Εθνοκάθαρση χαμηλής έντασης στη Βόρειο Ήπειρο

Στον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό ξεχειλίζει η οργή για τη στάση του αλβανικού κράτους και η απογοήτευση για τη στάση της Αθήνας. Εξάλλου, οι Έλληνες μειονοτικοί είναι θύματα μίας πολιτικής συστηματικού εκφοβισμού, αρπαγής περιουσιών που μετράει δεκαετίες. Ακόμα και έκθεση της CIA αποκαλύπτει οι Έλληνες παρενοχλούνται από τις αλβανικές αρχές σε ζητήματα σχετικά με την εκπαίδευση και υποεκπροσωπούνται σε κρατικές υπηρεσίες όπως η αστυνομία και ο στρατός.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, με αφορμή και όχημα την απογραφή του πληθυσμού. Η αλβανική κυβέρνηση, παρά τις αρχικές υποσχέσεις, προέβη σε αλλαγές στο ερωτηματολόγιο, αλλά και επέβαλε προσκόμματα στη διαδικασία, ακόμη και πρόστιμα, με σκοπό να δυσχεράνει την καταγραφή της ελληνικής καταγωγής πολιτών και να αποθαρρύνει όσους ήθελαν να δηλώσουν Έλληνες.

Αν και η κυβέρνηση Ράμα ψήφισε νόμο «περί προστασίας των δικαιωμάτων των μειονοτήτων», προκειμένου να πείσει τους Ευρωπαίους ότι κάνει βήματα προόδου ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, επί της ουσίας, ο εν λόγω νόμος θίγει τα δικαιώματα της μεγαλύτερης από τις μειονότητες, που είναι η ελληνική. Αφήνει αμετακίνητα μια σειρά από εμπόδια που αφορούν: στην ταυτοποίηση των μελών της, στη δυνατότητα χρήσης της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια ζωή και στη δυνατότητα εκπαίδευσης στην ελληνική γλώσσα. Παράλληλα, δεν δίνει καμία λύση στο περιουσιακό, ενώ συνεχίζει να μην αναγνωρίζει ως μειονοτικές περιοχές, περιοχές στις οποίες κατοικούν πολυπληθείς ελληνικές κοινότητες, όπως π.χ. είναι η Χειμάρρα, τα ελληνικά χωριά στην Αυλώνα κ.α.

Ακόμα και σήμερα, στα μειονοτικά σχολεία, με πρόσχημα τη συμπλήρωση των ωρών διδασκαλίας, αναθέτουν σε Αλβανούς καθηγητές να διδάξουν τα μαθήματα που βάσει νόμου διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η διδασκαλία τους να γίνεται στην αλβανική. Επίσης, είναι γνωστοί οι περιορισμοί στη χρήση της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια ζωή. «Φοβόμαστε να μιλάμε ελληνικά όταν βρισκόμαστε σε δημόσιους χώρους», καταγγέλλει μέλος της ομογένειας.

Και να ήταν μόνο αυτό! Η αρπαγή δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων λιβαδιών, δασών και καλλιεργήσιμης γης από Αλβανούς, οι οποίοι με αμφιβόλου γνησιότητας χαρτιά από την εποχή της Τουρκοκρατίας εμφανίζονται ως δήθεν ιδιοκτήτες πλήττει τα συμφέροντα της ομογένειας. Πόσο μάλλον μετά και  τις κατεδαφίσεις τουριστικών ακινήτων που ανήκουν σε μέλη της ελληνικής μειονότητας στο χωριό Δρυμάδες της Χειμάρρας.

Χωρίς τελειωμό

Τα περιστατικά βίας και μισαλλοδοξίας δεν έχουν τελειωμό. Ομογενής έχει καταγγείλει ότι ενώ ήταν για χρόνια επιθεωρητής εργασίας, τον έδιωξαν από τη εργασία του χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Ελάχιστοι κρατικοί υπάλληλοι ανήκουν στη μειονότητα. Ακόμα, όμως, και όσοι προσπαθούν να στήσουν τις επιχειρήσεις τους αντιμετωπίζουν διακριτική μεταχείριση από τις αλβανικές αρχές, οι οποίες συχνά πυκνά τους υποβάλλουν σε εξονυχιστικούς ελέγχους.

Όλα τα παραπάνω έχουν συμβάλει στο να αδειάζουν τα χωριά που ζει η ελληνική μειονότητα. Και αυτοί που έχουν απομείνει αντιμετωπίζουν κύμα κλοπών, την καταστροφή ελληνικών σημαιών των πινακίδων στην ελληνική γλώσσα, καθώς και διάφορα συνθήματα περί Αλβανοτσάμηδων. Η ανοχή της τοπικής αστυνομίας, μάλιστα, και η αδράνεια ενώπιον της κλιμακούμενης εγκληματικότητας, ανάγκασε Βορειοηπειρώτες που μένουν στα Ιωάννινα να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Πρόσφατα και επί δέκα μερόνυχτα οργάνωσαν εθελοντικές περιπολίες. Με το που επέστρεψαν, όμως, στις εργασίες τους τα κρούσματα κλοπών αναζωπυρώθηκαν.

Σε πολλές περιπτώσεις, σε σπίτια Ελλήνων οι δράστες έκαψαν προκλητικά στις αυλές τους τις ελληνικές σημαίες που βρήκαν εκεί, ενώ δεν πήραν μαζί τους κάποιο άλλο αντικείμενο. Η ομογένεια, βλέπει πίσω από όλα τα παραπάνω και την δράση της εθνικιστικής ομάδας “Κίνημα για την Μεγάλη Αλβανία”, με αρχηγό τον Ταχίρ Βελίου. Αυτή είναι που πραγματοποιεί επιθέσεις σε πόλεις και χωριά της Βορείου Ηπείρου, που κατεβάζει την ελληνική σημαία από μνημεία και ιδιωτικές κατοικίες και στη συνέχεια την βεβηλώνουν. Τις ενέργειες της αυτές η συμμορία του Ταχίρ Βελίου τις απαθανατίζει με φωτογραφίες τις οποίες αναρτά στο διαδίκτυο και τις αναπαράγουν πολλά αλβανικά ΜΜΕ.