Ένας “Αττίλας” πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ

Ένας “Αττίλας” επικεφαλής των Ηνωμένων Εθνών, να προεδρεύει, να “υπερασπίζεται” και να “προστατεύει” τον καταστατικό χάρτη του Διεθνούς Οργανισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία των κρατών-μελών και των λαών. Αυτός είναι ο ρόλος του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ κι αυτό το βασικό του καθήκον.

Η εκλογή του Τούρκου βουλευτή και πρώην διπλωμάτη, Βολκάν Μποζκίρ, ως Προέδρου της 75ης Συνόδου της  Γενικής Συνέλευσης που θα αρχίσει το Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους, ήταν προδιαγεγραμμένη, καθώς ήταν άνευ ανθυποψηφίου. Για την ιστορία να αναφέρουμε πως από τα 192 μέλη, 11 δεν ψήφισαν και τρία ψηφοδέλτια ήταν άκυρα.

Επίσης πρέπει να αναφερθεί πως ο Μποζκίρ ήταν υποψήφιος της Δυτικής Ευρωπαϊκής Ομάδας (στην οποία ανήκε φέτος η εκ περιτροπής προεδρία) και επιλέγηκε, χωρίς να βρεθεί άλλος υποψήφιος. Στην ίδια γεωγραφική ομάδα ανήκει η Ελλάδα, ενώ η Κύπρος είναι στην ασιατική.

Η πανηγυρική εκλογή του Τούρκου αξιωματούχου αποφεύχθηκε όταν, αρχικά Κύπρος και Αρμενία με κοινή επιστολή (αλλά και η Ελλάδα με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντίστοιχα) είχαν απευθυνθεί στον Πρόεδρο της Γενικής Συνέλευσης, ζητώντας να γίνει ψηφοφορία. Αυτό έγινε, βασικά για την τιμή των όπλων και μόνο.

“Ξέπλυμα” του καθεστώτος Ερντογάν

Η Τουρκία μέσα από τέτοιες υψηλόβαθμες θέσεις επιχειρεί το ξέπλυμα του αιμοσταγούς, αντιδημοκρατικού καθεστώτος Ερντογάν, που δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο. Ο Μποζκίρ εκλέχτηκε σε μια περίοδο κατά την οποία τα επεκτατικά σχέδια της κατοχικής Τουρκίας βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα του παραβιάζει το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, απειλεί την Ελλάδα και διενεργεί παράνομη γεώτρηση στην κυπριακή ΑΟΖ. Όλα αυτά δεν ενοχλούν;

Μάλλον όχι. Αντίθετα διευκολύνεται η κατοχική δύναμη να ξεπλύνει τις παραβιάσεις της στο διεθνές δίκαιο. Πώς μπορεί ο Μποζκίρ να μιλά για την ανάγκη εφαρμογής των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών, όταν η χώρα του, το αρνείται αυτό σε ό,τι αφορά την Κύπρο; Πώς μπορεί να αναφέρεται σε εφαρμογή του ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η χώρα του βομβαρδίζει και φυλακίζει τους Κούρδους, ενώ όσοι Τούρκοι πολίτες διαφωνούν με το καθεστώς Ερντογάν διώκονται;

Πώς μπορεί να αναφερθεί σε δημοκρατία, όταν στη χώρα του φιμώνεται ο Τύπος, εφημερίδες κλείνουν και δημοσιογράφοι φυλακίζονται; Η Τουρκία είχε ένα σχέδιο και το εφάρμοσε. Το θέμα είναι πως το έχουν ανεχθεί οι υπόλοιποι, οι οποίοι συνήθως κόπτονται για τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Είναι οι ίδιες χώρες που για χρόνια ενεθάρρυναν το καθεστώς Ερντογάν, το θεωρούσαν μοντέλο “ισλαμοδημοκρατίας”. Και το αποτέλεσμα; Τον οδήγησαν στην αποθράσυνσή του. Είναι επικίνδυνος για την σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή και για αυτό και επιβραβεύεται!