Υπό την πλήρη επήρεια του Ερντογάν ο Τραμπ;

Ο τρόπος με τον οποίο δρα και αντιδρά ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ δείχνει ένα άνθρωπο που έχει πολλά προβλήματα. Και θέματα προσωπικότητας, και ψυχολογικά και όχι μόνο. Είναι ένας πρόεδρος υπό ομηρία, αν και ο ίδιος πιστεύει ότι είναι υπό διωγμό. Αυτή η κατάσταση τον έχει εντελώς αποσυντονίσει. Λένε πως περνά μεγάλο χρόνο της ημέρας παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων και βεβαίως, ασχολείται αρκετές ώρες με το αγαπημένο του σπορ της ανάρτησης σχολίων στο Twitter.

Η διαδικασία της καθαίρεσης που ξεκίνησαν οι Δημοκρατικοί νομοθέτες τον έχουν αποσυντονίσει. Αλλά το πλέον σημαντικό είναι ότι φαίνεται πως έχουν στοιχεία ικανά για να τον οδηγήσουν στο απροχώρητο και να τον εξαναγκάσουν ίσως και σε παραίτηση για να αποφύγει την καθαίρεση. Με τα σημερινά δεδομένα, οι Δημοκρατικοί έχουν τις ψήφους για να τον καθαιρέσουν. Αλλά στη Γερουσία είναι εξαιρετικά δύσκολο να πείσουν τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές να τους ακολουθήσουν.

Άρα, ο στόχος είναι, με βάση τα στοιχεία και τις αποδείξεις που εξασφαλίζουν από πρώην συνεργάτες του κ. Τραμπ και αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, να τον οδηγήσουν σε παραίτηση. Μερικοί άρχισαν να μιλούν και να καταγγέλλουν τον πρόεδρο και τους συνεργάτες του. Χωρίς αμφιβολία, ο πρόεδρος της Τουρκίας εκμεταλλεύεται αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κ. Τραμπ. Εκτός του πιθανού εκβιασμού που του ασκεί, με αφορμή τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Τουρκία, ο Ταγίπ Ερντογάν βρήκε -αυτό που λέμε- το κουμπί του.

Σημαντικοί αναλυτές στην αμερικανική πρωτεύουσα «βλέπουν» να τον έχει επηρεάσει και σε αποφάσεις για διεθνή ζητήματα. Και το περίεργο είναι ότι μπόρεσε να τον απομακρύνει και από τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, με τον οποίο ο κ. Τραμπ διατηρούσε μία εξαιρετική φιλική σχέση. Είναι κοινό μυστικό ότι αυτό το «κόλλημα» του κ. Τραμπ με τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, πρέπει να έχει σχέση με τον «Πύργο Trump» στην Κωνσταντινούπολη.

Εκείνο το ταξίδι για τα εγκαίνια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν και το «μοιραίο» γι’ αυτή την ανάρμοστη σχέση των προέδρων της Αμερικής και της Τουρκίας. Παρακολουθώντας τις αντιδράσεις του, θα μπορούσε να πει κανείς πως βρίσκεται υπό συνεχή εκνευρισμό -αν όχι και παράκρουση- όταν πρόκειται για την Τουρκία. Έδωσε, χωρίς αμφιβολία, το πράσινο φως στον Ερντογάν για να εισβάλει στη Συρία και απ’ εκεί και πέρα όλες οι πράξεις του είναι ανεξήγητες και προβληματικές.