Τραμπ-Ερντογάν – Οι αχώριστοι φίλοι στο NATO
05/12/2019
Ποιο είναι ένα από τα βασικά μηνύματα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, που δεν έχει να κάνει με αυτή καθ’ αυτή τη Δυτική Συμμαχία; Μα το γεγονός ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να “πεθαίνει” πολιτικά παρέα με τον Τούρκο ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν. Πάλι τον ύμνησε. Πάλι τον υποστήριξε… Και όπως αποκάλυψε ο διευθυντής της “Καθημερινής” Αλέξης Παπαχελάς, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης του μίλησε για την επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, άκουσε μόνο και δεν σχολίασε.
Ο παριστάμενος υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, έδειξε πάντως να καταλαβαίνει… Είναι φρικτή η πραγματικότητα που ζούμε σαν Έλληνες. Ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου δείχνει σε κάθε ευκαιρία την αποφασιστικότητα να καλύψει όλα τα εγκλήματα του Ερντογάν. Το έκανε και στη Συρία στρεφόμενος εναντίον των συμμάχων της Αμερικής, των Κούρδων, που πρόσφεραν 11 χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.
Ναι, τον ίδιο πόλεμο που υπερηφανεύεται ότι κέρδισε ο κ. Τραμπ, ενώ στην πραγματικότητα τους τζιχαντιστές νίκησαν οι Κούρδοι. Το παραδέχονται όλοι στην Αμερική, εκτός του Αμερικανού προέδρου. Είναι θλιβερό αυτό που συμβαίνει και δεν τιμά την υπερδύναμη. Αντίθετα την μειώνει. Αυτό που έζησε στο Λονδίνο ο κ. Τραμπ, όταν έγινε το αστείο της συνόδου του ΝΑΤΟ, δείχνει πως σκέφτονται για την Αμερική οι ξένοι ηγέτες. Βεβαίως, δεν πρόκειται να προβληματίσει τον Αμερικανό ηγέτη. Ζει στην άρνησή του και είναι όμηρος της διαδικασίας για την καθαίρεσή του.
Όσο περνούν οι μέρες γίνεται και πιο ορατή η πιθανότητα να ακολουθήσει την οδό που επέλεξε το 1974 ο Ρίτσαρντ Νίξον. Οι Δημοκρατικοί δεν διαθέτουν μεν τις ψήφους στη Γερουσία, αλλά πιστεύω ότι πολλοί νομοθέτες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος θα σκεφθούν το μέλλον τους. Γιατί να “πεθάνουν” με τον σημερινό πρόεδρο; Όταν μία χώρα, όπως η Ελλάδα, που δέχεται καθημερινά απειλές από την Τουρκία, βρίσκει απέναντί της τον Αμερικανό Πλανητάρχη, τι μπορεί να κάνει; Άσχετα ποιος είναι ο πρωθυπουργός.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να υποκύψει σε καμία απειλή. Και να συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους πολιτικούς ηγέτες, και πρωτίστως την αντιπολίτευση, ότι στα εθνικά θέματα δεν χωράει αυτό που παρακολουθούμε καθημερινά. Πρέπει να βρουν ένα σημείο που τους ενώνει και να εστιαστούν σε αυτό και να αφήσουν τις όποιες διαφωνίες κατά μέρος. Και το σημείο που σίγουρα πρέπει να τους ενώνει είναι η τουρκική επιθετικότητα. Ο κ. Μητσοτάκης θα επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο στις 7 Ιανουαρίου. Και πρέπει να έλθει στην Ουάσιγκτον με μία κοινή γραμμή όλων των πολιτικών δυνάμεων.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός άκουσε από τα χείλη του Ταγίπ Ερντογάν ότι δεν υποχωρεί από τις παράλογες και παράνομες αξιώσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο. Και γνωρίζει ότι η απέναντι πλευρά δεν πρόκειται να επιδείξει «καλή θέληση». Πρόκειται για όνειρα θερινής νυκτός να αλλάξει στάση η Τουρκία. Και όσοι ελπίζουν ακόμα θα απογοητευθούν. Ένας εξ αυτών που έλπιζαν πως ακόμα μία συνάντηση του με τον Ερντογάν θα άλλαζε το κλίμα ήταν και ο ίδιος. Ελπίζουμε ότι πλέον γνωρίζει. Και μάλιστα από πρώτο χέρι.
