Η ανώμαλη “προσγείωση” Μητσοτάκη και η “απογείωση” της επεκτατικής Τουρκίας
08/12/2019
Το αποτέλεσμα της συνάντησης του πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν στο Λονδίνο, προσγείωσε ανώμαλα την ελίτ της Αθήνας για τις πραγματικότητες των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Με την άνοδο του κ. Μητσοτάκη στην εξουσία, είχαν αναθαρρήσει ότι επιτέλους θα οδηγούσε τα πράγματα σε “συνεννόηση”, που στη γλώσσα της ελίτ σημαίνει “να τα βρούμε” ακόμα και εις βάρος των ελληνικών στρατηγικών συμφερόντων.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός και περιστοιχίζεται από αρκετούς νεοφιλελεύθερους συμβούλους, οι οποίοι έχουν μία διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι για να εξευμενιστεί το τουρκικό «θηρίο» είναι καλό και ένα «μοίρασμα» στο Αιγαίο, με τρόπο που θα …επιτρέψει στον Ερντογάν να σταματήσει τις προκλήσεις. Είναι εντελώς λάθος η σκέψη τους, και άκρως επικίνδυνη για την Ελλάδα, διότι θα αμφισβητηθεί πλέον η κυριαρχία της και στα χαρτιά.
Θα υπογράψει τη συμφωνία ο πρωθυπουργός της χώρας. Και δεν γνωρίζω πραγματικά αν ο κ. Μητσοτάκης είναι έτοιμος να βάλει υπογραφή σε ένα τέτοιο αισχρό κείμενο. Ελπίζω πως όχι. Από τη στιγμή που οι δύο πλευρές κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους γι’ αυτή καθ’ αυτή τη συνάντηση δεν γνωρίζουμε και το ακριβές περιεχόμενο της συνομιλίας του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, ο οποίος αντιμετωπίζει πάντα τους Έλληνες ηγέτες ως «αξιολύπητους επαίτες».
Το βλέπει κανείς και από τη γλώσσα του σώματος, αν και άλλωστε έχει κάνει δηλώσεις στο παρελθόν πολύ υποτιμητικές για την Ελλάδα. Στη διάρκεια των Μνημονίων ήταν λαλίστατος και οι δηλώσεις του ήταν δημόσιες. Εικάζω από τις πληροφορίες φιλικά προσκείμενων προς την κυβέρνηση συναδέλφων, πως το μήνυμα του Ερντογάν ήταν η πακετοποίηση των πάντων: Και αναφέρονται στις απαιτήσεις του στο Αιγαίο και την Κύπρο και στο μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας, από τη Θάσο μέχρι και την Κρήτη.
Ο κ. Ερντογάν αν και απρόβλεπτος, όπως χαρακτηρίζεται διεθνώς, είναι προβλέψιμος σε ότι αφορά το Αιγαίο και την Κύπρο. Έχει ολοκληρώσει τους σχεδιασμούς του και γνωρίζει πολύ καλά που στοχεύει. Και τον στόχο είναι έτοιμος να τον κερδίσει και με πόλεμο, αν χρειαστεί. Βεβαίως, είναι πολύ δύσκολο να επιτεθεί στην Ελλάδα από τη στιγμή που η Τουρκία παραμένει στο ΝΑΤΟ. Αλλά, μπορεί να προκαλέσει «τυχαίο επεισόδιο» και να το εξελίξει σε πλήρη πόλεμο. Στην περίπτωση αυτή αναμένεται -όπως και το 1996 στα Ίμια- να παρέμβουν οι Αμερικανοί.
Δυστυχώς, δεν ομιλούμε για ενδείξεις πλέον
Αλλά με τον Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, μπορεί και να ακούσουμε τις ίδιες φράσεις που χρησιμοποίησε για την τουρκική εισβολή στη Συρία. Προσωπικά το αναμένω. Δυστυχώς, δεν ομιλούμε για ενδείξεις πλέον. Υπάρχουν αποδείξεις για την “τουρκολαγνεία” του και πρέπει η Αθήνα και η Λευκωσία να δώσουν μεγαλύτερη σημασία στην ομολογία του κ. Τζον Μπόλτον. Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου υποστήριξε ότι τα προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα του κ. Τραμπ καθοδηγούν την πολιτική του για την Τουρκία. Και αυτό αποτελεί μείζον πρόβλημα.
Στην Αθήνα και τη Λευκωσία δεν ακούνε κανένα. Ως γνωστόν είναι παντογνώστες. Έχουν παραμείνει στην εποχή του …Διεθνούς Δικαίου, σε μία εποχή που οι χώρες παρανομούν για να προστατεύσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα, με πρώτες την Αμερική και τη Ρωσία. Η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ακούγεται πλέον ως κακόγουστο αστείο για ηγέτες όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ταγίπ Ερντογάν ακόμα και ο «εξαφανισμένος» Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Το ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ, εξέδωσαν -είναι η αλήθεια- σκληρές ανακοινώσεις εναντίον της Τουρκίας για το Μνημόνιο με τη Λιβύη, δεν σημαίνει τίποτα πια. Ε και; Σταμάτησε ο Ερντογάν; Ώρες μετά το ραντεβού του με τον κ. Μητσοτάκη, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε υπέρ του παράνομου Μνημονίου, και ενώ ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας του είχε εκφράσει σφοδρά παράπονα. Δεν ίδρωσε το αυτί του.
