Γιατί η Λευκωσία ζητά διασφαλίσεις για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης

Γιατί όπως αναφέρει και η λαϊκή ρήση “όποιος καεί με τον χυλό φυσά και το γιαούρτι”. Το σκάνδαλο στο Βασιλικό-κι όχι μόνο αυτή η περίπτωση- επιβεβαιώνει την ανάγκη να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, να… κλείσουν παραθυράκια, που ενδέχεται να επηρεάσουν την υλοποίηση.  Αυτά αφορούν τη διαχείριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξ ου και θα βρεθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι την ερχόμενη Τρίτη, στη Λευκωσία για να δοθούν εξηγήσεις και διευκρινίσεις. Όλα αυτά, όπως επισήμως αναφέρεται,  είναι απαραίτητα για να ανάψει η Λευκωσία το “πράσινο φως”.  Τίποτε προφανώς δεν μπορεί να είναι δεδομένο, εάν δεν εξυπηρετούνται η χώρα και οι πολίτες.

Την ίδια ώρα, ενδιαφέρον προκαλούν οι συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα. Ιδιαίτερα κάποιες συμπεριφορές και προσεγγίσεις.  Ξεκίνησε το μοιρολόι των γνωστών κύκλων πολύ πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο. Και ήταν/είναι στο ίδιο μοτίβο. “Γιατί να γίνει η διασύνδεση, θα το σταματήσει Τουρκία”, λένε. Σημειώνεται ότι η κατοχική δύναμη δεν ανέφερε οτιδήποτε μέχρι σήμερα για το έργο αυτό της ηλεκτρικής διασύνδεσης, αλλά προφανώς ακούει και περιμένει. Το γεωπολιτικό ρίσκο, είναι σημαντικό κομμάτι του πάζλ, πρέπει να απασχολεί, αλλά όχι μηδενίζοντας οφέλη, που φαίνεται ότι θα υπάρξουν από την υλοποίηση του έργου.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι ίδιοι, θέλοντας δήθεν να δείξουν την αγωνία τους για το Κυπριακό ζήτημα, υποστηρίζουν “πως αντί να επικεντρώνεται η προσοχή σε τέτοια έργα, θα πρέπει να εστιάζεται στις προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας στο Κυπριακό”. Ως να τίθεται το δίλημμα: Είτε το ένα μπορεί να γίνει είτε το άλλο. Είτε λύση είτε το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης. Ως και όταν βρεθεί λύση θα υπάρξει αυτόματα και παντού ηλεκτρισμός και μάλιστα φτηνός, δωρεάν. Κάποιοι εξ αυτών, οι πιο τολμηροί, προχωρούν ένα ακόμη βήμα.

“Γιατί”, διερωτώνται, “να μην γίνει ηλεκτρική διασύνδεση με την Τουρκία, που είναι και πιο κοντά”; “Θα είναι”, όπως λένε, “και πιο φτηνά. Άλλωστε υπάρχει και προεργασία. Μπορεί και να μας δοθεί και νερό, που μεταφέρεται ήδη με υποθαλάσσιους αγωγούς από την Τουρκία στα κατεχόμενα”. Είναι η ίδια λογική, σύμφωνα με την οποία είναι “καλύτερη λύση” να μεταφερθεί το φυσικό αέριο με αγωγούς μέσω Τουρκίας! Έτσι απλά και επιδερμικά. Το γεγονός ότι θα εξαρτάται η χώρα πλήρως από την Τουρκία ούτε κουβέντα.

Τί συμβαίνει με την ηλεκτρική διασύνδεση 

Η προσέγγιση αυτή διέπετε από μια λογική, σύμφωνα με την οποία τίποτε δεν θα γίνεται εκτός κι εάν το θέλει η Τουρκία. Εάν την ρωτάμε, λένε, “ευγενικά” και με καλοπιάσματα, την “χρυσώνουμε” για να συναινέσει μπορεί και να δεχθεί! Αν δεν δεχθεί, όμως, τίποτε να μην γίνεται. Μια λογική υποταγής και προσαρμοστικότητας. Είναι προφανές πως στη μεγάλη εικόνα υπάρχουν, η εισαγωγή φυσικού αερίου, η επέκταση της χρήσης των ΑΠΕ και η ηλεκτρική διασύνδεση. Είναι πυλώνες μιας συνολικής ενεργειακής πολιτικής. Ο ένας πυλώνας δεν αναιρεί τον άλλο. Όλα πρέπει να έχουν ένα βασικό προσανατολισμό: Να εξυπηρετούν τη χώρα, τους πολίτες.

Υ.Γ. Από την Πινδάρου κάποιοι κουνάνε το δάκτυλο γιατί δεν προχωρά το θέμα του καλωδίου. Αμνησία; Αφασία; Θράσος; Το γεγονός ότι- το ελάχιστον- τα έχουν κάνει μπάχαλο τα ενεργειακά φαίνεται να το… ξεχνούν. Το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουν και τα ρέστα με τα “χρυσά διαβατήρια”.