Η αβάστακτη ανοχή του Στόλτενμπεργκ έναντι της Άγκυρας

Κάπου κάτι έχει χάσει ο Γενς Στόλτενμπεργκ έναντι της κυβέρνησης του Ερντογάν, άλλως δεν εξηγείται πως με όλα όσα λέγονται και γίνονται αυτό τον καιρό από την πλευρά της Άγκυρας (όχι μόνο στο πεδίο των ελληνοτουρκικών, αλλά στο ευρύτερο νατοϊκό πλαίσιο), ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ επιμένει στις “ίσες αποστάσεις” ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Είπε, λοιπόν, στο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy σε συνέντευξη που δημοσιεύεται σήμερα ότι «Ελλάδα και Τουρκία να χρησιμοποιήσουν τον μηχανισμό αποσυμπίεσης που έχει δημιουργήσει η Συμμαχία». Ποιος μηχανισμός αποσυμπίεσης όμως μπορεί να εκτονώσει τις μονομερείς πιέσεις, εκτός και αν ο Στόλτενμπεργκ έχει κάτι περισσότερο από τα παραμύθια της Άγκυρας ότι εγκλωβίστηκαν τουρκικά F-6 από τους S-300 ή απείλησε το Καστελόριζο την τουρκική ασφάλεια.

«Ασφαλώς και υπάρχουν κάποιες διαφορές», λέει ο Στόλτενμπεργκ, «κάποιες διαφωνίες και το μήνυμά μας είναι ότι αυτές θα πρέπει να λύνονται με διπλωματικά μέσα και είναι σημαντικό να αποφεύγονται οποιαδήποτε στρατιωτικά περιστατικά ή ατυχήματα στο Αιγαίο. Και γι’ αυτό το ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει ένα μηχανισμό αποσυμπίεσης, στον οποίο μέλη είναι η Τουρκία και η Ελλάδα».

Ξεχνάει ο Στόλτενμπεργκ ότι η Τουρκία είναι υπό καθεστώς κυρώσεων από τις ΗΠΑ (CAATSA) για αντισυμμαχική συμπεριφορά «που θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ». Ξεχνάει επίσης ότι και πολλές άλλες νατοϊκές χώρες επίσης έχουν επιβάλει κυρώσεις σε εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία μπορεί να στραφούν κατά γειτονικών χωρών (όπως έγινε στη Συρία) όπου ο Ερντογάν απειλεί να πάει ξανά «μία νύχτα ξαφνικά» και ότι την ίδια απειλή εκστομίζει εσχάτως και κατά της Ελλάδας. Προφανώς ο μηχανισμός αποσυμπίεσης που επικαλείται ο Στόλτενμπεργκ δεν αποδίδει και αν αποδίδει κάτι αυτό είναι υπέρ της Τουρκίας που πιέζει και όχι καλό για την Ελλάδα ή όποια άλλη χώρα δέχεται την πίεση.

Γενικός γραμματέας του Ερντογάν

Ο Στόλτενμπεργκ κάνει σαν να μην έχει αντιληφθεί τίποτε γύρω από το τυχοδιωκτικό παιχνίδι που έχει ανοίξει ο Ερντογάν με τον Πούτιν στη Συρία, στη Λιβύη, στον Καύκασο και όπου αλλού υπάρχει εστία έντασης, ενώ προκαλεί νέες εστίες έντασης και μέσα στο ΝΑΤΟ, με την Σουηδία και τη Φινλανδία και, μονίμως με την Ελλάδα, απαιτώντας παραχωρήσεις όχι στη βάση κάποιου διεθνούς πλαισίου δικαίου, αλλά εκβιάζοντας με τον χειρότερο τρόπο. Και ο Στόλτενμπεργκ δίνει πάντα ένα δίκιο στην Τουρκία, που θα δίσταζε να το δώσει και ο Ομέρ Τσελίκ.

Βεβαίως ο γραμματέας του ΝΑΤΟ εκ της θέσεως του δεν έχει εξουσία να διατυπώσει πολιτική άποψη, όμως σε τελική ανάλυση αυτό που κάνει ο Στόλτενμπεργκ είναι χειρότερο από το αν έβγαινε ανοιχτά να χειροκροτήσει την Τουρκία, όπως έκανε ο υφιστάμενος του στη Σμύρνη, στο νατοϊκό στρατηγείο που χαιρέτισε τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Η Αθήνα δεν μπορεί να θέσει θέμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του Στόλτενμπεργκ τώρα, μπορεί όμως να καλέσει πολιτικά τις χώρες του ΝΑΤΟ να αποδοκιμάσουν την απαράδεκτη συμπεριφορά της Τουρκίας. Θα απειλήσει βεβαίως με βέτο η Άγκυρα και θα καταβληθούν φιλότιμες προσπάθειες να μην πέσει στο τραπέζι τέτοια πρόταση, δηλαδή θα ασκηθούν πιέσεις προς την Ελλάδα να μην το κάνει. Θα γίνει γνωστή εντούτοις η εσωτερική κρίση του ΝΑΤΟ και ο κίνδυνος για την συνοχή του και ας αναλάβει κάθε πλευρά τις ευθύνες της.