Ανάμεσα στην ομοσπονδία και στα δυο κράτη μια συνομοσπονδία δρόμος!

Στήνεται ένα σκηνικό ξεπλύματος της κατοχικής Τουρκίας και μάλιστα σε “δυο μέτωπα”, στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Χωρίς να υπάρχει καμία διαφοροποίηση, καθώς η Άγκυρα προωθεί την υλοποίηση των σχεδιασμών της σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, εξαγγέλλεται έναρξη παράλληλων διαδικασιών. Στην περίπτωση των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα, η Άγκυρα έσπευσε να εξαγγείλει την έναρξή τους, αν και από την Αθήνα αυτό αρχικά διαψευδόταν. Τελικά “συμφωνήθηκε” να αρχίσουν στις 25 Ιανουαρίου σε τουρκικό έδαφος.

Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί η τοποθέτηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είπε πως η Αθήνα πιέσθηκε για να συρθεί εν πολλοίς, σε αυτή τη διαδικασία. «Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άλλες χώρες, οι χώρες που έμαθαν τη στάση μας σε αυτό το θέμα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, προειδοποίησαν την Ελλάδα να ξεκινήσει διερευνητικές συνομιλίες το συντομότερο δυνατόν», είπε ο Τσαβούσογλου.

Στο πεδίο του Κυπριακού, το γρήγορο πέρασμα της απεσταλμένης των Ηνωμένων Εθνών, Τζέιν Χολ Λουτ από τη Λευκωσία έγινε για να κλειδώσει η σύγκληση Πενταμερούς Διάσκεψης, εντός Φεβρουαρίου. Ο Γενικός Γραμματέας θέλει να ακούσει τις απόψεις όλων των εμπλεκόμενων, φέρεται να είπε η κ. Λουτ στους συνομιλητές της, στις χωριστές συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ.

Δεν τις γνωρίζει; Δεν τις έχει ξανακούσει; Αυτή τη φορά φαίνεται πως υπάρχει μια νέα προσέγγιση από μέρους τους διεθνούς οργανισμού. Αυτό που θέλει να αντιληφθεί και να καταγράψει ο Γενικός Γραμματέας είναι εάν υπάρχει “κοινό όραμα”. Ή σε ποιο βαθμό μπορεί να ισχύσει ένα “κοινό όραμα”. Θα πάρει, δηλαδή, τη μεζούρα. Ενόψει του γεγονός ότι οι… άρχοντες του παρασκηνίου, οι Άγγλοι, θεωρούν πως “εδώ που φθάσαμε… πρέπει να βρεθεί η “χρυσή τομή”, τούτο παραπέμπει σε θεωρίες “εποικοδομητικής ασάφειας”.

Το κλίμα αυτό ενισχύει και το γεγονός ότι αυτή την λογική επιστράτευσε και στις δύο πρόσφατες εκθέσεις του, των καλών υπηρεσιών και για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ο Γενικός Γραμματέας, Αντόνιο Γκουτέρες. Δηλαδή, έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανίσει αναφορές στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Συνομοσπονδία και θολό τοπίο 

Η εικόνα του θολού τοπίου βολεύει τις συζητήσεις και την πρακτική “όλα στο τραπέζι”. Η εικόνα του τοπίου στην ομίχλη θα εξυπηρετήσει την αναζήτηση της “χρυσής τομής”, η οποία στην προκειμένη περίπτωση μέσα από την εποικοδομητική ασάφεια θα φέρει όποια ταμπέλα βολεύει, αλλά στην ουσία θα είναι ένα μοντέλο κοντά, αν όχι πλήρες εναρμονισμένο, με τις τουρκικές επιδιώξεις.

Δηλαδή, ένα μοντέλο συνομοσπονδίας. Μεταξύ της χαλαρής ομοσπονδίας, που θέτει ο πρόεδρος Αναστασιάδης και τα δυο κράτη, στα οποία επιμένουν οι Τούρκοι, είναι… μια συνομοσπονδία δρόμος. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έχοντας την περασμένη Δευτέρα δίπλα του στην Άγκυρα, τον λεγόμενο υπουργό Εξωτερικών του κατοχικού καθεστώτος, Ταχσίν Ερτογρούλογλου, είπε πως «ήρθε η ώρα να διαπραγματευτούμε την ισότιμη κυριαρχία, στο βαθμό που η πολιτική ισότητα δεν κατέστη δυνατή μέχρι τούδε. Με άλλα λόγια, πρέπει να βρεθεί μια λύση των δύο κρατών». Είπε δε πως άρχισαν να εξηγούν τη θέση αυτή σε διάφορες διεθνείς επαφές τους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και με την κατοχική Τουρκία να πραγματοποιεί εκστρατεία να πείσει για το νέο μοντέλο λύσης στο Κυπριακό στις ελεύθερες περιοχές, με το αφήγημα του “νέου ρεαλισμού”. Είναι η εξωτερίκευση αυτού που συζητείται στο παρασκήνιο. Πάντα στις μεγάλες στροφές (ενίοτε και κωλοτούμπες), “ανοίγματα”, κάποιος πρέπει να λειτουργήσει ως “λαγός”, για να διευκολύνει στην προώθηση νέων ιδεών.

Την ώρα που η Άγκυρα θέλει να κάνει ανοίγματα στην ΕΕ, να κάνει επαναπροσέγγιση με τους Ευρωπαίους, που άλλο δεν ήθελαν, πλασάρονται τα τουρκικά αφηγήματα. Η Τουρκία παρουσιάζεται να θέλει διάλογο, θεωρείται “επιτυχία” που έχει… πεισθεί και αναμένει τα ανταλλάγματα. Καλοθελητές στην ΕΕ υπάρχουν να την ικανοποιήσουν. Ο λογαριασμός άλλωστε δεν θα σταλεί σε αυτούς, αλλά σε Ελλάδα και Κύπρο.