Δείχνει πολλά το επεισόδιο στην Κάσο…

Όμως, είναι άλλο η ενημέρωση και άλλο η προπαγάνδα με κομματικό πρόσημο και μάλιστα για εθνικά θέματα. Τα κυβερνητικά trolls, οι διάφοροι τσαρλατάνοι της ενημέρωσης, μαζί με τους συστημικούς πανεπιστημιακούς που μοιράζουν και πιστοποιητικά “πατριωτισμού” σε απευθείας “σύνδεση” με το Μαξίμου, εκθειάζουν την ελληνοτουρκική φιλία και τις πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού και των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας, διότι «έχουμε αποφύγει σοβαρή ελληνοτουρκική κρίση», συσκοτίζοντας την πραγματικότητα.

Το επεισόδιο στην Κάσο

Το χειρότερο είναι ότι παραπλανούν συνειδητά την “κοινή γνώμη” και καλλιεργούν προσδοκίες στον ελληνικό λαό, που δε δικαιολογούνται από τα όσα συνέβησαν πρόσφατα στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην ξεχασμένη για τη κυβέρνηση, Κύπρο. Ο Ερντογάν υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία την “Γαλάζια Πατρίδα”, όπως έκανε χτες από την Μαρμαρίδα…

Καταρχήν, ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητας, τι έχει συζητηθεί και σε τι έχουν συμφωνήσει ή διαφωνήσει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρόεδρος της Τουρκίας, στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους. Παράδειγμα εντόνου προβληματισμού αποτελούν τα όσα έγιναν στις 22, 23 και 24 Ιουλίου, νοτίως των νησιών Κάσου και Καρπάθου, όταν στην περιοχή βρέθηκαν πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία, προκειμένου να εμποδίσουν τις έρευνες του ιταλικού πλοίου “Ievoli Relume”, με αποστολή την πόντιση καλωδίων, που θα συνέδεαν την Κρήτη με την Κύπρο.

Είναι αρκετοί οι έγκυροι αναλυτές και δημοσιογράφοι, οι γνωρίζοντες ευαίσθητα θέματα διπλωμάτες και κάποιοι σοβαροί στρατιωτικοί, που θεωρούν, με δημόσιες παρεμβάσεις τους, ότι το επεισόδιο της Κάσου, είναι ίσως πιο σοβαρό από τα Ίμια! Ας επισημάνουμε κάποιες πτυχές του ελληνοτουρκικού επεισοδίου της Κάσου, που μάλλον δεν “φωτίστηκαν” επαρκώς.

Πτυχές του επεισοδίου 

Πρώτον, η παρέμβαση πέντε πολεμικών πλοίων της Τουρκίας, είχε ως αποτέλεσμα, το ιταλικό ερευνητικό πλοίο να επιστρέψει στο λιμάνι από το οποίο απέπλευσε. Συγκεκριμένα, το ιταλικό πλοίο, έκανε προγραμματισμένες εργασίες νοτίως των νησιών Κάσου-Καρπάθου, στην μη αναγνωρισμένη εισέτι, αλλά εικαζόμενη ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Η Τουρκία με την στρατιωτική της παρουσία, επέβαλε εμπράκτως την ισχύ του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Το γεγονός ότι το ιταλικό πλοίο εγκατέλειψε τις εργασίες του, λόγω της “ενοχλητικής” παρουσίας τουρκικών πολεμικών πλοίων, αποτελεί επιβολή του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι τα νησιά διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα έξι μιλίων, όχι όμως και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, άποψη διαμετρικά αντίθετη από τις πρόνοιες και προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου.

Δεύτερον, Ελλάδα και Αίγυπτος, υπέγραψαν συμφωνία μερικής οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών. Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, που έρχεται σε σύγκρουση με το τουρκολιβυκό μνημόνιο υπεγράφη προκειμένου να ακυρώσει την αντίστοιχη συμφωνία της Τουρκίας με την Λιβύη. Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε ραδιοφωνική συνέντευξη του επισημαίνει ότι: «Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει κυριαρχικά δικαιώματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επί τη βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου, που είναι άκυρο και ανυπόστατο νομικά. Δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, πλην όμως η ίδια η Τουρκία θεωρεί ότι αποτελεί τη βάση της πολιτικής της».

Όμως, σημασία έχει τι εφαρμόζεται στην πράξη. Η αποχώρηση του ιταλικού επιστημονικού σκάφους από την ΑΟΖ της Κάσου, είχε ως αποτέλεσμα, η Τουρκία, μάλλον η τουρκική προπαγάνδα, να υποστηρίξει δημοσίως ότι η Ελλάδα αναγνώρισε την τουρκική δικαιοδοσία στη περιοχή, δηλαδή το τουρκολιβυκό μνημόνιο!

