Γιατί το 2023 θα είναι έτος της Κύπρου

Πρό 23 ετών, τον Δεκέμβριον του 1999, ήταν το χειρότερο έτος για την Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή το θέρος του 1974. Η Κυπριακή Δημοκρατία πάσχιζε να γίνει κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, κατά τη πέμπτη διεύρυνσή της, παρά τις αντιρρήσεις της Βρετανίας, της Γερμανίας και των 15 πλουσίων χωρών-μελών – πλήν της Ελλάδος.

Ο θάνατος του Γιάννου Κρανιδιώτη είχε ορφανεύσει την ελληνική διπλωματία και η γαλλική στάση ήταν μεν ευγενική, αλλά κι αυτή αρνητική, αφού δεν εδέχετο ενταξιακές διαπραγματεύσεις προ της επιλύσεως  του Κυπριακού, η οποία, βεβαίως, εξαρτάτο από τους Τούρκους, οι οποίοι και τορπίλιζαν κάθε σχετική προσπάθεια. Η γεωπολιτική αξία της Τουρκίας ήταν τότε στο ζενίθ, όχι όπως σήμερα.

Ο πρέσβης Αριστείδης Αγαθοκλής (Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες), είχε προτείνει και ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε αποδεχθεί τη θέση ότι “χωρίς την Κύπρο δεν θα περάσει η πέμπτη διεύρυνση” της ΕΕ (Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία και Μάλτα). Το αμερικανικό ενδιαφέρον ειδικά για την ένταξη των Βαλτικών Χωρών ήταν έντονο, λόγω της γειτνίασής τους με τη Ρωσίας.

Πως άνοιξε ο δρόμος 

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όπου η ελληνική θέση προκάλεσε την αντίδραση της φινλανδικής προεδρίας, αλλά ο Γάλλος πρόεδρος Σιράκ είχε πει τότε στον Φινλανδό πρωθυπουργό Λιπόνεν: «Κάτσε κάτω. Η απόφαση μας είναι αυτή: η Κύπρος θα ενταχθεί μαζί με τις άλλες  υποψήφιες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης». Έτσι άνοιξε ο δρόμος για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μία εσχάτη απόπειρα ματαιώσεώς της, έπειτα από επιστολή του Γερμανού επιτρόπου Φερχόυγκεν και του γνωστού Ισπανού Σολάνα (αργότερα έγινε γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ) προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ετσεβίτ, ανεκλήθη καθ’ οδόν, με παρέμβαση προφανώς του Αμερικανού προέδρου Κλίντον καθ’ όσον “αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω”! Η Αμερική είχε ταχθεί υπέρ της Κύπρου για πρώτη φορά, επειδή την ενδιέφερε πολύ η ένταξη των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τον Απρίλιο του 2003 έγιναν δύο δημοψηφίσματα επί του σχεδίου Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού. Η τουρκοκυπριακή πλευρά απεδέχθη το σχέδιο που είχε κοπεί και ραφτεί στα μέτρα της με την έγκριση της Άγκυρας. Ο αείμνηστος πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος το απέρριψε, ειπών στο ιστορικό διάγγελμα προς τον Ελληνισμόν της Κύπρου: «Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα»!

Αξιόπιστος παίκτης της ΕΕ

Η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε μέλος της ΕΕ το 2004, χωρίς το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν, που θα την κατέλυε.  Αν είχε γίνει δεκτό, η Κυπριακή Δημοκρατία θα κληρονομείτο από τις δύο “ισοδύναμες και αυτόνομες κοινότητες” και θα έχανε την δικαιοδοτική εξουσία να συνάπτει συμφωνίες που ως απεδείχθη εν συνεχεία ήσαν απαραίτητες για την ανάπτυξη της ενεργειακής της πολιτικής.

Κατά τα έτη που μεσολάβησαν μέχρις σήμερον, η κυπριακή κυβέρνηση, με έξυπνους και αποφασιστικούς χειρισμούς, ανέθεσε σε ξένες πετρελαϊκές εταιρίες (την αμερικανική ExxonMobil, την iταλική ΕΝΙ και τη γαλλική Total) την εξερεύνηση του βυθού της κυπριακής ΑΟΖ από τον δαιμόνιο Κύπριο πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, τον οποίο αν είχε ακούσει η ελληνική κυβέρνηση θα γινόταν συμφωνία οριοθέτησης των δύο ΑΟΖ (Κύπρου και Ελλάδος), οι οποίες στην πράξη θα ενοποιούνταν.

Οι εταιρίες αυτές  απεκάλυψαν  μέχρις στιγμής κοιτάσματα βιοφυσικού αερίου αρίστης ποιότητος 57 τρισ. m3 που καθιστούν την Κύπρο σοβαρότατο παίκτη στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης, τώρα που η ρωσική προμήθεια απεδείχθη αναξιόπιστη. Από του προσεχούς έτους ένα λαμπρό οικονομικό μέλλον ανατέλλει για την Μεγαλόνησο με ξένες επενδύσεις εκατομμυρίων δολαρίων και ευκαιρίες απασχόλησης των Ελληνοκυπρίων, που τόσα έχουν υποφέρει από αδυσώπητους δυνάστες. Ξένους και ιθαγενείς.