Ευρωεκλογές στην Κύπρο – Αλλού η θάλασσα κι αλλού το πλοίο!

Τα μηνύματα των προχθεσινών εκλογών δεν έφθασαν στους αποδέκτες τους, γιατί πρωτίστως δεν τους ενδιαφέρουν. Ούτε η αποχή, ούτε σε ποιο βαθμό πείθουν τους πολίτες, ή ποιες είναι οι επιρροές των κομματικών μηχανισμών στους ψηφοφόρους. Πόσο, δηλαδή, απέχουν από τη βούληση των ίδιων των ψηφοφόρων τους.

Το πρώτιστο είναι πως το 55,01% δεν ψήφισε. Και όσο κι εάν σε αυτό το ποσοστό υπάρχει και ένα ρεύμα πολιτών που αδιαφορεί, η πλειοψηφία τοποθετείται πολιτικά. Η αποχή είναι πράξη πολιτική που δείχνει ακριβώς την κάθετη αντίδραση στο σύστημα. Δεν είναι η σωστή αντίδραση, αλλά δεν μπορεί να τύχει άλλης ανάγνωσης. Παρακολουθώντας τις τοποθετήσεις κομμάτων για το αποτέλεσμα, καθίσταται σαφές πως κάποιοι ζουν σε ένα παράλληλο κόσμο. Μόνο οι Οικολόγοι και η Συμμαχία Πολιτών αναγνώρισαν το προφανές, ότι δηλαδή ηττήθηκαν.

Στον ΔΗΣΥ, ή δεν αντιλήφθηκαν την αποτυχία ή –έστω και μετεκλογικά– δεν είχαν την ειλικρίνεια να αναγνωρίσουν πως η δύναμή τους μειώθηκε, ως αποτέλεσμα και της φθοράς της εξουσίας, αλλά και του χαρακτήρα του κόμματος. Το κόμμα δεν μπορεί να στέκεται σε δυο βάρκες. Ή θα εκφράζει τη λαϊκή Δεξιά, τα εθνικόφρονα σωματεία, ή το νεοφιλελευθερισμό και το σκληρό ‘ναι’ στο Κυπριακό. Περαιτέρω, από τη στιγμή που λειτουργεί με την κυβέρνηση σαν συγκοινωνούντα δοχεία, θα εισπράττει και τα συσσωρευμένα –εσχάτως– λάθη της.

Στο ΑΚΕΛ, δεν μπορούν να μιλούν για νίκη. Είναι σαφές πως η ‘επιτυχία’ τους έγκειται στη μείωση του ΔΗΣΥ και όχι στη δική τους αύξηση. Η ενίσχυση σε ποσοστά έγκειται και στις τουρκοκυπριακές ψήφους. Είναι σαφές πως ο μηχανισμός εργάσθηκε πρωτίστως για την εκλογή του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ και τα κατάφερε, αλλά αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε ‘θυσιάζοντας’ ένα στέλεχος πρώτης γραμμής του κόμματος, το Νεοκλή Συλικιώτη. Η εκλογή αυτή επιτεύχθηκε και λόγω της στάσης του ΔΗΣΥ, που με τη δημόσια ρητορική του ‘πριμοδότησε’ το Νιαζί.

Είναι σαφές πως η εκλογή του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Μετεκλογικές του τοποθετήσεις δείχνουν πως θα είναι μια δύσκολη συγκατοίκηση, μικρής ή μεγάλης διάρκειας. Την ίδια ώρα –κι αυτό είναι χωριστό κεφάλαιο– η εκλογή του, σε μια ανοικτή εκλογική διαδικασία, απορρίπτει τη διαχωριστική, εθνικιστική θέση πως οι επιλογές πρέπει να γίνονται με βάση την εθνική καταγωγή. Αυτός δεν ήταν ασφαλώς ο λόγος που τον επέλεξε το κόμμα της λεγόμενης Αριστεράς.

Δεν μπορεί να χαίρονται

Το ΑΚΕΛ δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένο από το αποτέλεσμα. Σε μια περίοδο αλλεπάλληλων λαθών του κυβερνητικού στρατοπέδου, δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει και να περάσει μπροστά. Η δεύτερη θέση, σε μόνιμη βάση, δεν είναι επιτυχία, όταν ο πρώτος βάζει συνεχώς αυτογκόλ.

Είναι σαφές πως ιδιαίτερα ευχαριστημένοι θα πρέπει να είναι στην ΕΔΕΚ. Εισέπραξε ένα κομμάτι του πληθυσμού, που κινήθηκε προς αυτό το κόμμα για να αποτρέψει εκλογή ακροδεξιού ευρωβουλευτή. Η αύξηση του ποσοστού είναι αποτέλεσμα της κούρσας με το ακροδεξιό ΕΛΑΜ. Οι ψήφοι αυτοί μπορούν να θεωρηθούν περιστασιακοί και μπορούν να κερδηθούν μόνο με πολιτικούς όρους. Όχι μόνο επειδή υπάρχει ο κίνδυνος ακροδεξιάς επέλασης. Ούτως ή άλλως, η Ακροδεξιά ενισχύεται και εδραιώνεται και εάν δεν αντιμετωπιστεί, δεν θα ανακοπεί μόνο διά των αντιφασιστικών αντανακλαστικών της κοινωνίας.

Είναι σαφές πως σε αυτές τις εκλογές, υπήρξε και η έκπληξη της ΔΗΠΑ (Δημοκρατική Παράταξη), που κατέγραψε ποσοστά κοινοβουλευτικής παρουσίας. Είναι σαφές και από τις ψήφους που εξασφάλισε πως η ΔΗΠΑ θα κινηθεί σε ένα χώρο μεταξύ ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ. Και ως εκ τούτου, τα δυο αυτά κόμματα δεν μπορούν να αγνοήσουν το νέο αυτόν κομματικό σχηματισμό. Το συμπέρασμα, πάντως, από τις μετεκλογικές τοποθετήσεις είναι πως αλλού είναι η θάλασσα κι αλλού το πλοίο.