Η προσαρμογή του ΝΑΤΟ και οι αναλώσιμοι Κούρδοι

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απαίτησε, εκβίασε και κέρδισε. Αυτή η τακτική είναι διαχρονική, υιοθετείται στις πλείστες περιπτώσεις και αποδίδει. «Είναι μεγάλη δύναμη η Τουρκία», ο «δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ», αναφέρουν όσοι θεωρούν φυσιολογική, αναμενόμενη, τη στάση του Προέδρου της κατοχικής Τουρκίας. Η Άγκυρα έχει και θράσος και δεν βρίσκει αντίσταση στις διαπραγματευτικές της «προελάσεις».

Για να ενταχθούν δύο χώρες στο ΝΑΤΟ, η Φινλανδία και η Σουηδία, παρόλο που η εξέλιξη αυτή δεν επηρεάζει ευθέως τα συμφέροντα της Τουρκίας, η κατοχική δύναμη, επέβαλε να είναι μέρος των διεργασιών, που εξελίχθηκαν με το γνωστό ανατολίτικο παζάρι. Στο ΝΑΤΟ πανηγυρίζουν γιατί έχει αρθεί το τουρκικό βέτο. Ένα βέτο, που δεν δικαιολογείτο, αλλά τέθηκε επειδή η Τουρκία με την ανοχή των υπόλοιπων, κάνει ό,τι θέλει και επιβάλλει τις παράλογες αξιώσεις της. Ο Πρόεδρος της κατοχικής δύναμης διακινείτο στους διαδρόμους και στις αίθουσες του κτηρίου που φιλοξένησε τη σύνοδο κορυφής, ως θριαμβευτής, νικητής και έσπευδαν όλοι να του μιλήσουν, έστω και στο πόδι. Αυτή η εικόνα θα παραμείνει.

Είναι προφανές πως οι νατοϊκοί όχι μόνο ανέχθηκαν τη συμπεριφορά Ερντογάν, αλλά έσπευσαν να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις του. Εδώ κρίνεται τόσο η τουρκική στάση όσο και αυτή των εταίρων της στο ΝΑΤΟ και της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης. Κρίνεται και η στάση της Φινλανδίας και της Σουηδίας, δύο χώρες με δημοκρατική παράδοση. Στην προκειμένη περίπτωση προσαρμόστηκαν στις τουρκικές αξιώσεις, καταπατώντας και τις αρχές δημοκρατικής λειτουργίας τους.

Είναι σαφές πως ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ενισχύσει τον ατλαντισμό. Η επιστροφή της αμερικανοκρατίας είναι γεγονός, όπως και η οριστική εγκατάλειψη της ιδέας για στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία επιβεβαίωσε πως η Ε.Ε. έχει αφεθεί στους Αμερικανούς να αποφασίζουν. Το Μνημόνιο των τριών χωρών αναδεικνύει το γεγονός ότι τα δύο μέλη της Ε.Ε.( Φινλανδία και Σουηδία), θα στηρίζουν την κατοχική Τουρκία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτο θα συνιστά υπονόμευση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και της Pesco. Η Τουρκία, όπως και το 2004 με το σχέδιο Ανάν, ζητά να έχει λόγο στις πολιτικές της Ένωσης, μέσω κρατών-μελών.

Οι αναλώσιμοι Κούρδοι

Όλες αυτές οι εξελίξεις επανέφεραν μία παλιά ιστορία για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Αυτό ακούγεται περισσότερο από Ελλαδίτες αναλυτές, παρά στην Κύπρο (πέραν από προεκλογικές αναφορές). Το θέμα αυτό, όπως είναι γνωστό, δεν μπορεί να προχωρήσει επειδή θα ασκήσει βέτο η Τουρκία. Αυτή είναι μία πραγματικότητα, που δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψη. Την ίδια ώρα, η ένταξη στο ΝΑΤΟ, θεωρητικά αναφέροντας, δεν διασφαλίζει οτιδήποτε. Πρωτίστως δεν διασφαλίζει την ασφάλεια. Παρακολουθώντας τα ελλαδοτουρκικά επιβεβαιώνεται πόσο ασφαλής είναι μία χώρα, η Ελλάδα, όταν στην τουρκική επιθετικότητα οι Βρυξέλλες σφυρίζουν αδιάφορα ή στην «καλύτερη» περίπτωση κρατούν «ίσες αποστάσεις», καλύπτοντας τη συμπεριφορά της Άγκυρας.

Στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ, στη Μαδρίτη, επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά πως «αρχές και αξίες», όπως αυτές αναφέρονται και στο προοίμιο της Συμμαχίας, είναι στα αζήτητα. Ψιλά γράμματα θα πει κανείς. Όπως για κάποιους θεωρείται «λεπτομέρεια», το γεγονός ότι στο Μνημόνιο καθιστούν τους Κούρδους «αναλώσιμους» στις ορέξεις τους καθεστώτος Ερντογάν. Και καλά ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, να λέγει αυτά που αναφέρει πώς μπορεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης να δηλώνει πως οι Κούρδοι είναι τρομοκράτες; «Θέλω να πω ανοιχτά ότι η Τουρκία έχει κάποια εύλογα δίκαια όταν την απασχολεί το ζήτημα της τρομοκρατίας η οποία εκπορεύεται από κουρδικές οργανώσεις. Έχει πληρώσει βαρύ τίμημα η Τουρκία από τέτοιες τρομοκρατικές δράσεις. Είναι κάτι το οποίο νομίζω ότι δεν έχουμε καμία δυσκολία να το αναγνωρίσουμε», είπε αναφερόμενος στο απελευθερωτικό Κίνημα των Κούρδων.

Θέμα ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ δεν τίθεται και οι όποιες συζητήσεις είναι άνευ αντικειμένου. Αλλά και σε εκείνη την περίπτωση, που το θέμα αυτό μπει στην ατζέντα, μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα ζητήσει η Άγκυρα για να άρει το βέτο της για την Κύπρο; Εάν για τη Σουηδία και την Φινλανδία, που η ένταξή τους δεν επηρεάζει την Άγκυρα, ζήτησε όσα ζήτησε, για την Κυπριακή Δημοκρατία τι θα ζητήσει; Τα πάντα, όλα!