Τρίτον, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ενημέρωσε τα ΜΜΕ ότι: «Δεν υπήρξε κανένας κίνδυνος επεισοδίου με την Τουρκία. Λειτούργησαν οι δίαυλοι επικοινωνίας, έτσι ώστε να αποσυμπιεστεί η ένταση, να αποχωρήσουν τα τουρκικά πλοία και να ολοκληρωθεί η έρευνα». Όμως, δεν υπάρχει δέσμευση από ελληνικής πλευράς πότε και αν θα ολοκληρωθεί η ενεργειακή διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου. Θα το επιτρέψει η Τουρκία; Παρεμπιπτόντως, στην περιοχή του επεισοδίου ήταν μια φρεγάτα και μια κανονιοφόρος του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, ως “παρατηρητές” του… Μαξίμου!

Ερώτηση: Τι ακριβώς συμφωνήθηκε ώστε, όταν το ιταλικό σκάφος που για τις ανάγκες των εργασιών του ήταν εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων – αλλά και εντός της οριοθετημένης ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ που συμπίπτει με την αντίστοιχη, αλλά παράνομη τουρκολιβυκή – αποχώρησε και σχεδόν ταυτόχρονα, αποχώρησαν και τα τουρκικά πολεμικά πλοία από την περιοχή; Και το “καλύτερο”: Η Άγκυρα προκλητικά ευχαρίστησε τις ελληνικές αρχές «για τον σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία», δείχνοντας έτσι, ότι η θαλάσσια περιοχή έξι μίλια πέρα από την Κάσο είναι τουρκική ΑΟΖ! Με επιστολή που έχει καταθέσει η Τουρκία στον ΟΗΕ το 2020 θεωρεί ότι η περιοχή νότια, ανατολικά και νοτιοδυτικά της Κάσου, βρίσκεται εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.

Τέταρτον, η κατάσταση στην περιοχή είναι προβληματική για τα ελληνικά συμφέροντα. Το ιταλικό πλοίο πόντισης καλωδίων “IEVOLI RELUME” βρίσκεται στην περιοχή των ερευνών του στην Κάσο, σύμφωνα με την ελληνική NAVTEX. Το ιταλικό πλοίο βρίσκεται εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Στην ίδια περιοχή όμως, σπεύδει και τουρκικό πολεμικό πλοίο για επιτήρηση, μήπως το ιταλικό “παρεκκλίνει” και εξέλθει των έξι ναυτικών μιλίων, στην εικαζόμενη ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά και στην τουρκική, σύμφωνα με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η τουρκική φρεγάτα εγγυάται με την παρουσία της την… διεθνή παρανομία, στο όνομα της ελληνοτουρκικής “φιλίας”!

Ποια ήρεμα νερά;

Κοντολογίς, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, δεν βρίσκονται σε “ήρεμα νερά”, εκτός και αν αποδεχτούμε τουρκικά “τελεσίγραφα”. Εκτός και αν, έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε (η κυβέρνηση των Αρίστων και οι… άλλοι), ότι τα εθνικά συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα αν η Ελλάδα δορυφοριοποιηθεί και λόγω γεωπολιτικών συγκυριών στην Τουρκία ολοκληρωθεί η ομηρία της Κύπρου με τα διχοτομικά σχέδια του Ερντογάν και γίνει αποδεκτή η κυριαρχία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως απαιτούν τα αμερικανο-βρετανικά στρατηγικά σχέδια.

Και επιπλέον, επειδή οι σύμμαχοι και εταίροι μας σε ΝΑΤΟ-ΗΠΑ και ΕΕ, φαίνεται ότι, λόγω διεθνοπολιτικών εξελίξεων αξιολογούν την στρατηγική αξία της Τουρκίας ως υπέρτερη της συμμαχίας με την Ελλάδα και δε συμμερίζονται τις όποιες ελληνικές ανησυχίες, αλλά και διότι επιμένουμε σε μια υποχωρητική – στα όρια του ενδοτισμού πολιτική, το πιθανότερο είναι, να αναμένουμε το επόμενο θερμό επεισόδιο της αναθεωρητικής τουρκική πολιτικής, στη Θράκη, στο Αιγαίο στη Κύπρο, εκτός και αν, η κυβέρνηση σπεύσει να “συμφωνήσει” σε συνεργασία με την Τουρκία με πρόσχημα τα οικονομικά οφέλη στον ενεργειακό και τουριστικό τομέα, όπως συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ αντί οριοθέτησης, που στην ουσία θα υποκρύπτει εκχώρηση κυριαρχικών και άλλων δικαιωμάτων.

Τότε πιθανόν, αλλά καθόλου βέβαιο, να έχουμε, προσωρινά μάλλον, “ήρεμα νερά” στο Αιγαίο, μέχρι την επόμενη τρικυμία… Για αυτό ακριβώς, η πορεία των εθνικών θεμάτων, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η στρατιωτικο-διπλωματική συμμετοχή της Ελλάδας σε δύο πολέμους στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή που λαμβάνουν εκρηκτικές διαστάσεις, θα πρέπει να είναι στην κορυφή της ατζέντας της ενημέρωσης.