Ακόμα ελπίζουν στον μετεκλογικό Ερντογάν!

Κανονικά ο Ερντογάν θα έπρεπε να είναι εκνευρισμένος, αλλά φαίνεται πως, εάν δεν σπάζει πλάκα μαζί μας, θα διερωτάται εάν υπάρχει από ελληνικής πλευράς κάποιο μυστικό σχέδιο σε βάρος της Τουρκίας. Διερωτάται εάν εξυφαίνεται μια συνωμοσία σε βάρος του, την οποία οι Ελληνοκύπριοι την έχουν βαθιά κρυμμένη μέχρι να εκδηλωθεί με μυστικότητα. Μπορεί να μην το πολυπιστεύει, αλλά έχει μια ανησυχία, που προκύπτει από το γεγονός ότι γενικώς δεν καταγράφεται αντίδραση.

Το μυαλό του σκέφτεται διάφορα μήπως και του την έχουμε στημένη. Πώς μπορεί -θα σκέφτεται- να υπάρχουν ακόμη κάποιοι μετά από τόσα χρόνια που να προσεύχονται να εκλεγεί ενισχυμένος; Ή να τον θεωρούν τον μόνο που μπορεί να λύσει το Κυπριακό; Εξαγγέλλει ενέργειες, προβαίνει σε κινήσεις, εκβιάζει, εκτοξεύει απειλές, ισλαμοποιεί τα Κατεχόμενα, αλλά στην ελληνική πλευρά δίνουν την πιο βολική εξήγηση. Κάποιοι σε Λευκωσία και Αθήνα θεωρούν όλες τις τουρκικές κινήσεις ως προεκλογικές.

Η αδυναμία αντίδρασης, η αδράνεια, απόρροια των φοβικών συνδρόμων, καλύπτεται πίσω από τη δικαιολογία των εκλογών. Υπάρχει και εκείνη η τάση της πολιτικής αφέλειας σε Ελλάδα και Κύπρο, που περιμένει εδώ και 18 χρόνια το μεγάλο άνοιγμα Ερντογάν προς την επίτευξη συμφωνίας. Οι τελευταίοι δεν συνειδητοποιούν πως για την Τουρκία η όποια συμφωνία περνά μέσα από τη διασφάλιση του στρατηγικού της στόχου για έλεγχο της Κύπρου.

Ο Ερντογάν έχει διαψεύσει επανειλημμένα αυτή τη σχολή σκέψης, η οποία ωστόσο επιμένει να κολυμπά στις ψευδαισθήσεις και να αναπτύσσει μια πολιτική που παραμένει αιχμάλωτη στη γνωστή προσέγγιση «λύση να ‘ναι και ό,τι να είναι». Είναι μια πολιτική εκτίμηση που δεν θα αντέξει την επομένη των τουρκικών εκλογών και θα διαψευστεί. Η επένδυση ότι ο Ερντογάν θα αλλάξει μετά τις εκλογές μπορεί να είναι ψευδαίσθηση, όμως έχει κόστος. Αυτή η προσέγγιση, δυστυχώς, εδραιώνει τα κατοχικά δεδομένα και διευκολύνει τους σχεδιασμούς του νεοσουλτάνου.

Κάνει αυτά που εξαγγέλλει

Ο Ερντογάν σε ένα είναι συνεπής. Κάνει αυτά που εξαγγέλλει. Δεν είναι αστάθμητος, καθώς από τη μια κινείται βάσει του εθνικού του συμφέροντος και από την άλλη της δικής του προσωπικής ατζέντας για να καταστεί χαλίφης της ευρύτερης περιοχής. Την ίδια ώρα, δεν τεκμηριώνεται πολιτικά η άποψη πως ο Ερντογάν μετά τις εκλογές θα επιχειρήσει στροφή προς τους Αμερικανούς. Μάλλον θα επιμένει στην πολιτική της αντιπαράθεσης καθώς δεν εμπιστεύεται την Ουάσινγκτον και λόγω της υπόθεσης Γκιουλέν και επειδή θεωρεί πως οι αμερικανικές υπηρεσίες βρίσκονται πίσω από το πραξικόπημα-φιάσκο της 15ης Ιουλίου 2015.

Όσο κι εάν οι θαυμαστές του εξακολουθούν να το πιστεύουν, ο Ερντογάν μετά τις εκλογές δεν πρόκειται να βυθίσει τον “Πορθητή”, ούτε θα σταματήσει τις προκλήσεις σε Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ. Αυτή είναι η πραγματικότητα και εάν δεν αναγνώσουμε σωστά τις προθέσεις του, πώς θα τις αντιμετωπίσουμε; Είναι σαφές ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Άγκυρας δεν θα διαφοροποιηθούν εκτός κι εάν αντιληφθεί πως καθίστανται ανέφικτοι. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αποτρεπτικές πολιτικές. Υπάρχει σχέδιο αποτροπής; Εάν υπάρχει, είναι αόρατο. Στο Προεδρικό προφανώς ξέχασαν να εισέλθουν στη δεύτερη θητεία, παραμένοντας σε μετεκλογικές διακοπές.

ΣΗΜ: Πάγωμα στην παράδοση των S-400 στην Τουρκία δεν υπάρχει. Μια έρευνα για το τι προβλέπει το συμβόλαιο θα το επιβεβαιώσει. Η είδηση από το δημοσίευμα της Χουριέτ ήταν πως οι Αμερικανοί ζήτησαν από τους Τούρκους να τους αποθηκεύσουν, όπως έγινε με τους «κυπριακούς» S-300. Οι Τούρκοι δεν το αποδέχθηκαν.