Η Τουρκία ρίχνει στη μάχη και άλλα γεωτρύπανα

Η αγορά και νέου γεωτρύπανου, με περισσότερες προφανώς δυνατότητες από τον «Πορθητή», που δεν έχει τα τεχνητά μέσα για γεωτρήσεις σε βαθιά νερά, σηματοδοτεί τη δεύτερη φάση των τουρκικών σχεδιασμών. Αυτό σημαίνει πως οι σχεδιασμοί της δεν θα σταματήσουν στα ανοικτά της Αττάλειας, στην περιοχή βορείως της Κύπρου. Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Φατίχ Ντονμέζ, ανακοίνωσε πως στα τέλη Ιανουαρίου θα βρίσκεται στην Μεσόγειο το νέο γεωτρύπανο που αγόρασε η χώρα του. Περαιτέρω δήλωσε ότι το νέο γεωτρύπανο  ξεκίνησε, το περασμένο Σάββατο, το ταξίδι του για την Τουρκία, για την περιοχή.

Σε ομιλία του στην Άγκυρα, ο Τούρκος Υπουργός είπε για το DeapSea1 ότι «πρώτα ο Αλλάχ (το Σάββατο) θα ξεκινήσει και το νέο γεωτρύπανο μας, το οποίο περιμένουμε να βρίσκεται στη Μεσόγειο τέλη Ιανουαρίου». Στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται ήδη ο “Πορθητής”, αναζητώντας φυσικό αέριο στα ανοιχτά της Αττάλειας και το αμερικανικό Rowan Norway στα ανοιχτά της Μερσίνας.

Είναι προφανές πως η Άγκυρα δεν μπλοφάρει. Είναι μεγάλο το οικονομικό κόστος για να μπλοφάρει με στόχο μόνο να δημιουργήσει κλίμα και να εκφοβίζει τη Λευκωσία. Οι Τούρκοι θα προχωρήσουν σε γεωτρήσεις. Κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να πει που θα γίνουν αυτές οι γεωτρήσεις. Εκτιμάται ότι θα προβεί σε κινήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, στην θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου.

Οι ίδιες εκτιμήσεις αναφέρουν πως θα είναι σε μη αδειοδοτημένα θαλασσοτεμάχια γιατί δύσκολα θα προκαλέσει ένταση με εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην κυπριακή ΑΟΖ. Οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι εταιρείες έχουν προειδοποιήσει την Άγκυρα να μην προβεί σε ενέργειες παρεμπόδισης, σε κινήσεις που θα επηρεάσουν τις έρευνες τους. Οι κινήσεις της Τουρκίας θα επηρεάζουν την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί θα αμφισβητούν την κυριαρχία της. Και το ζητούμενο είναι πώς θα αντιδράσει η Λευκωσία σε τουρκικές προκλήσεις.

Η Τουρκία δεν μπορεί -με βάση τους ευρύτερους σχεδιασμούς της- να μείνει εκτός του ενεργειακού παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο. Το θέμα είναι πως επιχειρεί να αποτελέσει μέρος του παιχνιδιού δια της επιβολής, ετσιθελικά. Τα όσα διαδραματίζονται στην περιοχή αφορούν και την ανακατανομή ισχύος στην περιοχή και σαφώς το παιχνίδι μοιράζεται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η Τουρκία, λόγω των κακών σχέσεων της με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ αλλά και των εμμονών της σε σχέση με την Κύπρο, φαίνεται σε αυτή τη φάση, που είναι κρίσιμη και καθοριστική, να έχει μείνει εκτός. Κι αυτό θα έχει κόστος και ανατροπές πολιτικών.

Μικρός παίχτης αλλά…

Η Κυπριακή Δημοκρατία αν και μικρός παίκτης είναι μέρος των σχεδιασμών. Αυτό μπορεί να κρατήσει μέχρι τέλους, μέχρι την ολοκλήρωση των ενεργειακών σχεδιασμών. Ενδεχομένως, όμως, να έχει ημερομηνία λήξης. Γι αυτό και χρειάζονται σωστές, ορθολογικές κινήσεις και σχεδιασμοί μακράς πνοής. Αυτό σημαίνει διαμόρφωση στρατηγικής στη βάση των νέων δεδομένων με συμμαχίες και συνεργασίες.

Μέσα σε όλα αυτά δεν μπορεί να μην είναι και το Κυπριακό. Δεν συνδέεται με το θέμα της ενέργειας, αλλά με τη μεγάλη εικόνα. Για κάποιους τρίτους, το άλυτο Κυπριακό είναι πονοκέφαλος και πιθανόν να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους σχεδιασμούς τους. Το πως θα λυθεί το Κυπριακό αφορά μόνο τους Κυπρίους, ως προς το περιεχόμενο. Είναι σαφές πως δεν θα μας υπαγορεύουν τρίτοι τι θα κάνουμε στο Κυπριακό. Έχουμε την κακή εμπειρία του 2004 με τις κινήσεις επιβολής από τους Αγγλοαμερικανούς, οι οποία τα είχαν κάνει πλακάκια με τους Τούρκους για να επιβάλλουν το αλήστου μνήμης σχέδιο Ανάν.

Σήμερα διαθέτουμε στρατηγικά πλεονεκτήματα και αξιοσημείωτη προίκα, η οποία πιθανότατα θα μεγαλώσει στην πορεία του χρόνου. Σημαντικά στοιχεία για να μην φλερτάρουμε με συμφωνίες στο Κυπριακό που θα συνιστούν καθαρή αυτοχειρία. Συνεπώς,επείγει οι στρατηγικές επιδιώξεις στην περιοχή, τα ανοίγματα, η αναβάθμιση, να αντανακλώνται και στη διαχείριση του Κυπριακού. Αυτό είναι μονόδρομος.