Δικαστικό σόου ξαναστήνει ο Ράμα για το επεισόδιο στην Επισκοπή

Εδώ και δύο εβδομάδες στα Τίρανα, στο Πρωτοδικείο των Ειδικών Δικαστηρίων κατά του Οργανωμένου Εγκλήματος και της Διαφθοράς, μία δικαστική διαδικασία όπως η παύση εισαγγελικής έρευνας, μετατρέπεται σε ακόμη μια περίπτωση εκβιασμού Βορειοηπειρωτών. Τα προηγούμενα χρόνια, η ειδική Εισαγγελία Βαρέων Εγκλημάτων είχε διεξαγάγει έρευνα εναντίον 25 πολιτών (Ελλήνων και Αλβανών), για το συνοριακό επεισόδιο του 1994 στο μεθοριακό φυλάκιο στην Επισκοπή.

Οι 25 πολίτες πιέζονται να παραστούν με τη φυσική τους παρουσία, παρότι ο νόμος προβλέπει ότι κατά τη διαδικασία της παύσης της εισαγγελικής έρευνας δεν απαιτείται η φυσική παρουσία. Η αναμόχλευση της υπόθεσης, εξάλλου, δεν απέφερε τίποτε επί της ουσίας εξ ου και ο εισαγγελέας ζητάει την παύση της έρευνας. Οι σκηνοθέτες, όμως, επιδιώκουν άλλα, κυρίως να συντηρήσουν τη σύγχυση στην αλβανική κοινή γνώμη. Για την ακρίβεια, να εμφανίσουν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα σαν επικίνδυνη που υποθάλπει τρομοκράτες.

Το ξημέρωμα 11 Απριλίου του 1994, στο μεθοριακό φυλάκιο της Επισκοπής, λίγα χιλιόμετρα βορειότερα της Κακκαβιάς, όπου εκείνη την περίοδο υπηρετούσαν Αλβανοί νεοσύλλεκτοι, εισέβαλαν κομάντος παραστρατιωτικοί. Σκότωσαν ένα λοχαγό και ένα στρατιώτη και τραυμάτισαν ακόμη δύο. Άρπαξαν οπλισμό και πυρομαχικά κι απομακρύνθηκαν προς το ελληνικό έδαφος.

Ενάμισι χρόνο αργότερα,  οι ελληνικές αστυνομικές αρχές σε παραμεθόριο περιοχή συνέλαβαν 5 πρόσωπα (Έλληνες πολίτες και Βορειοηπειρώτες)  για περίεργες κινήσεις. Σε έλεγχο στα αυτοκίνητά τους βρέθηκε οπλισμός που πιθανολογείται ότι είχε αρπαχτεί στην Επισκοπή. Με προκήρυξή της η οργάνωση-φάντασμα ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου), που ήταν υπαρκτή στα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση στην Επισκοπή.

Άκαρπη έρευνα για την Επισκοπή 

Το φόντο στο οποίο τοποθετούνται τα γεγονότα είναι τα φλεγόμενα τότε από εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις Βαλκάνια, ενώ στις διμερείς σχέσεις Αθήνας-Τιράνων επικρατούσε ένταση που καλλιεργούσαν οι κυβερνώντες την Αλβανία. Για εκείνο το γεγονός γράφτηκαν και δημοσιεύθηκαν πολλά, χωρίς όμως ποτέ να προκύψει χειροπιαστή απόδειξη. Υπάρχουν μόνο υποθέσεις.

Άρθρα και βιβλία για την υπόθεση στάθηκαν ικανά, σε συνδυασμό με κακογραμμένες εκθέσεις της αλβανικής μυστικής υπηρεσίας και της αστυνομίας, να προκαλέσουν αναμόχλευση της υπόθεσης και επανεξέταση του φακέλου από την Εισαγγελία Βαρέων Ποινικών Υποθέσεων το 2018. Η δολοφονία, εξάλλου, του Κωνσταντίνου Κατσίφα “απαιτούσε” μια κίνηση εξισορρόπησης στο πεδίο των εντυπώσεων. Να προσθέσουμε και την ανάγκη εξυπηρέτησης των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων της κυβέρνησης Ράμα.

Ως αποτέλεσμα, δεκάδες Βορειοηπειρώτες σύρθηκαν αυτά τα τρία χρόνια σε ανακρίσεις, οι οποίες, μάλιστα, αφορούσαν και διαφορετικές υποθέσεις. Τις έρευνες διεξήγαγε η διαβόητη Αντιτρομοκρατική Διεύθυνση της Αστυνομίας της Αλβανίας. Άλλοι καλούνταν ως μάρτυρες για την υπόθεση Κατσίφα, άλλοι για τα γεγονότα την ημέρα της κηδείας του, άλλοι για μια δημόσια εκδήλωση για την Αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου και άλλοι για την τρομοκρατική ενέργεια στην Επισκοπή.

