Εθνική επέτειος μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

Το σημερινό ηλιόλουστο πρωινό βρήκε την Ελλάδα σε μια κομβική συγκυρία. Η ημέρα ξεκίνησε συμβολικά και συνάμα συγκινητικά. Ο γράφων διαμένει δίπλα από τον Ιερό Ναό της Υπαπαντής της Θεοτόκου στα ταμπούρια του Πειραιά. Κατά τις 11:00 το πρωί, οι καμπάνες άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα. Το χτύπο των καμπανών συνόδευαν τα μεγάφωνα της Εκκλησίας, αρχικά με το “τη υπερμαχώ” και εν συνεχεία με τον εθνικό ύμνο.

Σπεύδοντας να ανάψω ένα κερί στην, άδεια, Εκκλησία αναλογιστικά. «Ούτε λέξεις ούτε εικόνες θα μπορούσαν να συνοψίσουν καλύτερα το νόημα της επετείου σε συνδυασμό με την τρέχουσα συγκυρία». Στην 199η επέτειο της εθνικοαπελευθερωτικής επαναστάσεως του Γένους μας, το πολιτικό γέννημα αυτής της εξέγερσης, το ελληνικό κράτος, βρίσκεται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης.

Ο εν λόγω παραλληλισμός μόνο τυχαίος δεν είναι. Κατά την ταπεινή μου άποψη η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον μιας κομβικής συγκυρίας, ίσως από τις πλέον κρίσιμες της μεταπολεμικής της ιστορίας. Εν μέσω της Σκύλας της παγκόσμιας επιδημίας του κορονοϊού η πατρίδα μας κρατάει ασφαλή τα τείχη της Ελλάδας και της Ευρώπης, απέναντι στη Χάρυβδη της τουρκικής επιθετικότητας.

Και ναι, εν προκειμένω η Χάρυβδη είναι η Τουρκία. Χωρίς να υποτιμά κανείς την πανδημία, τους κινδύνους της, αλλά και τις δραματικές αλλαγές που έχει επιφέρει στην καθημερινότητά μας, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα την ξεπεράσουμε, όχι μόνο εμείς αλλά ολόκληρος ο κόσμος. Σίγουρα θα υπάρξουν απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ανακατατάξεις στη οικονομία και ου το καθ’ εξής. Αλλά στο τέλος της μέρας, ύστερα από έναν ή δυο μήνες, οι ρυθμοί σταδιακά θα επανέλθουν. Όπως συμβαίνει τώρα στην Ασία.

Αν όμως πέσει ο Έβρος, εάν η Τουρκία του Ερντογάν δημιουργήσει κάποιο τετελεσμένο είτε στο Αιγαίο είτε οπουδήποτε αλλού, η επόμενη μέρα θα είναι αβέβαιη. Με τη παγκόσμια οικονομία να δοκιμάζεται και τους μεγάλους να έχουν επικεντρωθεί στη αντιμετώπιση της πανδημίας, η Ελλάδα θα βρεθεί μόνη της απέναντι σε μια κρίση υπαρξιακή. Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για εφησυχασμό ούτε για έριδες.

Αφιέρωμα στην αυταπάρνηση

Επίσης, στον Έβρο δεν διακυβεύεται μόνον η ανεξαρτησία, η εδαφική ακεραιότητα και η δημογραφική ασφάλεια της Θράκης, της Ελλάδας και της Ευρώπης. Πλέον, το διακύβευμα αφορά και τη δημόσια υγεία. Καθότι οι στοιβαγμένοι άνθρωποι στη απέναντι πλευρά των συνόρων, τρεχούσης της πανδημίας, συνιστούν μια υγειονομική βόμβα. Ας μην ξεχνάμε ποια είναι η στάση του Ερντογάν απέναντι στον κορονοϊό. Απόκρυψη της πραγματικής κατάστασης, σε συνδυασμό με εθνικιστικούς λεονταρισμούς. Πρόκειται για ένα μείγμα, ανησυχητικά εκρηκτικό.

Αισθάνομαι την ανάγκη να κλείσω με την παρακάτω ευχή. Σήμερα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου 2020, από τις Εκκλησίες μας αντήχησε μια κραυγή 1500 ετών, από την συγγραφή του “ακάθιστου ύμνου” μέχρι τη σύνταξή του “ύμνου προς την Ελευθερία”. Μια κραυγή, αφιέρωμα στην αυταπάρνηση και την αποφασιστικότητα του ανθρώπου, για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του.

Με σύνεση, λοιπόν, και υπευθυνότητα, ο καθένας από εμάς οφείλει να προστατεύσει τον εαυτό και τους γύρω του. Αλλά οι σκέψεις όλων μας, είναι σε εκείνους που φυλάν τα σύνορα, της φυσικής και της πνευματικής μας ύπαρξης. Ας γίνουμε όλοι σαν τον Οδυσσέα, ώστε με διαρκή επαγρύπνηση και ψυχή από ατσάλι να ξεγελάσουμε τη Σκύλλα και την Χάρυβδη των καιρών μας. Σίγουρα θα έχουμε να πούμε πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες στα εγγόνια μας.

Χρόνια Πολλά