Δείπνο Χριστοδουλίδη-Τατάρ σε γεωπολιτικό ναρκοπέδιο

Η επιλογή της διπλωματίας της κοινωνικής συνάντησης, ενός δείπνου με πολιτικό μενού, ήταν λύση ανάγκης καθώς η κατοχική πλευρά θα ανταποκρινόταν θετικά σε πρόσκληση για επίσημες συζητήσεις μόνο εάν γίνουν αποδεκτοί οι όροι της. Δηλαδή, ικανοποίηση της αξίωσης για εκ προοιμίου αναγνώριση της αποσχιστικής οντότητας.

Είναι σαφές πως ο Γενικός Γραμματέας δεν προσκαλεί τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και τον εγκάθετο της Άγκυρας, Τατάρ, ένα μήνα μετά που τους έχει συναντήσει στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο, για να τους ξανακούσει. Κι αυτό γιατί έχει πλήρη εικόνα για τις εκατέρωθεν απόψεις. Συνεπώς αναμένεται ότι στη διάρκεια του δείπνου θα παρουσιασθούν και οι προθέσεις του Διεθνούς Οργανισμού. Αν και τα Ηνωμένα Έθνη δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους, ποια είναι τα πιθανά σενάρια ως προς την τακτική που θα ακολουθήσει ο κ. Αντόνιο Γκουτέρες;

Πρώτο, να τους ακούσει, να διαπιστώσει αδιέξοδο και να τερματίσει τις υπηρεσίες του. Τούτο θεωρείται απομακρυσμένο καθώς θα πρέπει να απευθυνθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας και τέτοια πρόθεση δεν φαίνεται να υπάρχει. Θα μπορούσε να αφήσει το Κυπριακό ζήτημα “παγωμένο”, όπως είναι, χωρίς να αναλώνεται σε συναντήσεις, άτυπες και μη.

Δεύτερο, στη διάρκεια του δείπνου μπορεί να τους εγχειρήσει το έγγραφο, που έχει ετοιμάσει η Προσωπική Απεσταλμένη του, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ και οι συνεργάτες της. Πρόκειται για ένα concept paper, ένα μίνι Πλαίσιο Γκουτέρες, το οποίο θα δοθεί για να ξεκινήσει μια συζήτηση. Με βάση το έγγραφο αυτό οι συζητήσεις θα διεξάγονται εξελικτικά, αρχίζοντας από τα θέματα της Ασφάλειας και αυτού της πολιτικής ισότητας.

Η στάση Τατάρ

Αν, όμως, ο Τατάρ αρνηθεί να παραλάβει το έγγραφο τι θα γίνει; Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Αυτό δύσκολο μπορεί να απαντηθεί. Την ίδια ώρα, τα Ηνωμένα Έθνη προφανώς και γνωρίζουν πως δεν μπορούν να συζητούν θέμα αναγνώρισης του κατοχικού καθεστώτος. Αλλά και η Τουρκία γνωρίζει πως αυτός ο στόχος δεν είναι εφικτός αυτή τη στιγμή. Μπορεί, όμως, να δοθεί στην τουρκική πλευρά, από τον ΟΗΕ, μια ασφαλιστική δικλείδα σε περίπτωση νέου αδιεξόδου.

Μια δικλίδα εξόδου για το καθεστώς των Τουρκοκυπρίων την επόμενη ημέρα ενός αδιεξόδου. Εάν, πάντως, τούτο διασφαλισθεί τότε η κατοχική πλευρά θα έχει κάθε λόγο να οδηγήσει τις συζητήσεις σε αδιέξοδο γιατί τότε θα έχει ήδη εξασφαλίσει το επιδιωκόμενο.