Η επίσκεψη Τσαβούσογλου, η Άλωση και οι “γκριζο-λυκότουρκοι”

Καταφτάνει φουριόζος ο υπουργός Eξωτερικών της Τουρκίας στην Ελλάδα στις 30 Μαΐου, μια μέρα μετά την 29η Μαΐου που συμπίπτει με μια ημερομηνία που, αναγκαστικά, μας παραπέμπει στην 29η Μαΐου του 1453, όταν αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη. Tο πρώτο μέρος που επισκέπτεται είναι η Κομοτηνή, πιθανότατα κατά εντολή Ερντογάν, όπου σίγουρα θα επιδιώξει να πανηγυρίσει την επέτειο. Δεν γνωρίζω εάν θα παρουσιαστεί εκεί με σπαθί ή με κουμπούρια, όμως, προφανώς επιδιώκει, να μας υπενθυμίσει, ότι όπως και τότε έτσι και τώρα έρχεται στην Ελλάδα ως κατακτητής για να μας προϊδεάσει για τις προθέσεις τους.

Οι “γκριζο-λυκότουρκοι”, που κυβερνούν σήμερα την Τουρκία, όπου στενάζουν οι υπόλοιποι κάτω από την μπότα τους, δεν επέλεξαν την ημερομηνία επίσκεψης στην Ελλάδα τυχαία. Σίγουρα θέλουν να μας μηνύσουν τους νέο-οθωμανικούς τους σχεδιασμούς. Το έκαναν πρόσφατα και στην Αγία Σοφία, όπου εμφανίστηκαν με τα σπαθιά για να μας θυμίσουν ότι δεν νίκησαν τους Λατίνους αλλά τους Έλληνες, αναδεικνύοντας έτσι ότι είναι συγχρόνως κατακτητές και καταπατητές ελληνικών εδαφών και δημιουργιών.

Κατ’ αρχάς, λοιπόν, έρχονται γι’ αυτό το λόγο στην Ελλάδα και δευτερευόντως για να συζητήσουμε εάν θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις για την επίλυση των διαφορών μας, ούτως ώστε να δώσουν την ευκαιρία στη Μέρκελ να αναπτύξει πιο μαχητικά την υποστήριξη των “γκριζο-λυκότουρκων”, με τους οποίους αυτή και οι πρόγονοί της είναι για πολλά χρόνια αγκαλιά!

Τα διμερή προβλήματα

Για να αναδείξω ότι όντως έτσι έχουν τα πράγματα ας εξετάσουμε τις διαφορές μας με αυτούς.

Πρώτον, οι “γκρίζο-λυκότουρκοι” δηλώνουν ότι τα νησιά μας, καθώς και η Κύπρος (να προσθέσω, ειρήσθω εν παρόδω, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιρλανδία και τόσα άλλα νησιά στον πλανήτη) δεν διαθέτουν ΑΟΖ, παρά τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου για τη θάλασσα, γνωστό και ως UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea). Χρησιμοποιούν δε το γελοίο επιχείρημα της απόστασης του Καστελλόριζου από την Αθήνα που είναι πολύ μακριά και κατά την άποψή τους δεν δικαιούμαστε να διεκδικούμε αυτά που ανήκουν σε αυτό. Και τότε αυτοί γιατί κόπτονται τόσο πολύ για τα σύνορά τους εκεί στην περιοχή, μακριά από την Άγκυρα, όπου οι Κούρδοι αγωνίζονται, και δικαίως, να απελευθερωθούν από την μπότα τους;

Δεύτερον, οι “γκριζο-λυκότουρκοι” αποκαλούν τη μουσουλμανική μειονότητα της Ελλάδος τουρκική, παρά του ότι έχουν υπογράψει τη Συνθήκη της Λωζάνης, στην οποία αναφέρεται ρητά ότι η μειονότητα είναι μουσουλμανική. Άλλωστε η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα, όπως και αυτές που υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις βαλκανικές χώρες, απ’ όπου πέρασε η λαίλαπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της πολιτικής της, με τον διωγμό των “απίστων’’ και τους περιβόητους γενίτσαρους.

Διακόσιες χιλιάδες τουρκογενών οικογενειών όλοι κι’ όλοι τον αριθμό, φυλές σε νομάδες χωρίς καμιά εθνική ταυτότητα και επάγγελμα βοσκού στην Κεντρική Ασία, ασπάστηκαν την περσική γλώσσα και τον ισλαμισμό το 971 μ.Χ. και με άλλους τόσους μισθοφόρους κυρίευσαν, αλά Αττίλα, μια περιοχή όπου ζούσε 16 εκατομμύρια κόσμος και κοσμάκης. Η πολιτική τους έχει σήμερα τα ίδια σχεδόν χαρακτηριστικά.

