Από τον Τραμπ την περιμέναμε από την Γαλλία μας ήρθε!

Βρισκόμαστε σε ένα πρώιμο στάδιο επανακαθορισμού του ρόλου του ΝΑΤΟ στην ασφάλεια της ΕΕ, των οικονομικών σχέσεων ΗΠΑ με Γερμανία και Γαλλία και συνολικά με την ΕΕ ως θεσμικό οικονομικό εταίρο της συλλογικής Δύσης. Η νέα θεώρηση της αμερικανικής διπλωματίας στον, σε πλήρη εξέλιξη, ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, ασφαλώς θα επαναπροσδιορίσει ποια θα είναι η “σωστή πλευρά της ιστορίας”. Η προγραμματισμένη συνάντηση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, στον Λευκό Οίκο στις 4 Φεβρουαρίου αποτελεί σημαντικό γεγονός για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Είναι σαφές ότι η αμερικανο-ισραηλινή πολιτικό-διπλωματική και στρατιωτική συμφωνία θα είναι στρατηγικού χαρακτήρα και αναμένεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής, επηρεάζοντας, τόσο τις υπάρχουσες, όσο και τις μελλοντικές συμμαχίες και συνεργασίες, σε συλλογικό και διμερές διακρατικό επίπεδο. Η Τουρκία, ως σημαντικός παράγοντας στην περιοχή, έχει “ισχυρές” επιφυλάξεις για τις αμερικανικές και ισραηλινές στρατηγικές πρωτοβουλίες, καθώς αυτές μπορεί να επηρεάσουν τα δικά της συμφέροντα και τη θέση της στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν και ούτε επιθυμούν να αγνοήσουν τις ανησυχίες της Τουρκίας.

Πιθανή εξισορροπητική αμερικανική πρωτοβουλία, να είναι η μερική έστω αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, που θα μπορούσε να διευκολύνει τα σχέδια του Ερντογάν, επιτρέποντάς του να επεκτείνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των κουρδικών δυνάμεων στη Συρία, αλλά αντιδρά το Ισραήλ. Προφανώς, το υπό διαμόρφωση νέο περιφερειακό γεωπολιτικό περιβάλλον, επιδρά καταλυτικά και στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, με το Ισραήλ, με τη Γαλλία, με τη Γερμανία, με την Ουκρανία.

Η πρόσφατη “στροφή” του Έλληνα πρωθυπουργού προς θέσεις που συνδέονται με τις επιλογές του Τραμπ, αντανακλά μια στρατηγική προσαρμογής στις νέες πολιτικές συνθήκες, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, ευελπιστώντας οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ να παραμείνουν ισχυρές και να αποτελέσουν αποτρεπτικό ανάχωμα στις αναθεωρητικές πολιτικές της Τουρκίας, κατά το “αφήγημα” του υπουργού Εξωτερικών, Γεραπετρίτη. Το ερώτημα ποια είναι η προσέγγιση της αμερικανικής διπλωματίας και του Προέδρου Τραμπ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, παραμένει αναπάντητο.

Ωστόσο, υπάρχει μία βεβαιότητα που είναι ο αναβαθμισμένος ρόλος της Τουρκίας στο νέο γεωστρατηγικό περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μια προσπάθεια να αποκηρύξει την λεγόμενη “woke” ατζέντα και να γίνει συμπαθής στον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, σε συζήτηση με τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα, ανέφερε ότι πιστεύει στην ύπαρξη δύο φύλων, όπως υπαγορεύει η βιολογία. Αυτό υποστηρίζει τώρα ο Έλληνας πρωθυπουργός και πρωτοπόρος της νομιμοποίησης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών στην ΕΕ, υιοθετώντας πλέον ακραίες εκδοχές του τραμπισμού, προκαλώντας μάλλον θυμηδία στο περιβάλλον του Αμερικανού προέδρου.

