Άρχισε ο “Αττίλας 4”, αλλά η Αθήνα επιμένει στις διερευνητικές

Κατά τη δεκαετία του ’80, ο Ανδρέας Παπανδρέου δήλωνε στη Βουλή πως οποιαδήποτε προέλαση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων στην Κύπρο θα αποτελούσε αιτία πολέμου. Η δήλωση αυτή υπάκουε και υπηρετούσε τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας και το αδιάσπαστο του Ελληνισμού. Η Τουρκία, αν μη τι άλλο, για πολλά χρόνια δεν αποτόλμησε την οποιαδήποτε προέλαση.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, προφανώς το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, βρήκε ότι ήταν πολύ εθνικιστικά όλα αυτά, προτιμώντας να εναποθέσει τις ευθύνες του ελληνικού κράτους στις ΗΠΑ, στη Γερμανία και στην ΕΕ. Για το ίδιο έπεισαν και την Κυπριακή Δημοκρατία. Ακόμα χειρότερα τώρα που η νεοοθωμανική επιθετικότητα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, πολεμώντας στον Καύκασο, στο Ιράκ, στην Συρία, στην Λιβύη, κατέχονταςτη μισή Κύπρο και απειλώντας με πόλεμο την Ελλάδα.

Οι ίδιες ελίτ, ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και εμμέσως της Τουρκίας, εγκαταλείποντας τα δίκαια του Ελληνισμού. Η νυν κυβέρνηση διεκήρυξε πρώτα τον Ιούλιο ότι «η Κύπρος κείται μακράν» και την εγκατέλειψε έπειτα στην προσπάθειά της να επιβληθούν ευρωπαϊκές κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα εν τέλει ήταν να μην πάρει καμία απόφαση η ΕΕ σε ό,τι αφορά την επιθετικότητα της Τουρκίας, να μας “φορέσουν” Πομπέο και Στόλτενμπεργκ διαπραγμάτευση “αλά Τούρκα”, να υπηρετεί η Ελλάδα τον αντιρωσισμό των ΗΠΑ και εσχάτως, ο “Αττίλας” να καταλαμβάνει επιπλέον έδαφος της Κύπρου!

Ξενικά ο “Αττίλας 4”

Αυτό που συνέβη στην Αμμόχωστο με το άνοιγμα των Βαρωσίων ήταν μια αναίμακτη επέκταση του “Αττίλα”. Μετά τον “Αττίλα 3” των ΑΟΖ ήρθε και ο “Αττίλας 4”, με την επέκταση και στο έδαφος. Τι έπραξε η ελληνική κυβέρνηση; Αυτά που ούτε η χούντα τόλμησε: την ίδια μέρα συναντήθηκαν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών, συμφώνησαν σε συνομιλίες και αστειεύτηκαν για το μουστάκι του Τσαβούσογλου! Τι λέξεις να χρησιμοποιήσει κανείς;

Ντροπή; Ευτελισμός; Αθλιότητα; Ό,τι και να πει είναι ελάχιστο μπροστά σε αυτήν την κατάντια της ελληνικής πολιτικής ελίτ. Διότι δίπλα στην ελληνική κυβέρνηση πρέπει κανείς να σημειώσει την ευεξήγητη σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν προκύπτει μόνο από τις προνομιακές σχέσεις με την πρεσβεία των ΗΠΑ, αλλά και από τις ιδεολογικά ηγεμονικές στο εσωτερικό του γκρούπες, που θεωρούν διεθνισμό την προσχώρηση στον τουρκικό εθνικισμό!

Δε χρειάζονται πια μεγάλες αναλύσεις για το πώς θα εξελιχθούν όλα αυτά. Αυτοί που ανέχονται τους Ατίλλες στην Κύπρο, χαριεντιζόμενοι με τους Τούρκους υπουργούς θα τους ανεχτούν και στο Καστελόριζο. Αν πιστεύουμε ότι κόμματα και πρόσωπα που δε νοιάζονται για τον κυπριακό Ελληνισμό, θα νοιαστούν για τον ελλαδικό Ελληνισμό, κάνουμε λάθος.

Σε ό,τι αφορά ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι αστείο να συζητάμε πλέον περί παρεμβάσεών τους προς ουσιαστική υποστήριξη των συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου: η μεν ΕΕ έχει αποκλίνοντα συμφέροντα, το δε ΝΑΤΟ υπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Αν είναι να μένουμε στους εν λόγω οργανισμούς, τουλάχιστον να μη μένουμε με ψευδαισθήσεις!Έθνη και κράτη τα οποία δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους, εξαφανίζονται. Να ελπίζουμε ότι τελικά θα αντισταθούμε στην εξαφάνισή μας.