Δεν ξέρουν τι να κάνουν με το Κυπριακό και τσακώνονται για Μακάριο και Γρίβα!

Σε κάθε προεκλογική επανέρχονται για σκοπούς συσπείρωσης, παλιά, μακρινά πάθη, με έντονο τον εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα. Κάθε φορά για τις ανάγκες της κομματικής συσπείρωσης επιχειρείται να ξυπνήσουν αντανακλαστικά, να… ξεσηκώσουν πολίτες, να τους προκαλέσουν φοβίες. Επιχειρείται να αλλάξει η ατζέντα, παρά τα κρίσιμα και επείγοντα ζητήματα της καθημερινότητας και να διεξάγονται οι συζητήσεις με όρους και δεδομένα της δεκαετίας του ΄70. Αυτά τα επαναλαμβανόμενα κάποτε αποτελούν μεθόδους που ενίοτε αποδίδουν, όμως κουβαλούν και ρίσκο.

Η συζήτηση για τον Γρίβα στο Κοινοβούλιο οδήγησε στην πραγματοποίηση μιας συγκέντρωσης φανατισμού και μίσους έξω από τη Βουλή. Μιας συγκέντρωσης, η οποία έστρεψε τον χρόνο πίσω. Το σύνθημα «ΕΟΚΑ Β΄ ξανακτύπα» δεν προκάλεσε μόνο ανατριχίλα, αλλά οδήγησε και σε συνειρμούς. Να ξανακτυπήσει πώς και γιατί; Όπως έκαναν οι ανεγκέφαλοι την Πέμπτη στα γραφεία της ΕΔΕΚ; Να ξανακτυπήσουν όπως τότε, που έφεραν με τα κτυπήματα, νυχτοβάτες βομβιστές, με το πραξικόπημα, τους Τούρκους στην Κύπρο; Να ξανακτυπήσουν για να χάσουμε και την υπόλοιπη Κύπρο;

Η ιστορική αλήθεια είναι εκεί και δεν μπορεί να διαγραφεί. Ο ρόλος του Μακαρίου και του Γρίβα δεν αλλάζει. Ο Γρίβας δεν μπορεί να κρίνεται και να αξιολογείται για μια περίοδο της δράσης του, αλλά συνολικά. Δεν γίνεται αλά κάρτ η αξιολόγηση. Και για τότε που ήταν στην ακροδεξιά οργάνωση “Χ” και για τη δράση του ως αρχηγού του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ και ασφαλώς όταν ίδρυσε και έδρασε επικεφαλής της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ Β΄. Ειδικά, όμως, για την τελευταία πράξη της ζωής του.

Η δράση της ΕΟΚΑ Β΄ σε συνεργασία με τη χούντα, που έκανε τους σχεδιασμούς, οδήγησε στην εισβολή της Τουρκίας και την κατάληψη εδαφών της χώρας μας. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, αυτά είναι τα γεγονότα, που δυστυχώς δεν μπορούν να αλλάξουν. Το πραξικόπημα, που άνοιξε τον δρόμο στην Τουρκία να εισβάλει δεν το έκανε ο Μακάριος. Δεν έδωσε εντολές στον Λυσσαρίδη να το κάνει κλείνοντας το μάτι στον Εζεκία. Το έκαναν η χούντα και η ΕΟΚΑ Β’. Την ίδια ώρα προφανώς και ο Μακάριος κρίνεται για τις πολιτικές του, τις συμπεριφορές του, τα λάθη του. Αυτά για την ιστορία.

Ζούμε μέρες ’70 με Μακάριο και Γρίβα

Είμαστε στο 2022 και δεν θα ασχολούμαστε με τη δεκαετία του ’70. Αυτοί που για κομματικούς λόγους θέλουν να επαναφέρουν αυτό το κλίμα κρίνονται. Όπως και εκείνοι που ζουν σε άλλες εποχές. Εάν σήμερα κάτι επείγει είναι να ανατραπούν τα κατοχικά δεδομένα, να απελευθερωθεί η χώρα, να αποκατασταθεί η ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από τη μία άκρη του νησιού στην άλλη. Χωρίς εκπτώσεις.

Είμαστε στο 2022 και κάνουμε αγώνα δρόμου για επιβίωση. Με την ακρίβεια, τις συνεχείς αυξήσεις στις τιμές. Οικογένειες δεν τα βγάζουν πέρα. Ο μισθός αρκεί για μερικές μέρες κι όχι για ολόκληρο τον μήνα.

Έχουμε βαρεθεί να επιστρατεύεται διχαστικό κλίμα, να θυμούνται -κι αυτό αφορά όλους- κατά το δοκούν ιστορικά γεγονότα. Σε αυτές τις προεδρικές εκλογές -όπως και όλες τις προηγούμενες, από το 1974 και εντεύθεν- δεν κρίνονται ο Μακάριος και ο Γρίβας. Μετά από μισό αιώνα, όταν δεν υπάρχουν πολιτικές και όραμα για το μέλλον, κάποιοι μπορούν να τους θυμούνται και να τους… αξιοποιούν.

Η κοινωνία δεν αντέχει φανατισμούς και καυγάδες στον δημόσιο λόγο. Φανατισμός και ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής είναι αδιέξοδες πορείες. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν τόσο καλύτερα για αυτούς, γιατί έχουν διαζύγιο με την πραγματικότητα. Ωστόσο, είναι πλέον σαφές πως διαχρονικά το οξυγόνο κάποιων είναι το παρελθόν και ο διχαστικός ακραίος λόγος. Είναι γαντζωμένοι σε αυτό!