Η δεύτερη τουρκική “εισβολή” στην Κύπρο και η αδράνεια της ΕΕ

Απογοήτευσε, ακόμη και τους φιλοευρωπαϊστές ένθερμους θιασώτες του «αποκρουστικού» δόγματος «μένουμε Ευρώπη», η προκλητική αδιαφορία των Ευρωπαίων ηγετών, στην παράνομη συμπεριφορά της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κύπρου, την οποία ο πρόεδρος Αναστασιάδης εύστοχα χαρακτήρισε «δεύτερη εισβολή» της Τουρκίας στην Κύπρο. Η στήριξη των ηγετών της ΕΕ προς την Κύπρο, όπως καταγράφηκε, μετά το άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Ρουμανία, υπήρξε, τουλάχιστον, υποτονική.

Κανένας Ευρωπαίος αξιωματούχος, δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στην αναγκαιότητα λήψης μέτρων στο παρόν στάδιο σε βάρος της Τουρκίας, για την προκλητική συμπεριφορά της στην Ανατολική Μεσόγειο, που προσβάλει ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υποτονθορίζοντας ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τουσκ περιορίστηκε να καλέσει την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα, ενός κράτους-μέλους της ΕΕ και αυτό ήταν όλο.

Οι Ευρωπαίοι, κατά τρόπο απόλυτα σαφή, αρνήθηκαν το αίτημα του Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να ασκηθούν σοβαρές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.
Αναμενόμενη εξέλιξη, για όσους είναι υποψιασμένοι, για τον ρόλο και τους στόχους της ΕΕ. Δεν ορρωδούν προ ουδενός, δεν έχουν ηθικά διλήμματα οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες, προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, των τραπεζιτών και των φερέφωνων καιροσκόπων του επιθετικού καπιταλισμού.

Καταρχήν, είναι στις προθέσεις των κρατών-μελών της ΕΕ να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία, ακόμη και αν αυτή παραβιάζει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα και με τη χρήση στρατιωτικής βίας κατακρεουργεί στη διεθνή νομιμότητα; Η απάντηση είναι προφανής: ΟΧΙ. Η όποια αντίδραση της ΕΕ σε βάρος της Τουρκίας, θα εξαρτηθεί από τα οικονομικά και ενεργειακά συμφέροντα των κρατών-μελών της ΕΕ.

Είναι γνωστό, ότι τα ισχυρά κράτη μέλη της ΕΕ έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και εκτιμήσεις για την γεωπολιτική κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο. Και κυρίως, έχουν προσδοκίες αξιοποίησης, όχι μόνο της τουρκικής αγοράς, αλλά και της γεωστρατηγικής θέσης της Τουρκίας. Επιπλέον, είναι επίκαιρος, αν και αγχωτικός ο προβληματισμός για την εξέλιξη της ΕΕ, επειδή σε λίγες μέρες ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές.

Είναι χαρακτηριστικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sabah (απηχεί τις απόψεις του συστήματος εξουσίας Ερντογάν), σύμφωνα με το οποίο, το γεωτρύπανο «Πορθητής» θα συνεχίσει τις δραστηριότητές του, όπως έχει προγραμματιστεί. Στο άρθρο επισημαίνεται ότι «οποιαδήποτε παρέμβαση από εξωτερικούς παράγοντες όπως οι ΗΠΑ ή η ΕΕ δεν είναι αποδεκτή. Η Τουρκία θα συνεχίσει να διεξάγει δραστηριότητες εξερεύνησης και γεώτρησης σύμφωνα με τα δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο».

Οι Τούρκοι ακάθεκτοι

Εν τω μεταξύ, κλιμακώνεται η ένταση στην Αν. Μεσόγειο, καθώς το πλωτό γεωτρύπανο «Πορθητής» βρίσκεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ και ετοιμάζεται για την πρώτη γεώτρηση, δυτικά των ακτών της Πάφου. Επίσης, σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου το επόμενο διάστημα, η Τουρκία θα στείλει και δεύτερο γεωτρύπανο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία έχει ήδη προγραμματίσει την αποστολή του ερευνητικού πλοίου «Ορούτς Ρέις» μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα (νότια της Ρόδου) τον ερχόμενο Αύγουστο.

Οι αρμόδιες τουρκικές αρχές έχουν δεσμεύσει με NAVTEX θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καστελόριζου, Καρπάθου, νοτιοανατολικά της Κρήτης και της ΑΟΖ Κύπρου, που εφάπτεται και σε μερικές περιπτώσεις υπερκαλύπτει και την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Επίσης το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό έδωσε εντολή, πολεμικά σκάφη, να συνοδεύουν το γεωτρύπανο «Πορθητής» έχοντας ως βάση το λιμάνι της Αμμοχώστου, «λάφυρο» του Αττίλα 2. Η ενέργεια αυτή της Άγκυρας, ασφαλώς στρατιωτικοποιεί την κρίση και υπονομεύει την ειρήνη και την σταθερότητα στην εύφλεκτη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Συμπέρασμα: ούτε η ΕΕ, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε οι ΗΠΑ, είναι πρόθυμες, παρά τη δουλοπρεπή συμπεριφορά των ελληνικών μνημονιακών κυβερνήσεων, που ικανοποιούν πρόθυμα κάθε καπρίτσιο των επικυρίαρχων, να στηρίξουν τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα που θίγονται βάναυσα από την αναθεωρητική και επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας. Δεν θα τα στηρίξουν αν δεν είναι συμβατά με τα πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά-ενεργειακά και γενικά στρατηγικά τους συμφέροντα.