Πανηγυρίζοντας την ενεργειακή μας υποτέλεια!

Αντίστοιχα τέτοια Τέρμιναλ εισαγωγής LNG, υπάρχουν ήδη αρκετά τα τελευταία χρόνια στην Δυτική Ευρώπη, για την Δυτικοευρωπαϊκή αγορά, ενώ αντίστοιχα Forum σαν το κονκλάβιο του Ζαππείου, οργανώνονται σχεδόν κάθε χρόνο σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπως Ζάγκρεμπ 2023, Βουκουρέστι 2024 κτλ. Κύριος, ομολογημένος και διακηρυγμένος σκοπός της Συνάντησης, είναι η εκδίωξη του πλέον φθηνού και όχι μόνον, ρωσικού αερίου, εξαιρετικά ανταγωνιστικού, προκειμένου να πωληθεί το πανάκριβο μη ανταγωνιστικό αμερικανικό LNG.

Παράλληλα καλλιεργείται επικοινωνιακά, η απόλυτη ψευδαίσθηση, πως η χώρα μας παραχωρώντας τον απαραίτητο χώρο για τις αναγκαίες αμερικανικές εγκαταστάσεις εισαγωγής και επαναεριοποίησης του LNG, πρωταγωνιστεί στις ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή.

Ακόμη, ο λεγόμενος κάθετος διάδρομος-αγωγός – που θα κατασκευασθεί μελλοντικά μέχρι την Ουκρανία και την Κεντρική Ευρώπη για το αμερικανικό LNG – πόσο βιώσιμος θα είναι μακροχρόνια, και μετά τον Πόλεμο, όταν θα μεταφέρει προϊόν μη ανταγωνιστικό που η πώληση του θα στηρίζεται σε απαγορεύσεις, ενώ στις χώρες αυτές φθάνουν ήδη αγωγοί με φθηνό ρωσικό αέριο;

Το πανάκριβο LNG

Εκτός απ’ τα επικοινωνιακά, ποια είναι τα ουσιαστικά οφέλη και ανταλλάγματα που ζήτησε και πήρε απ’ αυτή τη διέλευση-διευκόλυνση η κυβέρνηση; Είναι γνωστό πως το πολύ υψηλό κόστος του LNG, οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό επιβαρύνεται με Κόστος Υγροποίησης, Κόστος Μεταφοράς από πολύ μεγάλη απόσταση με ειδικά πλοία-Τάνκερ, Κόστος Επαναεριοποίησης πριν τη χρήση του, ενώ η τιμή του κυμαίνεται συνεχώς στη spot τιμές της διεθνούς αγοράς, με συχνά αβέβαιη συνέπεια στις συμφωνημένες παραδόσεις φορτίων.

Μπορεί ένα φορτίο που έρχεται, να αλλάξει προορισμό στο δρόμο. Αντίθετα το αέριο μέσω αγωγών, απ’ την πηγή του παραγωγού φθάνει κατ’ ευθείαν στον καταναλωτή, είτε οικιακό, είτε επιχείρηση, είτε παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας, χωρίς τα παραπάνω κόστη. Με τους αγωγούς μεταφοράς του, που βρίσκονται ασφαλείς στο έδαφος, μπορούν να συναφθούν μακροχρόνια συμβόλαια για δεκαετίες αξιόπιστου εφοδιασμού, ανεπηρέαστου από καιρικές συνθήκες στη μεταφορά, γεωπολιτικές εξελίξεις και συνθήκες της Αγοράς, όπως μπορεί να συμβαίνει με το LNG.

Αποτέλεσε διακηρυγμένη μακροχρόνια επιδίωξη των ΗΠΑ, η εκδίωξη των ρωσικών ενεργειακών πόρων απ’ τον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης, κρίσιμη βάση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και ενεργειακής ασφάλειας για πολλές δεκαετίες. Η επιδίωξη αυτή εκδηλώθηκε με τον πλέον κραυγαλέο και προκλητικό τρόπο, της τρομοκρατικής ενέργειας καταστροφής Ευρωπαϊκών ενεργειακών υποδομών, αγωγών στη βόρεια θάλασσα North Stream, χωρίς έστω μια προσχηματική διαμαρτυρία απ’ τους Ευρωπαίους υποτελείς.

Πανευρωπαϊκή ανοησία στην προμήθεια αερίου

Αντίστοιχη, είναι και η ελληνική εμπειρία ακύρωσης των αγωγών Μπουργκάς-Αλεξάνδρούπολη και South Stream, ένας απ’ τους λόγους ανατροπής της τότε κυβέρνησης, με τη γνωστή μέθοδο, τοποθέτησης χρήσιμων ηλίθιων για τους αμερικανικούς τυχοδιωκτισμούς. Έκτοτε, η Τουρκία έγινε εδώ και πολλά χρόνια, κέντρο και κόμβος του φθηνού ανταγωνιστικού αερίου μέσω αγωγών.

