Κέρδη και ζημίαι του Κυριάκου από το άδειασμα του Ερντογάν

Στην ουσία επανέλαβε τις πάγιες τουρκικές θέσεις. Αυτές που καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει δεκτές ιδίως όταν πρόκειται για κυβέρνηση που δεν περνάει τις καλύτερες μέρες. Αντιθέτως οι πιέσεις είναι αυξημένες και καθημερινά γίνονται όλο και πιο πιεστικές. Ο Ερντογάν, ως καλός φίλος υποτίθεται, πρόσφερε την δικαιολογία της Διεθνούς συνάντησης αλλά έριξε και την μαχαιριά του για να δείξει ότι είναι από πάνω.

Όλο αυτό ο Θέατρο επαναλαμβάνει την συνάντηση του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Γιλμάζ στο Παρίσι την δεκαετία του ’90 στο Παρίσι, όπως αναφέρω σε παλαιότερο ρεπορτάζ. Τότε ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού ζήτησε από τον Γιλμάζ να του δείξει στον χάρτη τις ακριβώς ζητάει. Και όταν το είδε είπε στον Γιλμάζ «αυτά εγώ δεν μπορώ να τα κάνω».

Μπορεί να τα κάνει ο γιός Μητσοτάκης; Την απάντηση θα την δώσει ο ίδιος. Αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι αυτά ακριβώς συζητιούνται όλο αυτόν τον καιρό. Μόνο εικασίες μπορεί να γίνουν γιατί η δουλειά χάλασε ή αναβλήθηκε. Γεγονός είναι ότι σε ένα ήδη βεβαρημένο περιβάλλον από τόσα σκάνδαλα θα ήταν χαριστική βολή αν είχαμε και ένα βαρύ, ένα τόσο βαρύ εθνικό θέμα. Ο Ερντογάν πρόσφερε «δηλητηριασμένο δώρο»(όπως λένε οι Γάλλοι σε τέτοιες περιπτώσεις) μιλώντας για την Συνάντηση του Τραμπ με τους Άραβες και Μουσουλμάνους ηγέτες.

Πάντως ας σημειωθεί ότι το μόνο νέο στοιχείο στην όλη υπόθεση είναι η εγκατάσταση της κ. Κίμπερλι στην Αθήνα. Η νέα πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας θα θέλει, θα έχει την οδηγία, να βάλει την δική της πινελιά στα ελληνοτουρκικά. Ίδωμεν.