Ιστορική καταισχύνη για όσους ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών

Όποια και αν είναι προσεχώς η τύχη που θα έχει στην ελληνική Βουλή η διαβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, το ότι βρέθηκαν Έλληνες πολιτικοί ηγέτες να δεχτούν τη χρήση από τους Σκοπιανούς των όρων Μακεδονία, Μακεδόνες, μακεδονική, για την ιθαγένεια, την εθνότητα και τη γλώσσα (καθόλα σλαβική) των Σκοπίων, θα αποτελεί και στο μέλλον μία καταισχύνη, μία μόνιμη δουλεία, ένα βαρίδι και ένα επιχείρημα εναντίον της Ελλάδος σε κάθε μελλοντική επαναδιαπραγμάτευση του ζητήματος.

Το «Βόρεια Μακεδονία» ούτε χρησιμοποιείται από τη σημερινή σκοπιανή ηγεσία ούτε μελλοντικά (πέρα από επίσημα έγγραφα ή κείμενα) θα χρησιμοποιείται στην καθημερινή διεθνή και εσωτερική πρακτική. Ούτε όμως θα αρκούσε για να αντιρροπήσει τη χρήση (βλέπε άρθρο 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών) των όρων Μακεδονία, Μακεδόνες και όλα τα σχετικά επίθετα.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν επιβλήθηκε ούτε καν ο όρος «Βορειομακεδόνες» και «βορειομακεδονική» ιθαγένεια για τον πολυεθνικό λαό της γειτονικής χώρας, που καμία ιστορική ή εθνοτική σχέση δεν έχουν με τους Μακεδόνες Έλληνες. Είναι οι Έλληνες Μαμεδόνες που ιστορικά κατοχύρωσαν (ως brand name) και ακτινοβόλησαν παγκοσμίως το ελληνικό όνομα “Μακεδονία” ήδη 1000 χρόνια πριν την κάθοδο των Σλάβων στην περιοχή και μέχρι σήμερα.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς καμία δημοκρατική διαδικασία και διαβούλευση, σε πλήρη αντίθεση με τη σαφώς πλειοψηφική λαϊκή βούληση, χωρίς δημοψήφισμα ή εκλογές, υπακούοντας μόνο στα ξένα συμφέροντα ή απόψεις όπως και στις δικές της παρωχημένες θέσεις που μας γυρίζουν στο 1949, προχωράει να κυρώσει σύντομα, με οριακή μάλιστα κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μια απόλυτα βλαπτική διεθνή διμερή συμφωνία με τα Σκόπια. Ανατρέπει εθνικές κόκκινες γραμμές δεκαετιών που ακολούθησαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις.

Όσοι στήριξαν αυτή την πολιτική τραγωδία θα είναι εσαεί υπόλογοι της Ιστορίας και του έθνους και οι ίδιοι θα έχουν αυτοκτονήσει πολιτικά. Δεν είναι νοητό η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ να γίνει σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, που αντιμετωπίζεται ως το «σφάγιο», ή η «Ιφιγένεια» των Βαλκανίων. Οι ευθύνες των υποτιθέμενων συμμάχων και συνεταίρων μας, που λειτουργούν ως «προαγωγοί» και ένθερμοι θιασώτες της συγκεκριμένης Συμφωνίας, είναι τεράστιες.

Τι παραχωρεί η Συμφωνία των Πρεσπών

Μπορούμε με βεβαιότητα να προβλέψουμε ότι σταδιακά το όνομα Μακεδονία-Μακεδόνες κλπ, θα διολισθήσει και θα αποτελέσει αποκλειστικό κτήμα των Σκοπιανών, Σλάβων, Αλβανών και άλλων. Η διεθνής κρατική χρήση μόνον από τους σημερινούς σφετεριστές (που αύριο θα θεωρούνται νόμιμοι χρήστες) θα αποξενώσει στη Διεθνή Κοινότητα τον Ελληνισμό, την ελληνική Μακεδονία και τον λαό της από την ταύτισή τους με την Μακεδονία, στη σύγχρονη ελληνική διάσταση και παρουσία της. Έτσι, θα παραμείνει ως ιστορικό μόνον απολίθωμα για τον Ελληνισμό, εκτός βέβαια και αν διεκδικήσει και αυτήν την ιστορική διάσταση ένας νέος Γκρούεφσκι ή το VMRO, όπως συνέβη, άλλωστε, την τελευταία δεκαετία με την πολιτική του «εξαρχαϊσμού» στα Σκόπια, συνοδευόμενη από αγάλματα, ονομασίες κλπ.

Εκτός των παραπάνω είναι βέβαιο ότι οι «Μακεδόνες» που θα κατοικούν στη «Βόρεια Μακεδονία» θα ενισχυθούν στη διεκδίκηση της «Μακεδονίας του Αιγαίου». Θα την θεωρούν (όπως συνέβαινε από το 1944) σκλαβωμένη πατρίδα τους (με φαντάσματα βέβαια Σλάβους, Μακεδόνες). Θα έχουν πια με διεθνείς νόμιμες σφραγίδες και με υπογραφή και της Ελλάδας, το δικαίωμα να εκπροσωπούν αυτοί, ως Μητρόπολη των Μακεδόνων, το σύνολο της Μακεδονίας που κυρίως βέβαια βρίσκεται εντός της ελληνικής επικράτειας και δεν έχει καμία σχέση τουλάχιστον με το 75% της γεωγραφικής επικράτειας των Σκοπίων.

