Η τέλεια διπλωματική παγίδα – Κραυγές, ψίθυροι και τετελεσμένα

Η διπλωματική παγίδα έχει στηθεί αριστοτεχνικά. Ο μηχανισμός απεμπλοκής, γερμανικής εμπνεύσεως, που συμφωνήθηκε στο ΝΑΤΟ, ουσιαστικά αφοπλίζει την Ελλάδα έναντι των τουρκικών προκλήσεων. Οι διερευνητικές πάγωσαν μέχρι να εδραιώσει η Τουρκία τετελεσμένα της, όπως οι έρευνες του Oruc Reis και η διχοτόμηση του Αιγαίου για έρευνα και διάσωση.

Το Βερολίνο εξακολουθεί να κάνει “υπεύθυνη” εξαγωγική πολιτική όπλων στην Τουρκία και να παραπέμπει τις κυρώσεις στον Δεκέμβριο, δίνοντας χρόνο στην Άγκυρα να ξεδιπλώσει όλα τα σχέδιά της. Η παγίδα έχει στηθεί αριστοτεχνικά. Η ελληνική κυβέρνηση με “ψύχραιμη αυτοπεποίθηση” και παρά το διπλωματικό της σόου, υποχωρεί στα έξι μίλια, εγκαταλείποντας τα κυριαρχικά δικαιώματα στη δυνάμει ελληνική ΑΟΖ.

Η κυβέρνηση υιοθετεί ορολογίες που πλασάρει η διαμεσολάβηση του Βερολίνου και του ΝΑΤΟ, όπως «αμφισβητούμενα ύδατα», ξεχνώντας να πει ότι ναι μεν η θαλάσσια περιοχή του Καστελλορίζου είναι μη οριοθετημένη, αλλά η Ελλάδα επικαλείται τη νόμιμη αρχή της μέσης γραμής, ενώ η Τουρκία τον αυθαίρετο ισχυρισμό ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.

Ο Νίκος Δένδιας συμφωνεί με τον Έντι Ράμα για μελλοντική προσφυγή των δύο χωρών στην Χάγη. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι τότε θα έχουν νομοθετηθεί τα 12 μίλια χωρικά ύδατα στο Ιόνιο. Ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος γράφει: «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα δεν θα προχωρούσε ποτέ σε συνυποσχετικό για την προσφυγή των δύο χωρών στην Χάγη, αν δεν είχε την σύμφωνη γνώμη του προέδρου Ερντογάν. Εκτιμώ ότι είναι μεθοδευμένη παγίδα, προκειμένου να νομολογηθεί παγίως το καθεστώς της υφαλοκρηπίδας που θα διέπει συμπλέγματα μικρών νήσων, όπως των Διαπόντιων και βεβαίως θα τύχει αυτομάτως γενικής εφαρμογής (Καστελλόριζο)».

Κάπως έτσι, τα παχιά λόγια μιας αναποτελεσματικής διπλωματίας εγκαταλείπουν μετερίζια όπως η Στρογγύλη, η οποία (εάν της δοθεί πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ) διασφαλίζει την επαφή της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ. Το μείζον πρόβλημα, όμως, είναι οι σεισμικές έρευνες που κάνουν οι Τούρκοι με το Oruc Reis και η προαναγγελία για τουρκικές γεωτρήσεις στην ελληνική ΑΟΖ. Εκεί, η παγίδα έχει στηθεί και η κυβέρνηση έχει τσιμπήσει το τυράκι!

Η υποκρισία στη διπλωματία

Στην εποχή της στιγμιαίας ιστορίας (instant history) τα νέα γίνονται γνωστά παγκοσμίως on real time. Τα γεγονότα δεν έχουν σημασία, γιατί ουσιαστικά αντικαθίστανται ως πραγματικότητα από τον λόγο των πολιτικών και των influencers ακαδημαϊκών (post truth) στα Μίντια. Διαμορφώνονται έτσι αλήθειες και πραγματικότητες ερήμην των πολιτών. Είναι ένα κόλπο, μία μέθοδος παραπλάνησης της κοινής γνώμης που μετατρέπει τον βιασμό της δημοκρατικής λειτουργίας, σε συναινετικό σεξ!

Στην ουσία πρόκειται για ένα υβριδικό πόλεμο της εξουσίας κατά των πολιτών. Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται εφ’ όλης της ύλης, στην οικονομία, στην λειτουργία θεσμών, στη νομοθεσία, στις ταξικές ανισότητες, στην ιδεολογία, στις διεθνείς σχέσεις και στην διπλωματία. Έχουμε φτάσει στην εποχή που γίνονται θερμοί πόλεμοι δια αντιπροσώπων (proxy war). Όλη αυτή η στρατηγική της παραπλάνησης στηρίζεται στην ισχύ “επικοινωνιακού πυρός” που έχει η εξουσία δια των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων, όπου συντηρούν πληρωμένους κονδυλοφόρους.

