Η άλωση του εθνικού κράτους

του Ιωάννη Λάμπρου  – 

Έντονη δημογραφική συρρίκνωση παρουσιάζει, τις τελευταίες δεκαετίες, η χώρα μας, ακολουθώντας τις υπόλοιπες χώρες της Δύσης. Παράλληλα, υπάρχει φυγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, σε παραγωγική και αναπαραγωγική ηλικία, στο εξωτερικό, ενώ ταυτόχρονα εισέρχονται στη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομοι μετανάστες τα τελευταία χρόνια.

Η συνοριακή γεωγραφική θέση της χώρας μεταξύ Ανατολής, Δύσης και αφρικανικού Νότου και οι εκπεφρασμένες αναθεωρητικές πολιτικές γειτονικών κρατών συμπληρώνουν την εικόνα. Τα επιχειρήματα υπέρ της χαλαρής στάσης απέναντι στη συνεχή έλευση αλλοδαπών στην χώρα μας και της συνεχούς απορρόφησης των τελευταίων στην ελλαδική κοινωνία δεν εκκινούν μόνο από μια συμβατική διεθνιστική λογική, αλλά διαθέτουν και τη «ρωμαίικη» διάστασή τους. Πιο συγκεκριμένα, έχει υποστηριχθεί ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι αρχοντική, βυζαντινή και ότι με αυτή αποδεικνύεται το μεγαλείο και η γενναιοδωρία του Ελληνισμού.

Η “ρωμαίικη” διάσταση

Η αλήθεια είναι ότι, όντως, η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία παρείχε δυνατότητες ανέλιξης σε μη Έλληνες, και αυτό μαρτυρείται από αυτοκράτορες και κρατικούς αξιωματούχους μη ελληνικής καταγωγής. Το έκανε, όμως, από θέση στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ισχύος, κυρίαρχα δε στοιχεία ήσαν η ελληνική γλώσσα και η Ορθοδοξία. Το πολιτιστικό πλαίσιο ήταν σαφές και μη διαπραγματεύσιμο. Συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί σε όλο το εύρος της Αυτοκρατορίας ενίσχυαν, περαιτέρω, τον ελληνικό/ρωμαίϊκο χαρακτήρα του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους.

Σημαντικοί λόγοι, μεταξύ άλλων, που οδήγησαν, στη σταδιακή αποδυνάμωση και οριστική πτώση του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους υπήρξαν η αποστράτευση του πληθυσμού των Ακριτών και η συνακόλουθη  αυξανόμενη χρήση μισθοφορικών σωμάτων. Το ελληνικό στοιχείο υποχώρησε και η φύλαξη των συνόρων παραμελήθηκε.

Λίγο πριν τη δεύτερη Άλωση, στην Κωνσταντινούπολη βρίσκονταν μερικές δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι. Παράλληλα, τα προνόμια σε ξένα κράτη και τους εμπορικούς τους αντιπροσώπους κατέστησαν περαιτέρω εμφανή την απώλεια ελέγχου προς όφελος των ξένων δυνάμεων. Κάθε αυτοκρατορία χρειάζεται έναν εθνικά ομοιογενή πυρήνα γύρω από τον οποίο συνυπάρχουν και ετερογενή στοιχεία.

Δημογραφική συρρίκνωση

Στη σημερινή Ελλάδα, η εφαρμογή της κρατούσας πολυπολιτισμικής νοοτροπίας θα έχει ως αποτέλεσμα την απουσία ενός κεντρικού άξονα πολιτιστικής αναφοράς και ταυτότητας, με συνέπεια την ύπαρξη πολλών «ίσων» πολιτισμών. Συνέπεια τούτου θα είναι η απουσία συνοχής και κοινού αξιακού πλαισίου. Ήδη, οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία είναι δηλωτικές αυτής της νοοτροπίας.

Λανθάνουν όσοι εφαρμόζουν τη λογική αυτοκρατορίας/κοινοπολιτείας σε ένα έθνος-κράτος που σβήνει δημογραφικά, του οποίου οι νέοι φεύγουν από τη χώρα κατά εκατοντάδες χιλιάδες και το οποίο αφενός δεν διαθέτει παραγωγικές δομές, αφετέρου έχει να αντιμετωπίσει τις αναθεωρητικές στάσεις γειτονικών κρατών. Η παραπάνω άποψη και λοιπές παρόμοιες καταλήγουν να αποτελούν εκλογίκευση και νομιμοποίηση, με ιδεολογικοϊστορικές αναφορές, της αδυναμίας της ελλαδικής Πολιτείας να φυλάξει τα σύνορα της και να ασκήσει μια ωφέλιμη για τη χώρα μεταναστευτική πολιτική.

Πρώτιστο μέλημα της Πολιτείας οφείλει να είναι η συγκράτηση της φυγής Ελλήνων στο εξωτερικό. Δεύτερο, η υιοθέτηση και εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής ικανής να μειώσει, σε πρώτο βαθμό τουλάχιστον, τον βαθμό δημογραφικής συρρίκνωσης.

Ορθή μεταναστευτική πολιτική

Παράλληλα, και σε σχέση με τους πρόσφυγες, η Πολιτεία πρέπει να παράσχει επαρκείς, αξιοπρεπείς δομές φιλοξενίας και προστασίας για το διάστημα που θα παραμείνουν στην Ελλάδα, μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος στην πατρίδα τους. Οι εικόνες από τους καταυλισμούς προσφύγων είναι άθλιες. Φαίνεται ότι η διεθνιστική ρητορική, η βουλησιαρχία να γίνει κάτι, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι το θέλουν, δεν έχει αποτέλεσμα. Χρειάζεται επιτελικός σχεδιασμός και οργάνωση.

Ταυτόχρονα, κάθε περιστατικό βίας κατά αλλοδαπού (μετανάστης, πρόσφυγας, παράνομος μετανάστης), ιδιαίτερα κατά γυναικών και ανήλικων, πρέπει να διερευνάται  άμεσα και οι υπεύθυνοι να τιμωρούνται σύμφωνα με το νόμο. Ταχεία απονομή της δικαιοσύνης σε τέτοιες περιπτώσεις προφυλάσσει τους ίδιους τους αλλοδαπούς, αλλά και δεν επιτρέπει τέτοια επεισόδια να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από όσους θέλουν απουσία κάθε ελέγχου στα σύνορα.

Η συζήτηση αναφορικά με τη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να γίνεται, αποκλειστικά, με  γνώμονα τα οφέλη τα οποία θα αποκομίσει η κοινωνία μας. Η συναισθηματοποίηση της συζήτησης με συγκινησιακούς όρους ακυρώνει, στην πράξη, τον δημόσιο διάλογο και επιβάλει καθεστώς λογοκρισίας.

Τέλος, η απόδοση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς και το δικαίωμα να φέρουν τα εθνικά σύμβολα θα πρέπει να είναι το τέλος μιας μακράς, επίπονης και πολυετούς  διαδικασίας στην οποία ο εκάστοτε αλλοδαπός θα πρέπει έμπρακτα να έχει αποδείξει τη νομιμοφροσύνη και τη σύνδεση του με την πατρίδα μας. Το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι πολιτικοί, οι οποίοι εξευτέλισαν τη σημαία (Ίμια) ή συνέβαλαν στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας υπογράφοντας  μνημονιακές δεσμεύσεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να δίνεται ως δώρο σε κληρωτίδα. Σημαία που σκεπάζει φέρετρα πεσόντων δεν είναι βραβείο κλήρωσης.