Η Κύπρος, τα Υψώματα του Γκολάν και οι τριμερείς

Οι τριμερείς συνεργασίες συγκροτούνται για να ικανοποιεί η Κυπριακή Δημοκρατία τους στόχους και τις επιδιώξεις των άλλων κρατών ακόμη κι όταν αποβαίνει αυτό σε βάρος των δικών μας συμφερόντων; Έτσι, τουλάχιστον, το αντιλαμβάνονται κάποιοι. Να έχει η χώρα, παρά τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα, συμπληρωματικό ρόλο. Κοντολογίς, να τρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία ξοπίσω τους, να στηρίζει τους σχεδιασμούς τους, να παρέχει πλουσιοπάροχα διευκολύνσεις.

Οι τριμερείς δεν συγκροτούνται για να παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, τη διεθνή νομιμότητα. Οι συνεργασίες αυτές δεν δημιουργήθηκαν για να αντιστρατευόμαστε τις διαχρονικές μας θέσεις και επιδιώξεις. Το ψήφισμα της Βουλής που κατέθεσε το ΑΚΕΛ για καταδίκη της αναγνώρισης από τις ΗΠΑ των κατεχομένων εδαφών των Υψωμάτων Γκολάν, ως έδαφος ισραηλινής κυριαρχίας δεν έτυχε καθολικής υποστήριξης.

Οι βουλευτές του ΔΗΣΥ τήρησαν αποχή. Γιατί άραγε; Στις τοποθετήσεις επικαλέστηκαν τις τριμερείς, τα στρατηγικά ανοίγματα της χώρας μας. Πολιτικά ατεκμηρίωτα τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν και άκρως επικίνδυνη η προσέγγιση αυτή. Γιατί δημιουργεί κακό προηγούμενο. Σαφώς με τη στάση τους δεν ήθελαν να κακοφανίσουν ΗΠΑ και Ισραήλ. Αυτό, όμως, δεν λέγεται πολιτική στάση.

Το θέμα με τα Υψώματα του Γκολάν μας ενδιαφέρει γιατί έδαφος της χώρας μας κατέχεται παράνομα και διά της στρατιωτικής ισχύος από την Τουρκία. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το ζήτημα τούτο επιδερμικά και με τοποθετήσεις, οι οποίες θα κυνηγούν την Κύπρο στη συνέχεια. Σε περίπτωση που ο Τραμπ τα βρει με τον Ερντογάν, ποιος αποκλείει ο Αμερικανός Πρόεδρος να θέλει, με αφορμή την ομαλοποίηση των σχέσεων τους, να του κάνει δώρα; Και η Κύπρος, όπως είναι γνωστό και από προηγούμενες περιπτώσεις, είναι πρώτη στο ράφι που ανασύρεται από τις ΗΠΑ και προσφέρεται στην Τουρκία.

Εάν γίνει, λοιπόν, αυτό πώς θα αντιδράσουν όσοι τήρησαν την περασμένη Παρασκευή αποχή; Προφανώς και θα αντιδράσουν. Ωστόσο, θα έχουν ήδη τοποθετηθεί για άλλη περίπτωση, που θα έχει ίδια χαρακτηριστικά με τη δική μας υπόθεση. Σαφώς και η ενέργεια των ΗΠΑ με τα Υψώματα Γκολάν έχει δημιουργήσει σοβαρό προηγούμενο νομιμοποίησης κατεχόμενων περιοχών και επιβολής τετελεσμένων, που επιβάλλονται διά της ισχύος. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν στον ΔΗΣΥ.

Αυτές οι κινήσεις –περιλαμβανομένης και της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του εβραϊκού κράτους– μπορεί σ’ αυτή τη φάση να αφορούν μόνο το Ισραήλ. Είναι, ωστόσο, μια πολιτική προσέγγιση, που προδήλως παραπέμπει σ’ ένα πλαίσιο πολιτικής με μονομερείς αποφάσεις, που παραβιάζουν διεθνείς κανόνες και αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό δεν πρέπει να το παραγνωρίζει κανείς στη Λευκωσία, ακόμη και εκείνοι που είναι παρασυρμένοι από τις εξαγγελίες ότι η Κύπρος είναι «στρατηγικός εταίρος τους». Θα δούμε, βέβαια, αυτή τη συνεργασία και κατά τη διάρκεια των διεργασιών για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ.

Οι χώρες που συνεργαζόμαστε σαφώς θα εκτιμήσουν περισσότερο εάν στεκόμαστε αμετακίνητοι σε ζητήματα που αγγίζουν τα συμφέροντα μας, παρά να συρόμαστε πίσω τους για να τους καλοπιάνουμε. Οι μεγάλες δυνάμεις, οι χώρες με μεγαλύτερες δυνατότητες από εμάς, δεν επενδύουν σε συνεργασίες με ασπόνδυλους. Δεν τους εξυπηρετεί. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν οι πάντες.