Άφωνος δηλώνει ο Ράμα για τις αντιδράσεις στην υπόθεση Μπελέρη!

Με μια μακροσκελή ανάρτηση στο Facebook ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα υπογράμμισε πως η υπόθεση Μπελέρη «αποτελεί ξεκάθαρα θέμα της αλβανικής Δικαιοσύνης», ενώ παράλληλα εξέφρασε τη λύπη του που επικεφαλής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ενός δημοκρατικού κράτους διαμαρτύρονται κατά της Δικαιοσύνης ενός άλλου δημοκρατικού κράτους. H αντίδραση του Αλβανού πρωθυπουργού έρχεται αμέσως μετά την συγκέντρωση που έγινε για την απελευθέρωση του Μπελέρη χθες το απόγευμα στη Χειμάρρα. Να σημειωθεί πως ξεκινάει την ανάρτηση του με ένα από τα δελφικά παραγγέλματα, το «Νόμω πείθου».

Ο Ράμα αρχικά αναφέρεται στην υπόθεση Μπελέρη σημειώνοντας: «Πέρασαν αρκετοί μήνες από τότε που ορισμένοι πολιτικοί και ΜΜΕ στην Ελλάδα ζητούν από την Αλβανία να αποφυλακιστεί ο εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας. Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Μαργαρίτης Σχοινάς, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και καλός φίλος της Αλβανίας, δημοσίευσε μια επιστολή που απευθυνόταν στον Επίτροπο Oliver Varheley. Με διπλωματικά προειδοποιητικό τόνο για παρεμπόδιση της προόδου των διαπραγματεύσεων της Αλβανίας με την ΕΕ, ζήτησε από τον συνάδελφό του να παρέμβει στις αλβανικές αρχές, γιατί διαφορετικά ο ίδιος, δηλαδή ο κ. Σχινάς, βλέπει “άμεσο κίνδυνο αυτό το θέμα να επηρεάσει αρνητικά τη σχέση μεταξύ της προόδου του 2023 για την Αλβανία και της δέσμευσής της για την προώθηση της έννομης τάξης”».

Στη συνέχεια αναφέρεται στην παρουσία των δημάρχων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, Κώστα Μπακογιάννη και Κωνσταντίνου Ζέρβα στη Χειμάρρα στην διαδήλωση όπου ήταν και ομιλητές: «Στη μνήμη μου, δεν υπάρχει άλλη περίπτωση, όταν οι αιρετοί ενός δημοκρατικού πολιτεύματος οργανώνουν διαμαρτυρία σε άλλο δημοκρατικό πολίτευμα, ενάντια στις αρχές αυτού του κράτους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όπου εμφανίζονται ως διαμαρτυρόμενοι κατά των αποφάσεων των αντίστοιχων δικαστηρίων του κράτους, στο οποίο διαμαρτύρονται, απολυτοποιώντας την εθνοτική ένταξη του υποκειμένου της διαμαρτυρίας σε κάθε νομικό κανόνα, νομικό πρότυπο και δημοκρατική λογική. Αυτή είναι μια από εκείνες τις τυπικές καταστάσεις, για την έκφραση “Είμαι άφωνος!” είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό και θα ήθελες να σταματήσεις εκεί. Είναι όμως κι αυτή από εκείνες τις χαρακτηριστικές καταστάσεις, όταν στα Βαλκάνια ζωντανεύει η έκφραση “το πάπλωμα καίγεται για έναν ψύλλο!” γι’ αυτό πρέπει να συζητήσουμε και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, για να μην συμβεί ποτέ αυτό».

Στη συνέχεια αναφέρεται στην πρόοδο των σχέσεων Ελλάδας-Αλβανίας για να εκφράσει την λύπη του για την τροπή της υπόθεσης Μπελέρη: «Δεν σκοπεύω να κρύψω σε αυτές τις γραμμές ούτε την ικανοποίηση για την εξαιρετική πρόοδο που έχουμε κάνει μαζί με τον Έλληνα πρωθυπουργό τα τελευταία χρόνια, να συγχωνεύσουμε με ευρωπαϊκό πνεύμα τους βαλκανικούς πάγους που δημιουργήθηκαν με τα χρόνια στις αλβανοελληνικές σχέσεις, κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στα μάτια και αντιμετωπίζοντας παλιά αδιέξοδα με ανοιχτό μυαλό και καλή θέληση. Αλλά δεν έχω τρόπο να κρύψω τη μεγάλη λύπη μου, μπροστά στη σουρεαλιστική εμφάνιση της παρέμβασης της ελληνικής πλευράς σε ένα ζήτημα της αλβανικής Δικαιοσύνης, σε σημείο που οι δηλώσεις από την Αθήνα και οι διχόνοιες των Ελλήνων φίλων μας στις Βρυξέλλες, να παρουσιάσουν αυτό το θέμα που επιλήφθηκε από τη Δικαιοσύνη για την κατηγορία του εκλογικού εγκλήματος, ως θέμα της ελληνικής μειονότητας που κλιμακώθηκε με μια τέτοια διαμαρτυρία, πρωτόγνωρη στην ιστορία της Ευρώπης – τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω!. 

»Όχι μόνο λυπάμαι πολύ, αλλά και ανησυχώ σοβαρά. Γιατί αυτό το βήμα, που γίνεται σαν το πόδι του ελέφαντα σε υαλοπωλείο, μπορεί να επιφέρει την οπισθοδρομική συνέπεια της αναζωπύρωσης της σημαίας του εθνικισμού και των αμοιβαίων αρνητικών συναισθημάτων που προκαλεί αυτή η σημαία σε παραπληροφορημένα στρώματα και ορισμένες ομάδες εξτρεμιστών, που καλωσορίζουν αυτές τις περιπτώσεις, ενώ έχουν στο χέρι τους ένα κουτάκι βενζίνης που δεν αμφιβάλλω ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι όχι μόνο εγώ και η αλβανική κυβέρνηση αλλά και ο πρωθυπουργός και η ελληνική κυβέρνηση δεν το θέλουμε καθόλου».

Δύσκολο το ιδιοκτησιακό

Αναφερόμενος στις καταγγελίες για το ιδιοκτησιακό και την προώθηση επενδύσεων σε ιδιοκτησίες Ελλήνων, ο Ράμα σημειώνει: «Το ζήτημα των τίτλων ιδιοκτησίας στην Αλβανία ήταν μια κακή ασθένεια που δημιουργήθηκε από τον κομμουνισμό και επιδεινώθηκε σε σημείο αγωνίας από τη δημοκρατική μετάβαση, κατά την οποία τα ακίνητα έγιναν για χρόνια αντικείμενο μιας αποκρουστικής ανευθυνότητας της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας. Γι’ αυτό δώσαμε επίσης ιδιαίτερη προσοχή στα δικαιώματα ιδιοκτησίας και στην καθυστερημένη επί δεκαετίες διαδικασία αντιμετώπισης των ακινήτων σε ορισμένες περιοχές, από τις πεδιάδες των Μεγάλων Υψίπεδων στην Τροπόγια μέχρι τα βοσκοτόπια και τους ελαιώνες στις ακτές του Ιονίου, έχει δρομολογηθεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης από την πλευρά της κυβέρνησής μας και τα συγκεκριμένα αποτελέσματα μιας συνεχιζόμενης, καθόλου εύκολης δουλειάς, είναι αδιαμφισβήτητα».