Ζαβολιάρηδες οι Αμερικανοί, κουνάνε διαρκώς το… τάβλι

Η σημερινή παγκόσμια αναταραχή είναι αποτέλεσμα προθέσεων και σχεδίων των ΗΠΑ και αφορά στην διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους, στο ρόλο τους ως το κέντρο των αποφάσεων περισσότερο από ποτέ. Και αυτό, διότι οι συνθήκες της παγκοσμιοποίησης άλλαξαν τις διεθνείς ισορροπίες μέσω της οικονομίας, των επιστημών και του εμπορίου. Άνοιξαν το δρόμο σε νέες δυνάμεις να αμφισβητήσουν την αμερικανική μονοκρατορία. Άλλωστε αυτό που ζούμε σήμερα, δεν προέκυψε ξαφνικά.

Η Μόσχα ανέλαβε το μεγάλο ρίσκο να εισβάλει στην Ουκρανία πριν αυτή ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, οπότε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση σε βάρος του Κιέβου θα την έβρισκε απέναντι στο σύνολο του ΝΑΤΟ, το οποίο και χωρίς την Ουκρανία έχει περικυκλώσει το ευρωπαϊκό κομμάτι της Ρωσίας. Καμιά ουσιαστική πρωτοβουλία για διαπραγματεύσεις και ειρήνη δεν εκδηλώθηκε από την αμερικανική πλευρά, που έσυρε στα σχέδια της συνολικά την ΕΕ.

Υποχρέωσε τους δειλούς ή “τρωτούς” Ευρωπαίους ηγέτες να αναλάβουν σχεδόν καθ’ ολοκληρία όλο το κόστος των κυρώσεων που συνεχίζονται, παρότι δεν ασκούν την επιθυμητή πίεση στη Μόσχα. Ουσιαστικά, πολεμώντας μέσω τρίτων την Ρωσία, οι Αμερικανοί εξουδετερώνουν και την Ευρώπη ως οικονομικό ανταγωνιστή τους. Οι ΗΠΑ έχουν πλέον αναλάβει το ρόλο του μοναδικού παγκόσμιου διαιτητή για ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη. Και ρισκάρουν να το επιβάλουν με πολεμικές συγκρούσεις και οικονομικές κυρώσεις, διότι άλλος τρόπος για να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία τους δεν υπάρχει. Στο πεδίο της ειρήνης και της οικονομικής συνεργασίας βγαίνουν χαμένες.

Πέρα από τη στρατιωτική, οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν και τη νομισματική ισχύ τους. Ελέγχοντας καθοριστικά το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατέχοντας κρίσιμες πληροφορίες, με τις οποίες μπορούν να εκβιάσουν πολιτικούς, αποφάσισαν να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Πόσο ασφαλής, όμως, είναι αυτή συμπεριφορά και για τους ίδιους;

«Οι κυρώσεις δεν αλλάζουν τη συμπεριφορά του στοχοποιούμενου, δεν κερδίζουν πολέμους», δήλωσε ο διευθυντής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins Στιβ Χάνκε και προσέθεσε: «Η αιτία του πληθωρισμού είναι μια: η πλεονάζουσα παραγωγή χρήματος. Ο πληθωρισμός των ΗΠΑ δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ. Αντίθετα με αυτά που υποστηρίζει η κρατική προπαγάνδα, ο Πούτιν δεν είναι ο υπεύθυνος. Η κυβέρνηση τόσο επί προεδρίας Τραμπ, όσο και Μπάιντεν ξόδευε χρήματα την εποχή της Covid σαν μεθυσμένος ναύτης και η Fed πάταγε γκάζι να τυπώνει χρήμα για να καλύψει τις δαπάνες».

Επέκταση του πολέμου στην Ασία

Ρισκάρουν, λοιπόν, αλλά έκριναν ότι αργότερα το ρίσκο θα είναι μεγαλύτερο ίσως και αργά για να βγουν νικητές. Οπότε γνωρίζουμε ότι αυτός ο πόλεμος δεν έτυχε. Ήταν μέρος του σχεδίου. Και θα συνεχιστεί μέχρι το σχέδιο τους να ολοκληρωθεί. Και στα σενάρια δεν περιλαμβάνεται μόνον ως πεδίο η Ουκρανία και γενικότερα η Ευρώπη. Για παράδειγμα, δεν πέρασε απαρατήρητη η πρόσφατη δήλωση της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών Ουέντι Σέρμαν: «Οποιαδήποτε νέα πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας θα αποτελούσε πλήρη παραβίαση αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και θα προκαλούσε άμεση αντίδραση. Πιστεύω ότι όχι μόνο η Νότια Κορέα, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, αλλά όλος ο κόσμος θα αντιδράσει με σθεναρό και καθαρό τρόπο», τόνισε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, μετά τις συνομιλίες που είχε με τον Νοτιοκορεάτη ομόλογό της Τσο Χιουν-Ντονγκ.

Συνυπολογίστε, επίσης, τον επιθετικό εξοπλισμό από τις ΗΠΑ της ακολούθου Αυστραλίας με πυρηνικά όπλα, για να δείτε την μεγάλη εικόνα. Αν φαίνεται δύσκολο το πείραμα μιας απ’ ευθείας σύγκρουσης των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο πεδίο της Κίνας, με αφορμή το θέμα της Ταϊβάν, πόσο δύσκολο είναι ένα χτύπημα, ακόμα και πυρηνικό, κάπου παραδίπλα και συγκεκριμένα στην αντιδημοφιλή Βόρεια Κορέα ή ποιος ξέρει, και στο Ιράν;

Πορευόμαστε σε ένα κόσμο όπου ο ρόλος του ΟΗΕ έχει ουσιαστικά μηδενιστεί. Η δυτική προπαγάνδα έχει εγκλωβίσει τους Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι στην συντριπτική πλειονότητά τους αποδέχονται για την ώρα τα βάρη που προκαλούν οι κυρώσεις. Αν αυτό συνεχιστεί και τα βάρη γίνουν ασήκωτα, θα ζητήσουν εξηγήσεις. Και πολύ φοβάμαι, ότι για να μην ζητηθούν εξηγήσεις, οι Αμερικανοί θα “κουνήσουν το τάβλι”, προκαλώντας νέες συγκρούσεις και επέκταση του φόβου.