Για την τελευταία δεν ισχύει παραγραφή δεδομένου ότι υπήρξαν θύματα. Προφανώς, όλες αυτές οι ανακρίσεις είχαν κοινό παρονομαστή την τρομοκράτηση και την καλλιέργεια κλίματος ενοχής στους Βορειοηπειρώτες. Εκτός αυτού σκοπός ήταν η τροφοδοσία των αλβανικών ΜΜΕ με “υλικό” για την καλλιέργεια ευρύτερα ανθελληνικού κλίματος. Στην Αλβανία, εξάλλου, τα ΜΜΕ είναι εξαρτήματα της κρατικής πολιτικής, ιδιαίτερα όταν αναφέρονται σε θέματα “μείζονος εθνικής σημασίας”. Για το επεισόδιο στην Επισκοπή, η αλβανική Εισαγγελία, για να ξανανοίξει τον φάκελο, είχε επικαλεστεί δημοσιεύματα. Στη συνέχεια, βέβαια, τα ΜΜΕ επικαλούνταν την έρευνα της Δικαιοσύνης για να κρατήσουν ψηλά το θέμα και να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη

Δικαστική φάρσα

Αποκαλυπτικό δε των σκοπιμοτήτων που υπηρετεί αυτή η δικαστική φάρσα είναι το γεγονός ότι απαιτούν από όσους αναφέρονται ως ερευνώμενοι και ως μάρτυρες να παραστούν στην αίθουσα, όπου έχουν κληθεί να παρευρίσκονται και τα συγγενικά πρόσωπα των θυμάτων της επίθεσης στο μεθοριακό φυλάκιο. Η επιδίωξη είναι προφανής: να στήσουν ένα επικοινωνιακό σόου όπου τα παιδιά των θυμάτων να βρεθούν απέναντι σε Βορειοηπειρώτες, για τους οποίους αφήνεται να αιωρείται η εντύπωση πως είχαν κάποια εμπλοκή με την επίθεση και τους δύο φόνους. Ας σημειωθεί ότι αρκετοί Βορειοηπειρώτες εξ όσων αναφέρονται έχουν στα χρόνια που μεσολάβησαν μετακομίσει στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, οπότε είναι δύσκολο να εντοπιστούν, να κληθούν νομότυπα και να παραστούν στη διαδικασία διακοπής της έρευνας.

Φορείς της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η Αθήνα επιδεικνύει αδιαφορία στην εκ νέου στοχοποίηση Βορειοηπειρωτών. Ας σημειωθεί ότι ανεξάρτητα από την παραπάνω υπόθεση, η αλβανική Αστυνομία συνεχίζει στις συνοριακές διαβάσεις να συλλαμβάνει Βορειοηπειρώτες που πηγαίνουν στα χωριά τους από την Ελλάδα, να τους οδηγεί για ανάκριση, απαγορεύοντάς τους να πάνε στα σπίτια τους.

Ο Πρόεδρος του Κόμματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) έχει καταγγείλει τις μεθοδεύσεις και κυρίως την ύπουλη ψυχολογική βία που ασκείται με συχνές κλήσεις για ανάκριση στα Τίρανα σε Βορειοηπειρώτες που βρίσκονται πολύ μακριά από τον τόπο καταγωγής τους. Οι αλβανικές μέθοδοι θυμίζουν έντονα τις ανάλογες τουρκικές. Τούρκοι, άλλωστε, έχουν εκπαιδεύσει τα στελέχη των αλβανικών αστυνομικών υπηρεσιών για την τρομοκράτηση και ενοχοποίηση πολιτών που ανήκουν σε μειονότητες ή ασκούν κριτική στην κυβέρνηση.

Δεν είναι μόνο η προσωπική ταλαιπωρία αρκετών Βορειοηπειρωτών, ούτε μόνο η αθέμιτη έκθεσή τους στον πιθανό κίνδυνο αντεκδίκησης από φανατικούς Αλβανούς εθνικιστές. Είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Είναι προσπάθεια ενοχοποίησης της ελληνικής μειονότητας μέσα από την τροφοδότηση του ήδη εμπεδωμένου στερεότυπου ότι ο Ελληνισμός επιβουλεύεται την ακεραιότητα της Αλβανίας, ότι επιδίδεται σε τρομοκρατικές ενέργειες για να υπονομεύσει τη σταθερότητα και την εσωτερική συνοχή της. Είναι γι’ αυτό κυρίως που απαιτείται ξεκάθαρη και σκληρή απάντηση από την Αθήνα. Δυστυχώς, όμως, δεν φαίνεται η η ελληνική κυβέρνηση να έχει τέτοια πρόθεση.