Υπό δοκιμασία η συμμαχία με την Γαλλία;

Σε αυτό λοιπόν το νέο διεθνές περιβάλλον, όπου ο τραμπισμός έχει τον πρώτο λόγο, δοκιμάζονται και ισχυρές μέχρι χθες συμμαχίες, όπως της Ελλάδας με τη Γαλλία. Την έντονη αντίθεση της Ελλάδας στο ενδεχόμενο πώλησης πυραύλων Meteor στην Τουρκία, από consortium στο οποίο συμμετέχει η Γαλλία, εξέφρασε με ανάρτησή του στο X (πρώην Twitter), ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, μετά από ενημέρωση που είχε από την Laurence Auer, πρέσβη της Γαλλίας στην Αθήνα. «Εξέφρασα στην Πρέσβη της Γαλλίας την έντονη αντίθεση της Ελλάδας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το οποίο δεν συνάδει με τις μέχρι τώρα άριστες στρατηγικές σχέσεις των δύο χωρών», τονίζει χαρακτηριστικά.

Ο Meteor είναι ένας προηγμένος πύραυλος αέρος-αέρος που μοιάζει περισσότερο με πύραυλο κρουζ, παρά με συμβατικό κατευθυνόμενο βλήμα. Είναι εφοδιασμένος με ενεργό ραντάρ Χ μπάντας, επιτρέποντάς του να “κλειδώνει” στόχους αυτόνομα στην τελική φάση της πτήσης του, χωρίς περαιτέρω καθοδήγηση από το αεροσκάφος εκτόξευσης. Η Γαλλία και προσωπικά ο Μακρόν, είχε δεσμευτεί προς την ελληνική πολιτική ηγεσία ότι οπλικά συστήματα που θα αγοραστούν από την Ελλάδα, δεν θα είναι διαθέσιμα και στην Τουρκία.

Η Ελλάδα με την απόκτηση των μαχητικών αεροσκαφών Rafale, προχώρησε και στην απόκτηση μεγάλου αριθμού πυραύλων Meteor. Έτσι τα Rafale με τους Meteor αποκτούν τρομακτικό πλεονέκτημα όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και “πέρα από τον ορίζοντα”. Αν η Τουρκία αποκτήσει Meteor για τα 40 Eurofighter Typhoon, έναντι των 24 ελληνικών Rafale, είναι σαφές ότι εκτός από ποιοτικό αποκτά και αριθμητικό πλεονέκτημα.

Σύσσωμος ο τουρκικός Τύπος επικρίνει τον Δένδια να καλέσει την Auer στο γραφείο του για εξηγήσεις.  Παράδειγμα, η Hürriyet «Ανησυχία της Ελλάδας για τον πύραυλο Meteor: Το ενδεχόμενο της πώλησης στην Τουρκία προκάλεσε φόβο». Για το θέμα ρωτήθηκε ο Μητσοτάκης (στον Alpha). Στο ερώτημα εάν η Γαλλία έλαβε την απόφαση να πωλήσει τους πυραύλους Meteor και στην Τουρκία, όπως υποστηρίζει ο Δένδιας, ο πρωθυπουργός απάντησε πως «δεν έχει καμία τέτοια πληροφορία» και πρόσθεσε πως ο Δένδιας «μπορεί» να κινήθηκε «προληπτικά», ζητώντας να αναμείνουμε την εξέλιξη του θέματος.

Τί εξηγεί την γαλλική υπαναχώρηση;

Είναι απορίας άξιο, πως δεν είχε ενημερωθεί ο πρωθυπουργός από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας για ένα τόσο σημαντικό θέμα; Ή μήπως είχε… και απλά ο πρωθυπουργός “άδειασε” υπουργό του και τον διώκτη του “υδροκεφαλισμού”, κατά δήλωσή του, στις Ένοπλες Δυνάμεις και της καινοτομίας, του αντιαεροπορικού θόλου (αντιγράφοντας το Ισραήλ, προς μεγάλη χαρά των προμηθευτών) και της “Ατζέντας 2030”, καρατομώντας το 70% της ανώτερης και ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας, με τη “σιωπηλή” συναίνεση των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων, που ω του θαύματος, διατήρησαν τις θέσεις τους!