Πολλοί ενδεχομένως θα μπορούν να έρθουν αρωγοί σε αυτήν τη διεκδίκηση των Σκοπιανών: Αλβανοί, Κοσοβάροι, Τούρκοι, Σέρβοι, ίσως και οι Βούλγαροι. Οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι σκοπιανές διεκδικήσεις στη Μακεδονία του Πιρίν και βέβαια δεν αναγνωρίζουν εθνότητα και γλώσσα των Σκοπιανών διαφορετικές από τις αντίστοιχες βουλγαρικές. Τα γυρίσματα της Ιστορίας, όμως, δεν είναι δυνατόν να τα προβλέψει κανείς και είναι προτιμότερο να τα προλαβαίνει.

Η υπονόμευση της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας μακροπρόθεσμα προβάλλει απειλητική σε μία χώρα υπερχρεωμένη, με ραγδαία δημογραφική συρρίκνωση και γηρασμένο πληθυσμό, περικυκλωμένη από διεκδικητές των εδαφών ή των θαλασσών της και βέβαια γεμάτη από εκατοντάδες χιλιάδες αλλοεθνείς και αλλόθρησκους που, ως μετανάστες ή πρόσφυγες, αφικνούνται μαζικά καθημερινά στο «γωνιακό οικόπεδο» που λέγεται Ελλάδα. Ένα προνομιακό «οικόπεδο» (μια πανέμορφη γη με τεράστιο θαλάσσιο μέτωπο και ένα αρχιπέλαγος) που το ανέπτυξαν οικονομικά οι Έλληνες, αφού το απελευθέρωσαν και το διατήρησαν ελεύθερο και ελληνικό, με θυσίες χιλιάδες ηρώων, νεκρών και Αγίων, στους Αγώνες για Ελευθερία, ελληνικότητα και Ορθοδοξία.

Περί ιθαγένειας και εθνότητας

Υστερόγραφο: Ένα οικτρό «ανέκδοτο» χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα από την κυβερνητική πλευρά για να αμβλύνει το άγος της παράδοσης της μακεδονικής εθνότητας στους Σκοπιανούς: Παρουσίασαν λοιπόν την τροπολογία του σκοπιανού Συντάγματος, που λέει ότι η ιθαγένεια (nationality, που σημαίνει και εθνότητα) δεν προσδιορίζει αυτόματα την εθνότητα! Άρα, κατά το κυβερνητικό επιχείρημα, δεν εκχωρείται η μακεδονική εθνότητα.
Η καθ’ ημάς αυτονόητη απάντηση είναι:

Πρώτον, σε πολλά άλλα άρθρα της Συμφωνίας των Πρεσπών με κυριότερο το 7, δίνεται η δυνατότητα να χρησιμοποιείται από τους Σκοπιανούς, με την έννοια που επιθυμούν (δηλαδή αυτήν που δίνουν ήδη) ο όρος Μακεδόνες, δηλαδή ως προσδιοριστικό της εθνότητάς τους.

Δεύτερον, αυτή η τροπολογία εννοεί σαφέστατα ότι η μακεδονική ιθαγένεια δεν προσδιορίζει την εθνική καταγωγή (εθνότητα ή ταυτότητα) των Αλβανών, των Τούρκων, των Βουλγάρων, των Σέρβων, των Βλάχων, των Ρομά, και άλλων εθνικών ομάδων του κράτους των Σκοπίων, οι οποίοι δεν νιώθουν εθνοτικά «Μακεδόνες» και συνεπώς δεν επιθυμούν να ονομάζονται έτσι.

Αυτό ισχύει κυρίως για τους Αλβανούς, οι οποίοι έχουν ξεπεράσει το 26% ίσως και το 30% του πληθυσμού. Κατά την Συμφωνία της Αχρίδας του 2001, με την οποίαν έληξε ο πόλεμος στα Σκόπια, οι Αλβανοί θεωρούνται ουσιαστικά ως εθνική κοινότητα και ιδρυτική συνιστώσα του κράτους των Σκοπίων. Θέλουν δε να εμφανίζονται ως Αλβανοί εθνοτικά και να μην συγχέονται με τους «Μακεδόνες» (Σλάβους). Γι’ αυτό και κατέθεσαν τα ίδια τα αλβανικά κόμματα αυτήν την τροπολογία! «Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός», κύριοι της κυβέρνησης!

Τρίτον, αφού λοιπόν δεν προδικάζει η ιθαγένεια την εθνότητα (δηλαδή ούτε την κυρίαρχη «μακεδονική») τότε ας μας πουν ποια είναι η εθνότητα των σημερινών «Μακεδόνων των Σκοπίων», δηλαδή των Σλάβων, των μη Αλβανών; Φυσικά η απάντηση είναι αυτό που ισχυρίζονται από το 1944 και προσπάθησαν να το επιβάλουν, ως κράτος πλέον, από το 1991: δηλαδή «Μακεδόνες», που δήθεν δεν το προδικάζει, η χορηγούμενη από τη Συμφωνία των Πρεσπών, “μακεδονική” ιθαγένεια.

Προφανώς, προσπαθούν να αποσιωπήσουν προσωρινά, στη διαδικασία για τη συνταγματική τους αναθεώρηση, την διακηρυσσόμενη καθημερινά από τον κ. Ζάεφ και όλη τη σκοπιανή ηγεσία, την «κατοχυρωμένη ‘μακεδονική’ εθνότητά τους». Αυτό, δηλαδή, που οι Έλληνες πατριώτες θεωρούν ως σφετερισμό του κατοχυρωμένου εδώ και 3.000 χρόνια ελληνικού και ελληνόγλωσσου όρου Μακεδόνες.