Η κρυφή ατζέντα της 8ης Νοεμβρίου και οι “πατριώτες της φακής”

Είχαμε τις διαβεβαιώσεις του Έλληνα υπουργού των εξωτερικών στους βουλευτές της ΝΔ, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να προβεί σε υποχωρήσεις που αφορούν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Είχαμε τις δηλώσεις Γεραπετρίτη “περί μειοδοσίας αν πρόκειται οι επόμενες γενιές να ζήσουν σε ήρεμα νερά ειρήνης”. Είχαμε τις δηλώσεις Σαμαρά για τα ελληνοτουρκικά, που αμφισβητεί την κυβερνητική πολιτική στα ελληνοτουρκικά. Και τέλος είχαμε το περιβόητο επιφώνημα του πρωθυπουργού για “ τους πατριώτες της φακής”.

Παράλληλα η Τουρκία του Ερντογάν έχει δηλώσει επανειλημμένα και πρόσφατα με τον Τούρκο υπουργό των εξωτερικών, ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει από τις αναθεωρητικές θέσεις της για όλο το φάσμα των διεκδικήσεων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, γεγονός που το έχει αποδείξει και στη πράξη. Επίσης, έχουμε ένα casus belli που δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, και επιπλέον την απαράδεκτη πέρα από κάθε διεθνή νομιμότητα τουρκολιβυκή συμφωνία να πλανάται πάνω από το κεφάλι μας.

Τι κρύβει η ατζέντα της διαπραγμάτευσης;

Στις 8 Νοεμβρίου θα έχουμε την συνάντηση του Τούρκου υπουργού των εξωτερικών με τον Έλληνα ομόλογό του στην Αθήνα, να συζητήσουν ενδεχομένως εφ’ όλης της ύλης των ελληνοτουρκικών θεμάτων. Το ερωτήματα που τίθεται είναι: “Τι περιλαμβάνει αυτή η περιβόητη ατζέντα των συζητήσεων; Και ειδικότερα τι περιλαμβάνει η ατζέντα Φιντάν;”.

Λογικά πριν από κάθε σοβαρή συνάντηση με στόχο να τεθούν οι βάσεις για τα περαιτέρω, οι δύο αντιπροσωπείες έχουν ετοιμάσει τουλάχιστον ένα σχέδιο ατζέντας με τα θέματα συζήτησης που αφορούν τις δύο χώρες, και αυτό λογικά έχει γίνει αποδεκτό από τις δύο αντιπροσωπείες, πριν από την έναρξη των συνομιλιών.

Αν η ατζέντα του “έξυπνου” Τούρκου υπουργού των εξωτερικών περιλαμβάνει και άλλα θέματα πλην της επίλυσης του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, και εμείς αποδεχτούμε την καταρχήν συζήτηση επί αυτών, ακόμη και αν τις απορρίψουμε κατά την διάρκεια των συνομιλιών, θα έχουμε υποστεί ένα καίριο πλήγμα στα εθνικά μας συμφέροντα. Ο λόγος είναι ότι θα έχουμε αποδεχτεί έμμεσα τις τουρκικές αναφορές προς συζήτηση, και η τουρκική διπλωματία θα έχει προχωρήσει ακόμη ένα βήμα τα εθνικά της συμφέροντά. Θα μου πείτε δεν γνωρίζουμε τις επιθυμίες της τουρκικής διπλωματίας από τις δηλώσεις του Ερντογάν και άλλων τουρκικών κυβερνητικών παραγόντων;

Ναι τις γνωρίζουμε, ωστόσο είναι τελείως διαφορετικό όταν οι τουρκικές προθέσεις είναι δηλώσεις του αέρα, και άλλο αν αυτές δηλωθούν και καταγραφούν σε πρακτικά κατά την διάρκεια επίσημων συνομιλιών, όπως αυτές της 8ης Νοεμβρίου.

Οι “πατριώτες της φακής”

Πρόσφατα ο πρωθυπουργός μας μίλησε για “ πατριώτες της φακής“. Ήταν κατ’ εμέ ένα ατόπημα του κ. Μητσοτάκη, και ο λόγος είναι ότι εκτός του ότι διαχώρισε τους Έλληνες σε κατηγορίες πατριωτών, επιπλέον η λέξη “πατριώτης“ έχασε το νόημά της.

Αφού βαφτίσαμε πατριώτες της φακής αυτούς που δεν συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική στα ελληνοτουρκικά, τότε θα πρέπει να μας πει ο πρωθυπουργός ποιο θα είναι το κοσμητικό επίθετο που θα στολίσουμε τα άτομα που συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική, και ποιο θα είναι το κοσμητικό επίθετο που θα συνοδεύει τα άτομα που δεν συμφωνούν κατ’ ανάγκη με λογικές που απαξιώνουν απόψεις και θέσεις ατόμων στα ελληνοτουρκικά.

Δεν γνωρίζω πολλών ειδών πατριώτες, ωστόσο από ότι αποδεικνύεται ο πρωθυπουργός τους φόρεσε ταμπέλες. Επίσης δεν γνωρίζω (σύμφωνα με τις δηλώσεις Μητσοτάκη) αν έρθουν τα δύσκολα, που ειλικρινά το απεύχομαι, ποιοι από τους πατριώτες του κ. Μητσοτάκη θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Εκτιμώ, σύμφωνα με την δική μου λογική, ότι όλοι οι Έλληνες θα πράξουν το αυτονόητο κ. Μητσοτάκη, όπως έπραξαν την 28η Οκτωβρίου του 1940.

Είμαι της λογικής ότι σε μία δημοκρατία οι αντίθετες απόψεις είναι λογικό να υπάρχουν και είναι χρήσιμες σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν αυτές διαπνέονται στα πλαίσια της λογικής. Επομένως ο διαχωρισμός των Ελλήνων σε ποσοστά πατριωτισμού ήταν άκαιρος και εκτός λογικής.

Το ότι δεν υφίσταται “Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας” παρά τις προεκλογικές δηλώσεις-στελεχωμένο από το κατάλληλο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, που θα έχει συνέχεια των εθνικών θέσεων, και θα πρότεινε στην εκάστοτε κυβέρνηση τις θέσεις του. Θα ήταν ένα χρήσιμο όπλο στα χέρια της κυβέρνησης για τις κρίσιμες αποφάσεις, που απαιτούν ρεαλισμό, σοβαρότητα και προβλεψιμότητα σε βάθος χρόνου, ανάλογα των διεθνών πολιτικών εξελίξεων.

Αν είχαμε στη διάθεσή μας τον εν λόγω φορέα, θα πρόσθετε νέα λογική στις αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και θα αποφεύγαμε όλα τα “ανόητα” κοσμητικά επίθετα περί πατριωτισμού. Το σημαντικότερο θα είχαμε μία σαφή διαχρονική θέση που θα διασφάλιζε τα συμφέροντα της χώρας, όπου σε συνδυασμό με ένα ισχυρό αμυντικό βραχίονα, θα είχε την ικανότητα να προβλέψει και να διαφυλάξει τα συμφέροντα της χώρας, που επηρεάζονται άμεσα από τις συνεχείς μεταβαλλόμενες παραμέτρους της γεωστρατηγικής σκακιέρας συμφερόντων.

 

---

 

O Γιώργος Σπ. Τσιτσιλιάνος είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου των Δημοκρατών