Δένδιας-Μητσοτάκης στην Ουάσινγκτον - Οι ΗΠΑ παίζουν δυνατά το ελληνικό χαρτί

Στην Ελλάδα μπορεί να μην δόθηκε η απαιτούμενη σημασία στα τηλεφωνήματα του προέδρου και του αντιπροέδρου των ΗΠΑ προς το νέο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, 36 ώρες μετά την εκλογή του. Και αυτό διότι έχουμε φτάσει στο σημείο –μετά από τόσες και τόσες άσχημες συμπεριφορές των συμμάχων και φίλων μας– να μην πιστεύουμε τίποτα. Και θεωρώ δικαιολογημένη τη στάση αυτή και παραγόντων και πολιτών.

Όμως, και επιμένω εδώ και καιρό, έχουμε διαπιστώσει μία καλή στροφή της Αμερικής προς τον άξονα της Μεσογείου, που περιλαμβάνει την Ελλάδα και την Κύπρο. Απλά τα αποτελέσματα δεν τα βλέπουμε διά γυμνού οφθαλμού και αυτό ειδικά είναι ανησυχητικό με δεδομένη την αλλοπρόσαλλη πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ. Πότε, τελικά, λέει την αλήθεια και εξυπηρετεί την Αμερική; Όταν δίνει χέρι σωτηρίας στον “πνιγμένο” Ταγίπ Ερντογάν ή όταν λέει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα είναι η πιο σημαντική σύμμαχος των ΗΠΑ μετά το Ισραήλ στη Μεσόγειο;

Αυτό είναι το πρόβλημα: Ποιον Τραμπ πρέπει να πιστέψουμε; Από την άλλη πλευρά, ο αναλυτής που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ακούσει τις φωνές των Αμερικανών διπλωματών, διότι οι Πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται, αλλά αυτοί μένουν και συνεχίζουν να εκπονούν την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Εμείς που τους ζούμε καθημερινά έχουμε εκπλαγεί από το νέο τρόπο σκέψης τους. Ξαφνικά, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δυο «πολύ καλές φίλες χώρες με στρατηγική σημασία και γνήσιοι σύμμαχοι», αν και με τη Λευκωσία συνεχίζουν να έχουν παράπονα, διότι είναι αναποφάσιστη στο θέμα της Ρωσίας.

Η Μόσχα, ως γνωστόν, έχει τοποθετήσει όλα τα αυγά της στην Τουρκία. Γι’ αυτό και αρχίζει να αλλάζει τη στάση της, όμως στην κυπριακή πρωτεύουσα συνεχίζουν να ονειρεύονται! Ο άξονας της Μεσογείου, που ξεκινά από το Ισραήλ, δημιουργήθηκε αθόρυβα από τον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Γουές Μίτσελ σε συνεργασία με μικρή ομάδα διπλωματών, ανάμεσα στους οποίους έχει και σήμερα υψηλή θέση ο πολυτάλαντος Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, ο οποίος εκπλήσσει με τη διαπίστωση ότι διαθέτει απίθανους διαύλους επικοινωνίας με το δύσκολο σύστημα της Ουάσιγκτον.

Την γραμμή του Μίτσελ για την επιστροφή της Αμερικής στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχίζουν ο αντικαταστάτης του Φίλιπ Ρίκερ και στελέχη στη Διεύθυνση Νότιας Ευρώπης, όπως η Γιούρι Κιμ, η οποία γνωρίζει άριστα την περιοχή μας και ήδη έχει διοριστεί στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στα Τίρανα, ως νέα Πρέσβειρα. Με δεδομένη την μη αλλαγή της τουρκικής στάσης, η οποία βρίσκεται ήδη σε μία στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, οι Αμερικανοί είναι αναγκασμένοι πλέον –και τα αστεία τελείωσαν– να αλλάξουν τη στρατηγική τους για την ευρύτερη γειτονιά μας.

Ενώ όλα αυτά τα χρόνια –ένας αξιωματούχος μου είπε ότι ισχύει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο– στήριζαν όλη τη στρατηγική τους γύρω από την Τουρκία, τώρα εξαναγκάζονται να εκπονήσουν μία νέα πολιτική, η οποία θα αποστασιοποιηθεί από την κατοχική δύναμη. Εάν δεν το πράξουν, θα στείλουν λάθος μήνυμα ακόμα και στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, που διατηρούν μία άλλη σχέση με την Ουάσιγκτον, ακόμα και στις καλές μέρες της αμερικανικής διπλωματίας με την Άγκυρα.

Τα τηλεφωνήματα, λοιπόν, των κ. Τραμπ και Πενς στον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρέπει να ειδωθούν μέσα από το φακό της υλοποίησης της στρατηγικής του Γουές Μίτσελ, με την οποία διαφωνούν μερικά ελληνικά και κυπριακά πολιτικά κόμματα. Είναι ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τη στάση και του ΣΥΡΙΖΑ (ως αντιπολίτευση πια) καθότι ο σχεδιασμός για τη στενή σχέση με την Ουάσιγκτον ξεκίνησε από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά, και συνέχισε τις επαφές με επιτυχία ο Γιώργος Κατρούγκαλος.