Υπάρχει ελπίδα με το νέο Τουρκοκύπριο ηγέτη;

Ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, τον οποίον μάλιστα συνεχάρη ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, για την εκλογή του, τάσσεται υπέρ της συνένωσης της Κύπρου στην βάση της “δικοινοτικής – διζωνικής”, χαλαρής ομοσπονδίας, εδραζόμενης επί των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ ) και απομακρύνεται από την εμμονική τουρκική ιδέα της αναγνώρισης του ψευδοκράτους ως ανεξάρτητου.

Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης συνεχάρη τον εκλεγέντα ηγέτη των Τουρκοκυπρίων και εξέφρασε την ελπίδα επανάληψης των “διακοινοτικών συνομιλιών”, εκεί που είχαν διακοπεί το 2017 στο Ελβετικό θέρετρο Κρόν-Μοντανά. Ο Έλληνας ΥΠΕΞ, Γ. Γεραπετρίτης, καλωσόρισε την νέα εξέλιξη στο Κυπριακό πρόβλημα και οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς την προέβαλαν στην πρώτη σελίδα, χωρίς την εγκατάλειψη της θεωρίας των “δύο κρατών” από την Τουρκία, που αποτελεί στροφή της πολιτικής απέναντι στην Κύπρο, χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία ωστόσο δεν αναγνωρίζουν οι Τούρκοι.

Πίσω από την εγκατάλειψη της άκαμπτης τουρκικής, μέχρι τούδε, στάσεως, διαφαίνεται η πρόσφατη δήλωση του Αμερικανικού Στέητ Ντιπάρτμεντ ότι “δεσμεύεται για την επανένωση της Κύπρου”, στην βάση των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ και η προσαρμογή της Τουρκίας. Εάν ο τουρκικός ελιγμός δεν “ποιεί την ανάγκη φιλοτιμίαν”, θέλει φανεί όχι τόσον από την ταχεία επαφή των δύο μερών υπό την προεδρία του ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες – για να μην χαθεί το “μομέντουμ” – όσο από τις λεπτομέρειες της προόδου των συνομιλιών.

Η εμπειρία του παρελθόντος και η δήλωση του κυβερνητικού συνεταίρου του Ερντογάν, Μπαχτσελί, ότι επείγει η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του “Τουρκοκυπριακού κράτους” δεν επιτρέπουν αισιοδοξία για το Κυπριακό. Πολλά εμπόδια θα μπορούσαν να προκύψουν από μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της Τουρκίας, που υπονομεύουν την βιωσιμότητα διακυβερνήσεως της ηνωμένης νήσου, όπως με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου το 1955.