Γιατί δεν διδάσκουμε στο σχολεία το πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη το 1955;
30/05/2024Όχι μόνον να διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία “έργα κι ημέραι” της Τουρκίας (σφαγές, εξανδραποδισμοί και γενοκτονίες), αλλά και το πογκρόμ (*) που εξαπέλυσε το βαθύ τουρκικό κράτος στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 εναντίον των ελληνικής καταγωγής Κωνσταντινουπολιτών. Αποτέλεσμα, από την τότε ακμάζουσα κοινότητα 125.000 συμπατριωτών μας, να έχουν μείνει σήμερα μόλις 3.500 στην γειτονική χώρα. Οι υπόλοιποι μετανάστευσαν στην Ελλάδα, την Αμερική και την Ευρώπη.
Αυτή είναι η «κατάρα της Ασίας», κατά τον Τζορτζ Χόρτον, Αμερικανό πρόξενο στην Σμύρνη το 1917. Την ορδή του Οσμάν, που μετεξελίχθηκε στη “σύγχρονη Τουρκία”, ενεθυμήθη κι ο Αδόλφος Χίτλερ, στη Βαν Ζέε το 1943, ειπών το απαίσιον εκείνο: «Ποιος ενδιαφέρεται πλέον για τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Νεότουρκους;» (σσ: λησμόνησε των Ποντίων). Τον Χίτλερ μιμήθηκε η Τουρκία το 1955.
Με πρόφαση τον εμπρησμό – από πράκτορες της ΜΙΤ – της οικίας όπου εγεννήθη ο Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, που, ειρήσθω εν παρόδω, μετέδωσε το ΒΒC μερικές ώρες… νωρίτερα, ο οργανωμένος από την κυβέρνηση Μεντερές τουρκικός όχλος επετέθη κατά των ελληνικών οικιών, καταστημάτων, ιδρυμάτων και νεκροταφείων και δεν άφησε “λίθον επί λίθου”, κακοποιώντας συγχρόνως άνδρες, γυναίκες και παιδιά ελληνικής καταγωγής που διέμεναν στο Πέραν της Κωνσταντινουπόλεως.
Ήταν τέτοια η βιαιότητα κι ο κατατρεγμός που επέφερε το τουρκικό πογκρόμ, ώστε ο τότε Τούρκος πρωθυπουργός Μεντερές κι ο υπουργός Εξωτερικών Ζορλού να καταδικασθούν εις θάνατον και να εκτελεσθούν εν συνεχεία από το στρατιωτικό κίνημα που τους ανέτρεψε. Πρωθυπουργός τότε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, απλώς εξέφρασε την συμπάθεια στα θύματα της τουρκικής θηριωδίας, που επεκτάθηκε και στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη.
Από το 1955 στην Γαλάζια Πατρίδα
Γιατί τώρα τα γράφομε όλα αυτά; Διότι ο Ερντογάν μας προκαλεί, επωφελούμενος του “ηπίου κλίματος” στις σχέσεις των δύο χωρών και της τουριστικής περιόδου που ήδη ξεκίνησε. Ο νεοσουλτάνος έδωσε εντολή να διδάσκεται στα τουρκικά σχολεία το μύθευμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” ( και το παράτυπο τουρκο-λιβυκό συμβόλαιο). Δηλαδή της θάλασσας που είχαν δει οι προπάτορες του μόνο σε θαλασσογραφίες κι είχαν ακούσει σε κάποιες ιστορίες του Ναστρεδίν Χότζα.
Ίσως, κάνει καλά τώρα, να στρέψει τους νεαρούς Τούρκους στο ναυτικό επάγγελμα για να βρουν δουλειά σε ελληνικά πλοία που χρειάζονται πληρώματα. Υπάρχει ένα ελληνικό νησάκι, “τόσο δα μικρό”, σε απόσταση βολής τυφεκίου από την Τουρκία: Οινούσες λέγεται και διαθέτει εμπορικό στόλο μεγαλύτερο από ολόκληρο τον Τουρκικό. Ας το πληροφορηθούν οι Τούρκοι μαθητές όπως ότι η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι η μεγαλύτερη του κόσμου, πάνω από την γιαπωνέζικη και την κινεζική.
Εις Έλληνες εφοπλιστές, οι διεθνείς τραπεζίτες έχουν εμπιστευθεί το 60% της ευρωπαϊκής ναυτιλίας, ο εμπορικός στόλος μας είναι σύγχρονος και κατ’ εξοχήν οικονόμος εκπομπών διοξειδίου του άνθρακος ανά μεταφερομένου φορτίου και η υπερπόντιος ναυτιλία απέφερε στην ελληνική οικονομία 245 δισ. δολαρίων μόνο την τελευταία 20ετία και συνεχίζει να “κτίζει καράβια” στα κορεατικά, κινεζικά και ιαπωνικά ναυπηγεία – συντόμως κι εν Ελλάδι.
Για την ιστορία επίσης, να μάθουν οι μαθητές στην Τουρκία ότι η Ελληνική Επανάσταση του 1821 που κατέλυσε την Οθωμανική αυτοκρατορία, κυριάρχησε στην θάλασσα χάρις στην ναυτοσύνη των Υδραίων, Σπετσιωτών, Ψαριανών, Κασιωτών και Γαλαξιδιωτών. Μάλιστα τώρα που γίνονται τα “Ποσειδώνια” στην Αθήνα, η μεγαλύτερη ναυτιλιακή έκθεση διεθνώς, ας προσκαλέσει ο κ. Γεραπετρίτης τον κ. Ερντογάν που τόσο θαυμάζει, για να δει εκ του σύνεγγυς που ευρίσκεται η πραγματική θαλάσσια πατρίς την οποία αποζητά ματαίως.
(*) Πογκρόμ: Στη ρωσική γλώσσα, ο βίαιος διωγμός των Εβραίων στην τσαρική Ρωσία.