Κύπρος και Ελλάδα εξασφαλίζουν στρατηγικό βάθος στο Ισραήλ

Το χειρότερο σενάριο για τον Ελληνισμό, από αυτά που είναι πιθανά στην παρούσα φάση, θα ήταν η χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα κάτι που θα έπαιζε τον ρόλο του πυροδότη για αναδιατάξεις στη Μέση Ανατολή. Ελλάδα και Κύπρος, έχουν συμφέρον όχι μόνο να υπάρχει σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, αλλά σε Αίγυπτο και Ισραήλ να κυβερνούν Σίσι και Νετανιάχου, οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι προκρίνουν την συνεργασία μεταξύ των σχημάτων 3+1.

Ενδεχόμενη χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, ίσως οδηγήσει σε ολοκληρωτικό πόλεμο στην περιοχή με την εμπλοκή κρατικών και παρακρατικών δρώντων και με παράλληλη ενεργοποίηση των μουσουλμανικών πυρήνων σε όλα τα δυτικά κράτη. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τίθεται εν αμφιβόλω το αν οι αραβικές μοναρχίες και ο Σίσι στην Αίγυπτο θα καταφέρουν να συγκρατήσουν τους ίδιους τους πολίτες τους.

Αυτή είναι και η αιτία, για την οποία ο Σίσι προειδοποίησε τους Ισραηλινούς πριν την επίθεση της Χαμάς, αυτή είναι η αιτία που Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα παραχώρησαν αεροπορικές βάσεις στις ΗΠΑ, προκειμένου αυτές να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις εξορμήσεως υπέρ του Ισραήλ / εναντίον Ιράν, ή όπου αλλού απαιτηθεί! Το διακύβευμα είναι μεγάλο και δεν είναι άλλο από τη διάρρηξη του νέου αναχωματικού “δακτυλίου” στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ενώ μπορεί να απειληθεί και η αυτή καθαυτή η ύπαρξη του Ισραήλ όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Η θέση της Ελλάδας

Ο ρόλος της Ελλάδος και της Κύπρου είναι αναβαθμισμένος κυρίως λόγω της γεωγραφίας. Η άμεση εξυπηρέτηση των Ισραηλινών σε Λάρνακα, Πάφο, Αθήνα και Θεσσαλονίκη αποδεικνύει στο Ισραήλ πως το στρατηγικό του βάθος βρίσκεται στον Ελληνισμό και όχι σε αυτούς, δηλαδή την Τουρκία, που υπόσχονται να ελευθερώσουν την Κουντούς και να εξαφανίσουν τους Εβραίους.

Παράλληλα, η εξυπηρέτηση των αμερικανικών Battle Groups από Σούδα, Πάφο, Λεμεσό και Μαρί, ισχυροποιούν το “ανάποδο Γ” που έχει περιγράψει ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης και δημιουργούν παρακαταθήκες, ώστε μετά το πέρας των γεγονότων στην περιοχή, οι ελληνικές κυβερνήσεις να απαιτήσουν πράγματα. Κι αυτό, επειδή ούτε η αιγυπτιακή ναυτική βάση της 3ης Ιουλίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ούτε φυσικά οποιαδήποτε βάση στην Τουρκία, λόγω του ισχυρού αντιαμερικανισμού, που καλλιεργείται και συντηρείται από τον Ερντογάν, αλλά και σύσσωμη την αντιπολίτευση.

Στο πλαίσιο αυτό, η έως τώρα θέση των ελληνικών κυβερνήσεων περί ειρηνικών βιώσιμων λύσεων και όχι περί στρατιωτικών επεμβάσεων, είναι απολύτως ορθή. Τυχόν αποτελέσματα από την επίσκεψη στο Ισραήλ του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ισχυροποιήσoυν ακόμη περισσότερο το διπλωματικό αποτύπωμά μας. Ελπιδοφόρες είναι και οι ειδήσεις από την ΕΕ που μιλούν για την έναρξη απελάσεων λαθρομεταναστών και αυστηροποίηση των ελέγχων.

Ελπίζουμε αυτό να υλοποιηθεί, με άλλα λόγια “να πέσει γραμμή από την ΕΕ”, καθώς δεν βλέπουμε άλλον τρόπο να προσγειωθεί στην πραγματικότητα ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρης Καιρίδης που ομιλεί περί σημαντικότητας της Τουρκίας και πως το πρόβλημα από την κρίση στη Μέση Ανατολή είναι ότι τίθενται σε κίνδυνο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις.

---

* Ο Θεόδωρος Νικολοβγένης είναι απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων και υποψήφιος διδάκτωρ Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.