Κλασικό πλέον παράδειγμα και μάλιστα σε ακραίο επίπεδο είναι η εφαρμογή της μεθόδου στην σύγκρουση Ελλάδας και Κύπρου με την Τουρκία, μέσα από την υποκρισία της διπλωματίας, τις κραυγές των πολιτικών και τα τετελεσμένα της πραγματικότητας. Δεν έχει νόημα εδώ να ανθολογήσουμε ατάκες του πρωθυπουργού του τύπου «είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος», «ήρθε η ώρα της διπλωματίας», πόσο μάλλον εκείνο το απίστευτο «η Ελλάδα μεγαλώνει».

Η στρατηγική της σύγχυσης

Ούτε βέβαια τα μεγάλα λόγια του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο ότι οι σχέσεις των δύο χωρών «βρίσκονται στο απόγειό τους», πως «η Ελλάδα είναι πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή», ότι οι ΗΠΑ «στηρίζουν τις συζητήσεις μεταξύ μελών του ΝΑΤΟ, όπως μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος», ή πως «πιστεύουμε στη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, και στηρίζουμε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες για την ευημερία στην περιοχή» και ότι «οι ΗΠΑ θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μη στρατιωτικοποιηθεί η κατάσταση, αλλά και για να φτάσουμε σε αποτελέσματα αμοιβαίως αποδεκτά».

Κούφια λόγια που ακούει σε παραλλαγές ο ελληνικός λαός καθημερινά στο βραδινό δελτίο ειδήσεων και τα διαβάζει με πηχυαίους τίτλους στο διαδίκτυο, σε σημείο που οι πολίτες να αναρωτιόνται πως είναι δυνατόν τόσο σημαντικά πρόσωπα, να εκστομίζουν τέτοιες χοντράδες! Ο καθένας φαντάζεται τι κρύβουν αυτά τα λόγια τα μεγάλα και όσο τα μίντια τα επαναλαμβάνουν και η κενότητα γίνεται αφόρητη, τόσο συσσωρεύουν απόγνωση.

Ακούν οι πολίτες «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», «διεθνές δίκαιο» και άλλα τέτοια, αισθανόμενοι ότι τους κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα! Γυρίζει ο πρωθυπουργός με άδεια χέρια από τη Σύνοδο Κορυφής και προβάλλεται από τα μέσα ότι έθεσε θέμα εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία, που βέβαια δεν πέρασε σε κανένα επίσημο κείμενο. Έτσι, μετά από δυο μέρες, η Άγκυρα υφαρπάζει το μισό Αιγαίο!

Η στρατηγική της σύγχυσης

Δεν δημιουργεί νομικό τετελεσμένο, λένε. Ε και; Θα ρίξουν τουρκικό διασωστικό ελικόπτερο, όταν θα διασώζει στην πρώτη θαλασσοταραχή ένα “βαλτό” τουρκικό σαπιοκάραβο στα ελληνικά ύδατα; Στέλνει ο Δένδιας επιστολή για την αναστολή της διαδικασίας τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας, διοχετεύει η κυβέρνηση πως αν αυτό συμβεί θα έχει κόστος 75 δισ. ευρώ για την Τουρκία. Βγαίνει αμέσως μετά ο προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού, ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Μάνφρεντ Βέμπερ και λέει:

«Η περίοδος της διπλωματίας έχει παρέλθει. Οι συνεχιζόμενες προκλήσεις της Τουρκίας, στη βόρεια Κύπρο και με τις έρευνες για αέριο που διεξάγει, οι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, είναι προφανείς σε όλους. Όποια και αν είναι τα κίνητρα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Συνεπώς, υποστηρίζω κάθε θεμιτή αντίδραση, μεταξύ των οποίων την αναστολή της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας και νέες κυρώσεις κατά ατόμων».

Ε και; Αυτή είναι η στρατηγική της σύγχυσης, προκειμένου να συντηρούνται οι ελπίδες στο πόπολο και να εδραιώνονται τα τετελεσμένα. Το βίωσε η ελληνική κοινή γνώμη με τις περιβόητες κυρώσεις στην Άγκυρα. Οι Τούρκοι, άλλωστε, αποδεικνύονται αριστοτέχνες στην στρεψοδικία. Βγαίνει και ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, ο πολύς Χουλουσί Ακάρ και λέει:

«Θέλουμε να συζητήσουμε, να λύσουμε τα προβλήματα με διάλογο, ωστόσο όλοι θα πρέπει να καταλάβουν ότι κανείς δεν μπορεί να μας λυγίσει με τετελεσμένα, με εκφοβισμό και πίεση». Εδώ κλαίνε, δεν γελάνε! Ευτυχώς που υπάρχει τουλάχιστον ο αυτοσαρκασμός, το χιούμορ αν προτιμάτε… «Unfollow έκανε η Ελλάδα την Τουρκία στο Facebook» γράφτηκε στο διαδίκτυο.