Corriere della Sera: “Ανταλλάσσουν” τη Μονή Σινά με ενεργειακή συμφωνία;

Η απόφαση αιγυπτιακού δικαστηρίου να αποδώσει την κυριότητα του χώρου του μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης στο αιγυπτιακό κράτος έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη διεθνή ορθόδοξη κοινότητα. Το μοναστήρι, που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, κινδυνεύει πλέον να μετατραπεί από προσκυνηματικός τόπος σε τουριστικό πόλο με ξενοδοχειακά συγκροτήματα, στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδιασμών της κυβέρνησης Αλ Σίσι για την τουριστική ανάπτυξη του όρους Σινά.

Στην Ελλάδα, η αντίδραση υπήρξε άμεση. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έκανε λόγο για «παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας» και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να επικοινώνησε προσωπικά με τον Αιγύπτιο πρόεδρο, προκειμένου να εκφράσει την ανησυχία της ελληνικής κυβέρνησης για την τύχη του μοναστηριού.

Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, το θέμα της Αγίας Αικατερίνης ενδέχεται να συνδέεται άρρηκτα με την ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου, ύψους 5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Πρόκειται για την κατασκευή υποθαλάσσιου καλωδίου μήκους 1.000 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει φθηνή ηλεκτρική ενέργεια από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη, σε αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου.

Στην τελευταία παράγραφο του αποκαλυπτικού άρθρου, διατυπώνεται ευθέως ο υπαινιγμός για μια άτυπη ανταλλαγή: «Μιλώντας με τον Μητσοτάκη τόσο για τα καλώδια όσο και για το μοναστήρι, ο Αλ Σίσι δεν υποσχέθηκε ότι τα τουριστικά σχέδια για το Σινά θα αναθεωρηθούν ή θα εγκαταλειφθούν. “Από εκεί προέρχεται η ενέργεια που σας δίνουμε – είπε – εκεί βρίσκεται το μέλλον μας”. Και τι πειράζει, σε αντάλλαγμα, να ξεπουλήσουμε λίγο από το παρελθόν;», γράφει. Για το ζήτημα στην Ελλάδα αντέδρασε το Κίνημα Δημοκρατίας.

Η δήλωση αυτή, εφόσον επιβεβαιωθεί και επίσημα, φανερώνει όχι μόνο την πραγματική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του αιγυπτιακού καθεστώτος, αλλά και τον κίνδυνο εργαλειοποίησης ιστορικών θρησκευτικών μνημείων για την εξυπηρέτηση γεωοικονομικών συμφερόντων. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν η ελληνική κυβέρνηση θα επιμείνει στη διάσωση του χαρακτήρα του μοναστηριού ή αν τελικά θα αποδεχθεί, σιωπηρά, έναν ιδιότυπο συμβιβασμό στο βωμό της ενεργειακής συνεργασίας.