Οι Γάλλοι, φαίνεται, ότι έχουν εγκρίνει σε ανώτατο επίπεδο την άρση απαγόρευσης πώλησης όπλων στην Τουρκία, με τους Meteor να βρίσκονται πρώτοι στη λίστα. Όμως, αν επιβεβαιωθεί η “στροφή” της Γαλλίας, αυτό θα προκαλέσει τριγμούς στην Αμοιβαία Στρατηγική Συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας, στην οποία υπάρχει ρήτρα και αμυντικής συνδρομής, σε περίπτωση που μία από τις δύο χώρες δεχθεί επίθεση από οποιαδήποτε τρίτη χώρα. Ισχύει η δέσμευση αν η επιτιθέμενη χώρα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ; Και εδώ προκύπτει ένα ακόμη μείζον ερώτημα. Στην συμφωνία για Rafale-Meteor υπάρχει γραπτή δέσμευση ότι γαλλικά οπλικά συστήματα που θα ενταχθούν επιχειρησιακά στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, δεν θα αγοραστούν από την Τουρκία, όπως μας διαβεβαίωνε η κυβέρνηση;

Πως δικαιολογείται όμως η γαλλική υπαναχώρηση; Μια σειρά από λόγους βάρυναν στην αλλαγή κλίματος Αθηνών και Παρισιού. Θεωρείται ότι το Παρίσι ενοχλήθηκε από την ελληνική στροφή προς τις ΗΠΑ του Τραμπ, για μια σειρά από θέματα, όπως η αντι-Woke ατζέντα και για εξοπλιστικά προγράμματα. Ειδικότερα ενοχλήθηκε από την απόφαση της Αθήνας για αγορά αμερικανικών μαχητικών F-35 και για ακύρωση της ναυπήγησης μιας επιπλέον γαλλικής φρεγάτας FDI, με στροφή προς μια αντίστοιχη αμερικανική επιλογή. Ο δε Δένδιας, που έδωσε μάλιστα και συνέντευξη («ηγετική» χαρακτηρίστηκε) στο αγαπημένο δίκτυο του Τραμπ, FoxNews, δεν κρύβει τον θαυμασμό του προς τις αμερικανικές Πολεμικές Βιομηχανίες, ειδικά μετά την εκλογή του νέου προέδρου.

Τουρκική βάση πεζοναυτών στην Ίμβρο!

Παράλληλα, η Τουρκία ιδρύει νέα βάση πεζοναυτών στην Ίμβρο, ενισχύοντας τη στρατιωτική της παρουσία στο Βόρειο Αιγαίο στο πλαίσιο του δόγματος “Γαλάζια Πατρίδα”. Η νέα βάση, που θα στεγάσει την 3η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, εντάσσεται στη Στρατιά Αιγαίου, σηματοδοτώντας την αναβάθμιση των τουρκικών αποβατικών δυνατοτήτων.

Η νέα αυτή ταξιαρχία, μαζί με τις ήδη υπάρχουσες στη Φώκαια και την Αλεξανδρέττα, θα υπάγεται στο νεοσύστατο Αμφίβιο Σώμα Στρατού με έδρα το Τσανάκαλε. Η επιλογή της Ίμβρου για την εγκατάσταση της νέας ταξιαρχίας προσφέρει στρατηγικά πλεονεκτήματα, καθώς η Ίμβρος, βρίσκεται κοντά σε ελληνικά νησιά του Βορείου Αιγαίου, όπως η Λήμνος και η Σαμοθράκη. Αυτό επιτρέπει στην Τουρκία να ενισχύσει την επιτήρηση και τον έλεγχο στην περιοχή, αυξάνοντας την πίεση προς την Ελλάδα.

Η κίνηση αυτή της Τουρκίας, θεωρητικά θα έπρεπε να είχε  προκαλέσει ανησυχία στην Αθήνα, εκτός και αν, ανήκει στο Σύμφωνο Φιλίας και Συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας, που υπογράφηκε στην Αθήνα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν. Οπότε, ουδείς ψόγος για την Τουρκία… κατά την κυβερνητική άποψη πάντα των Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη , αλλά και για να είμαστε δίκαιοι, ούτε και η υπνώττουσα και κατακερματισμένη αντιπολίτευση δείχνει να ανησυχεί σοβαρά….