Η αμερικανική επιδίωξη, κατάργησης των ρωσικών ενεργειακών πόρων απ’ την ευρωπαϊκή αγορά και η μονοπωλιακή πλήρης υποταγή και εξάρτηση της απ’ τους αμερικανικούς, ανακηρύχθηκε και υιοθετήθηκε με φανατισμό, απ’ τα πολιτικά μηδενικά των ευρωπαϊκών θεσμών και κυβερνήσεων, σαν η μεγάλη Ευρωπαϊκή ιδέα της απεξάρτησης! Αυτή η πλέον καταστροφική μεταπολεμικά Ευρωπαϊκή ανοησία, έφθασε να διατυπωθεί σε Ευρωπαϊκό Κανονισμό, ως γνωστόν καθολικής εφαρμογής, ψηφίστηκε απ’ τους Ευρωβουλευτές μας, που φθάνει σταδιακά στην πλήρη απαγόρευση και επίσπευση εκδίωξης των ρωσικών ενεργειακών πόρων μέχρι την 1-1-2028.

Μόνον έτσι, με απαγορεύσεις, θεωρούν πως μπορεί να εφαρμοσθεί η πρόσφατη αποικιοκρατική συμφωνία Τραμπ-Κομισιόν, που προβλέπει αγορές απ’ την Ευρώπη 250 δισ. αμερικανικών ενεργειακών πόρων το χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια. Η Συμφωνία αυτή, που επιβαρύνει σημαντικά το κόστος παραγωγής των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των ενεργοβόρων, επιβαρύνει με δασμό 15% τις ευρωπαϊκές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, έναντι μηδενικού των αμερικανικών στην Ευρώπη και ακόμη, επιπλέον υποτίμηση του δολαρίου περίπου 15%, θεωρήθηκε απ’ τον πρόεδρο Τραμπ σαν η καλλίτερη που έκανε ποτέ.

Αν για τους Αμερικανούς είναι αδιάφορο το πολύ ακριβότερο κόστος που θα πληρώσει η Ευρώπη, φθάνει να αντικατασταθεί πλήρως κάθε μόριο ρωσικού αερίου που εισέρχεται σ’ αυτήν’, φαίνεται να είναι το ίδιο αδιάφορο και για τους Ευρωπαίους πολιτικούς, που με ακόμη μεγαλύτερο φανατισμό και βιασύνη πρωτοστατούν. Δίνοντας εξετάσεις αμερικανόφιλης υποταγής για προσέγγιση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, ο Έλληνας πρωθυπουργός δηλώνει και αυτός στο Ζάππειο: «Δεν μπορούμε να έχουμε φυσικό αέριο να μπαίνει στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα, δηλαδή την Τουρκία… Διαφορετικά, όλες αυτές οι πρωτοβουλίες είναι μάταιες».

Στη χώρα μας, με το ήδη ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα στην Ευρώπη, αν το ρωσικό φυσικό αέριο που καλύπτει σήμερα το 45% των αναγκών μας, αντικατασταθεί με το πολύ ακριβότερο αμερικανικό LNG, τι θα σημαίνει για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις; Ήδη ο ΣΕΒ, ζητά κρατική ενίσχυση 200 εκατ. στη βιομηχανία λόγω των τιμών ενέργειας, δηλαδή χρήματα των φορολογουμένων. Αντίστοιχα αιτήματα πολλών δις διατυπώνονται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, μάλλον μη συμβατά με το ευρωπαϊκό καθεστώς παροχής Κρατικών Ενισχύσεων.

Και όλα αυτά γίνονται με το προφανές γελοίο επιχείρημα, “για να τιμωρήσουμε τη Ρωσία, που δεν θα έχει έσοδα να χρηματοδοτήσει τον Πόλεμο”, όπως δηλώνει περιχαρής, με μια φωνή, όλος ο θίασος των Αμερικανών και Ευρωπαίων υπουργών στο Ζάππειο. Μετά από 19 πακέτα 27000 μονομερών αυτοκτονικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, η υστερική ρωσοφοβία δεν τους επιτρέπει να διδαχθούν τίποτα.

Η Ευρώπη επιλέγει την υποτέλεια

Μετά από εκτεταμένο αναπροσανατολισμό του εξωτερικού της εμπορίου, κυρίως προς τις μεγάλες ανερχόμενες Οικονομίες του Πλανήτη, δεν είναι η Ρωσία που δεν μπορεί να προχωρήσει και προοδεύσει χωρίς την Ευρώπη, αλλά η υποτελής Ευρώπη, που δεν πρόκειται να βγει απ’ το συνεχιζόμενο τέλμα και παρακμή της, χωρίς τη Ρωσία. Το μέλλον της Ευρώπης δεν βρίσκεται στην εκδίωξη του ρωσικού φυσικού αερίου, αλλά στην εκδίωξη αυτών που μετέτρεψαν τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, σε παραρτήματα του καρτέλ των πλέον αντιδραστικών κύκλων του αμερικανικού βαθέος κράτους, εκπροσώπων της βιομηχανίας όπλων, οδηγώντας με μίσος και διχασμό την Ευρώπη στην καταστροφή.

Όπλα, όπλα, όπλα, για συνέχιση του πολέμου και ακριβή Ενέργεια, για τους λαούς της Ευρώπης. Από που άραγε, σε μια τελματωμένη οικονομία; Είναι επιτακτικό καθήκον, η πολιτική ανατροπή αυτών που τους στηρίζουν στο εσωτερικό κάθε χώρας, για τη σωτηρία της Ευρώπης.