Έφεραν θετικά αποτελέσματα οι συνομιλίες με τον υιό Χαφτάρ;

Οι συζητήσεις με τα μέλη της οικογενείας Χαφτάρ, που έγιναν δεκτά ακόμη και στο μέγαρο Μαξίμου υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν είναι καινοφανείς. Κι άλλοτε η οικογένεια Χαφτάρ έτυχε περιποιήσεως της Ελληνικής κυβερνήσεως καθώς υπάρχουν προβλήματα με την Λιβύη όπως οι λαθρομεταναστευτικές ροές στην Γαύδο, οι “ρηματικές ανακοινώσεις” για αμφισβητήσεις θαλασσίων ζωνών, ακόμη κι “αιματηρές” επισκέψεις Ελληνικών αποστολών στην Τρίπολη προ τριετίας.

Δεν είναι άχρηστες οι επαφές αλλά ουσιαστική πρόοδος στις Ελληνο-λυβικές σχέσεις έκτοτε δεν εσημειώθη. Αντιθέτως, οι Τούρκοι επέτυχαν παραχωρήσεις πετρελαϊκών ερευνών στον κόλπο της Σύρτεως, από Τουρκική κρατική εταιρία και ιδιωτικές προωθούνται να αναλάβουν έργα και συμβόλαια ανοικοδομήσεως της κατεστραμμένης από τον εμφύλιο Λιβύης.

Θα συνιστούσαμε προσοχή. Οι Ελληνικές τεχνικές εταιρίες είχαν εγκατασταθεί στο Λυβικό έδαφος πολύ προτού την ανακαλύψουν οι Τούρκοι ναύαρχοι που είχαν χάσει την βόρειο Αφρική και ενδιάμεσα νησιά (Μάλτα γιοκ) και τι αποκόμισαν οι Έλληνες; Ζημίες και μάλιστα μερικοί χρεωκόπησαν επί δικτατορίας του αλήστου μνήμης Μουαμάρ Καντάφι. Πολλοί Λίβυοι αξιωματικοί εκπαιδεύθηκαν στην Ελλάδα κι άλλοι του ναυτικού συνεχίζουν τις σπουδές των στην Κρήτη. Δεν είδαμε όμως ποτέ κλάδον ελαίας από την Αφρικανική αυτή γείτονα χώρα.

Αρχικά εξεδιώχθηκαν από τα παράλιά της οι Έλληνες σφουγγαράδες κακήν-κακώς, εν συνεχεία δεν πληρώθησαν τα νοσήλια τραυματιών της από τους βομβαρδισμούς του… ΝΑΤΟ σε Ελληνικά νοσοκομεία και τέλος η άλλη κυβέρνηση της Τριπόλεως υπέγραψε το διαβόητο μνημόνιο με τον Ταγίπ Ερντογάν προ τριετίας που καταπατεί την ΑΟΖ της Ελλάδος, Αιγύπτου και… Γάζης.

Ο ρόλος Χαφτάρ, ΕΕ και ΗΠΑ στο τουρκολυβικό

Το ευαίσθητο απέναντι στις “επεκτάσεις” της Τουρκίας Ισραήλ ακολουθεί μία άλλη πολιτική απέναντι στην Λιβύη. Καρότου και μαστιγίου. Κι όταν το παιχνίδι χονδρύνει, διαθέτει τον εναέριο χώρο του για αεροπορικές επιδρομές στην Λιβύη απ’ άλλες χώρες του Κόλπου όπως προ δεκαετίας.

Εδώ ακολουθούμε την ολισθηρή πολιτική των “οικογενειακών δεσμών” που δεν αποφέρει και πολλά. Είναι μηδενικού αποτελέσματος (Zero sum game). Από την εποχή της κυβερνήσεως Γεώργιου Ράλλη και εν συνεχεία του Ανδρέα Παπανδρέου, οι περιποιήσεις στους φυλάρχους της ερήμου μόνο πονοκεφάλους και δυσφημήσεις απέφεραν για τις Ελληνικές κυβερνήσεις.

Όσον αφορά το διαβόητο μνημόνιο, τί κι αν επικυρωθεί από την ανατολική βουλή της Λιβύης που ελέγχει ο Χαφτάρ; Ακόμη κι αν ξεπεράσει το πρόβλημα της νομιμοποιήσεως – εκλογές δεν την έχουν αναδείξει- η ετυμηγορία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι κατηγορηματική: Το μνημόνιο αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο της θαλάσσης, βλάπτει τα Ευρωπαϊκά δικαιώματα στο Λιβυκό πέλαγος και δεν παράγει απτά αποτελέσματα. Είναι ανυπόστατο.

Ήδη, οι κινήσεις της Τριπόλεως στον βορά εσεβάσθησαν την “Μέση γραμμή” με την Ελληνική ΑΟΖ σε τέσσερεις θαλάσσιες περιοχές νοτίως της Κρήτης στο μνημόνιο της Λιβυκής εταιρίας Πετρελαίων ΝΟΚ με την Τουρκική ΤΡΑΟ. Ας περιμένουμε τουλάχιστον την 10η Σεπτεμβρίου ε.έ να εκδηλωθεί το Αμερικανικό ενδιαφέρον για τις παραχωρήσεις ερευνών νοτίως της Κρήτης και μετά συνεχίζουμε τις “οικογενειακές σχέσεις” του ΚΜ και του ΥΠΠΕ κ. Σταύρου Παπασταύρου. Και τότε πάντως “Σπεύδε βραδέως” με τους καμηλιέρηδες της ερήμου.