Επινοεί τουρκικές μειονότητες για να μπουκάρει. Στην δε Κύπρο το έχει ήδη πράξει από το 1974. Το έδαφος για την εισβολή προετοίμασε η βρετανική αποικιοκρατική δολιότητα και βέβαια τα ελληνικά λάθη. Έτσι, σήμερα, στόχος της νέο-οθωμανικής πολιτικής είναι η κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου, ή τουλάχιστον ο γεωπολιτικός έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου.

Οι “γκριζο-λυκότουρκοι”

Τρίτον, μας απειλούν με πόλεμο εάν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα από τα έξι που είναι σήμερα σε 12 ναυτικά μίλια, κάτι που το διεθνές δίκαιο προβλέπει και μάλιστα με δικαίωμα να προβούμε στην επέκταση μονομερώς, οι “γκριζο-λυκότουρκοι” μας απειλούν με πόλεμο!

Τέταρτον, δεν τους πάει η Συνθήκη της Λωζάνης και θέλουν να την αλλάξουν!

Με αυτά τα δεδομένα άρχισαν εκ νέου οι συζητήσεις με τους καταπατητές και άρπαγες με στόχο να καθοριστεί το πλαίσιο και τα θέματα-διαφορές προς συζήτηση για την επίλυσή τους! Δεν θέλω να πιστεύω ότι δεν μάθαμε τίποτα από την εμπειρία της περίπτωσης της Κύπρου και ότι άλλο στόχο έχουμε κατά νουν, μιας και οι “γκριζο-λυκότουρκοι” μας προσφέρουν δια της κωλυσιεργίας χρήσιμο χρόνο.

Άλλωστε, ο Ερντογάν για να κρατήσει την καρέκλα της εξουσίας, τόσο χρήσιμη σε αυτόν, λόγω της πληθώρας των εγκλημάτων που έχει διαπράξει τα τελευταία χρόνια της εξουσίας του, της τελειωμένης οικονομίας που οδεύει σε πτώχευση, είναι πιθανόν να πουλήσει τους “γκριζο-λυκότουρκους” για να σωθεί. Ακόμα κι αν χάσει την καρέκλα της εξουσίας (προσωπική σωτηρία που μπορούν να εγγυηθούν οι Δυτικοί), και να προχωρήσει, ως μάλιστα και πρώην ποδοσφαιριστής, στην δύσκολη μεν, χρήσιμη δε κωλοτούμπα.

Τουρκικές παραβιάσεις

Αλλιώς τα βλέπω πολύ μαύρα και γι’ αυτόν με βάση τη μέχρι σήμερα στάση των Δυτικών και ιδίως των Αμερικανών. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να περάσουμε από αυτό το στάδιο των συζητήσεων σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση των προβλημάτων, γιατί αυτά με βάση τις σημερινές θέσεις ένθεν κακείθεν. Ή θα πρέπει οι “γκριζο-λυκότουρκοι” να αποδεχτούν την ισχύ του δίκαιου της θάλασσας και των προνοιών της Συνθήκης της Λωζάνης ή να αποδεχτούμε εμείς τις δικές τους ερμηνείες για το δίκαιο της θάλασσας και της Συνθήκης της Λωζάνης.

Κάτι που το θεωρώ απίθανο. Αν και θεωρώ, επίσης, πως κάνουμε ήδη τα στραβά μάτια, σωστή, θεωρώ, ως πράξη προς ώρας, με όσα συμβαίνουν σε ό,τι αφορά την τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου της Θαλάσσης και της Συνθήκης της Λωζάνης. Οι “γκριζο-λυκότουρκοι” τα παραβιάζουν και τα δύο. Και τουρκική ονομάζουν την μουσουλμανική μειονότητα και εδώ και λίγο καιρό αλώνιζαν παράνομα με τα γεωτρύπανά τους σε ΑΟΖ της Κύπρου και σε δυνάμεις ΑΟΖ της Ελλάδας.

Επομένως, ας κάνουμε λίγη υπομονή για να δούμε τι από τα δύο θα συμβεί στην Τουρκία που βρίσκεται την περίοδο αυτή σε πολύ ολισθηρό δρόμο. Το ότι καταφέραμε να μετατρέψουμε τα ελληνοτουρκικά προβλήματα σε ευρωτουρκικά είναι σημαντικό, γιατί μας δίνει χρόνο να σφυρηλατήσουμε τις σχέσεις μας με τις καινούργιες συμμαχίες μας στην περιοχή και να καλύψουμε τα κενά, όπου υπάρχουν, στην αποτρεπτική μας πολιτική.