Ακόμα και τον ιό χρησιμοποιεί το ψευδοκράτος για να αποσπάσει αναγνώριση

Εν μέσω πανδημίας, στα κατεχόμενα έχουν έγνοια να αναδείξουν τη χωριστή τους “οντότητα” και να αποσπάσουν πολιτικά πλεονεκτήματα, στην προσπάθεια τους για αναγνώριση του ψευδοκράτους. Δεν είναι της λογικής “η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες”, καθώς επικεντρώνονται μόνο στις “ευκαιρίες”, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα επείγοντα και τα σημαντικά.

Τόσο ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, όσο και ο Κουντρέτ Οζερσάι, έστειλαν επιστολές σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς, ζητώντας βοήθεια και ενίσχυση του ψευδοκράτους. Τελικά ο πρώτος, μη εγκαταλείποντας τα γνωστά επαναλαμβανόμενα μουρμουρητά, αποδέχθηκε βοήθεια από την Κυπριακή Δημοκρατία, σε θέματα φαρμάκων και εξοπλισμού (μάσκες κτλ). Τούτο προέκυψε κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε ο κατοχικός ηγέτης με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.

Και σωστά δόθηκε η βοήθεια, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το κράτος όλων. Παρόμοια βοήθεια, ειρήσθω εν παρόδω, θα δοθεί και από την ΕΕ προς τα κατεχόμενα. Είναι γνωστό πως ο Ακιντζί επικρίθηκε για το γεγονός ότι ζήτησε βοήθεια από τους Ελληνοκύπριους. Από την Κυπριακή Δημοκρατία είναι η βοήθεια, όπως και οι παροχές και τα προνόμια που έχουν διαχρονικά, αλλά δεν την αναγνωρίζουν.

Και γι’ αυτό και δεν αναφέρονται σε αυτήν. Έχουν ταυτότητες, διαβατήρια, θέλουν δηλαδή να είναι υπήκοοι, όμως στη βάση της αλά καρτ λογικής. Αυτό, όμως, έχει να κάνει με το “διπλοπόρτι” που παίζουν. Και στην αγκαλιά της Τουρκίας και τα καλά, τα προνόμια από την Κυπριακή Δημοκρατία. Τούτο είναι ένα άλλο κεφάλαιο.

Πολιτικά παιχνίδια από το ψευδοκράτος

Την ίδια ώρα ο Κουντρέτ Οζερσάι, ο οποίος έκλεισε όλα τα οδοφράγματα στην κατοχική γραμμή, αποφάσισε, σε μια κίνηση “κρατικής κυριαρχίας”, ότι «η “κυβέρνηση” δεν θα επιτρέπει σε διπλωμάτες, στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών και προσωπικό άλλων διεθνών οργανώσεων να εισέρχονται στην “Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου’” από την “νότια Κύπρο”. Αυτές οι διελεύσεις αναστέλλονται για μια εβδομάδα».

Αυτή η κίνηση δεν έγινε προφανώς στα πλαίσια της αντιμετώπισης της πανδημίας, καθώς ο αριθμός των διπλωματών δεν είναι μεγάλος, ούτε και των Οηέδων. Άλλωστε, για παράδειγμα, οι πτήσεις από την Τουρκία δεν έχουν σταματήσει. Αυτή η κίνηση έγινε για μια σειρά από καθαρά πολιτικούς λόγους:

Η τουρκική πλευρά προσπαθεί να αναδείξει τη σχέση του κατοχικού καθεστώτος με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και να υπογραμμίσει πως αυτή δεν διέπεται από το καθεστώς που καθορίζεται από το ψήφισμα 186/1964. Ψήφισμα, το οποίο επιβεβαιώνει τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και στο οποίο στηριζόμαστε μέχρι σήμερα στη μάχη για την αποτροπή των μεθοδεύσεων για τη διάλυση και τη κατάργηση του κράτους μας από την Τουρκία (και τους διάφορους άλλους “συνήθεις υπόπτους”).

Το κατοχικό καθεστώς επιδιώκει μια χωριστή συμφωνία με την ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ έχει, με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ μια δεύτερη, παράλληλη, επιδιώκει το ψευδοκράτος. Η τουρκική πλευρά έκπαλαι ζητά να δίνει και το κατοχικό καθεστώς τη συγκατάθεση του, χωριστά, για την ανανέωση της θητείας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, κάθε έξι μήνες. Αυτό, βέβαια, θα συνιστούσε, δια της χωριστής συμφωνίας, αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Προτεραιότητα οι πολιτικοί στόχοι

Οι αποφάσεις με τη διακίνηση των μελών της Ειρηνευτικής Δύναμης και μελών διπλωματικών αποστολών, συνιστούν πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Θέλει η τουρκική πλευρά να υπενθυμίζει συνεχώς τα… αιτήματα της, τις αξιώσεις της και αξιοποιεί κάθε ευκαιρία, ακόμη και την πανδημία.

Το κατοχικό καθεστώς, όπως και η κυβέρνηση Ερντογάν, αξιολογούν ως προτεραιότητα τους πολιτικούς στόχους, σε βάρος της υγείας των ανθρώπων. Άλλωστε η φιλοσοφία είναι η ίδια και οι πρακτικές απορρέουν από τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο κεντρικό σουλτανάτο.

Αντί επιλόγου: Ένας Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας δώρισε στο κυπριακό κράτος 10.000 μάσκες για τους επαγγελματίες υγείας της πρώτης γραμμής. Σύμφωνα με τον Άλφα, προσπάθησε να δωρίσει και στα κατεχόμενα 20.000 μάσκες, ωστόσο, το ψευδοκράτος αρνήθηκε, καθώς –σύμφωνα με τον ίδιο– δεν δόθηκε άδεια για μεταφορά του εξοπλισμού από τις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα. Τόση έγνοια έχει το κατοχικό καθεστώς για τη δημόσια υγεία.