Η Σχολή Ευελπίδων δεν πρέπει να εξοντώνει τα παιδιά της

Τις μέρες αυτές, στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, τριτοετής Εύελπις αντιμετωπίζει κατηγορίες για χρήση χασίς εντός στης Σχολής. Αν αποδειχτεί, εντάξει πρόκειται για παράπτωμα, δηλαδή πλημμέλημα, και θα πρέπει να επιβληθεί η προβλεπόμενη ποινή. Η εφαρμογή όμως του εσωτερικού κανονισμού της Σχολής, έχει πρωτίστως παιδευτικό χαρακτήρα και όχι εξοντωτικό.

Ας σκεφτούμε ότι πρόκειται για 20χρονο παιδί, που με τη σωστή διαπαιδαγώγηση, μπορεί ακόμη να κόψει και το κάπνισμα! Όμως, οι προτάσεις για αποβολή του από τη Στρατιωτικής Σχολή Ευελπίδων από κάποιους αδολέσχες αποστράτους ή “ειδικούς” –μάλιστα κάποιος από αυτούς υποστηρίζει ότι είναι και μυστικοσύμβουλος του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου– είναι λάθος.

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο. Είναι ο διασυρμός του Εύελπι, από τα ΜΜΕ και από κάποια site ειδικά για στρατιωτικά θέματα. “Κρέμασαν” στα μανταλάκια, έναν σπουδαστή ΑΣΕΙ και μάλιστα, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί η πράξη του, αφού εκκρεμεί η τοξικολογική εξέταση του, σε δεύτερο βαθμό. Θυμίζουμε ότι στη πρώτη εξέταση ήταν οριακά θετικός.

Εφόσον έχει κάποια αξία η γνώμη μου, ως αποφοίτου της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων είμαι διαμετρικά αντίθετος στην εξόντωσή του (αποβολή από τη ΣΣΕ). Απαιτείται σύνεση, ψυχραιμία, ευρύχωρη συναισθηματική προσέγγιση, για παιδί πρόκειται και ασφαλώς νουθεσίες και διάλογος και τιμωρία Ναι, αλλά ΟΧΙ στην εξόντωση. Δεν πρέπει να “χάσουμε” ένα ακόμη παιδί, δεν περισσεύει κανείς. Σκεφτείτε λίγο εσείς, οι κήνσορες της –ηθικής– και τους γονείς του.