Λύνει και δένει η Τουρκία στην Κύπρο – “Γλάστρες” ο ΟΗΕ και ο Ακιντζί

Οι εγκάθετοι της Άγκυρας, οι διαχειριστές του κατοχικού καθεστώτος, δεν μπορούν να μετακινήσουν με δική τους απόφαση, ούτε ένα βαρέλι στη γραμμή της κατοχής. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί διαχρονικά, επιβεβαιώνεται και τώρα με το καφενείο “Spitfire”, δίπλα στην Πύλη Πάφου, για το οποίο υπήρξε συνεννόηση να στηριχθεί τεχνικά από τον Δήμο Λευκωσίας για να μην καταρρεύσει. Προφανώς και όσοι συνεννοήθηκαν ένθεν κακείθεν της γραμμής Αττίλα το έπραξαν χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι στην προκειμένη περίπτωση ο κατοχικός στρατός.

Ο συγκεκριμένος δρόμος θεωρείται νεκρή ζώνη και στην περιοχή έγινε απαγκίστρωση των εκατέρωθεν στρατιωτικών δυνάμεων από το 1989. Αυτό δεν επιτρέπει στον κατοχικό στρατό να είναι επιθετικός και να υλοποιεί την επεκτατική της πολιτική. Μικρά και πρακτικά ζητήματα δεν μπορούν ούτε να τα ανεχθούν, ούτε πολύ περισσότερο να συνεργασθούν για την επίλυσή τους. Επειδή δεν λειτουργεί η κατοχική δύναμη στη λογική ενός συμβιβασμού, της συνεργασίας.

Ζήτησε ο κατοχικός στρατός, όπως ειπώθηκε, τα κλαδέματα από τον περιβάλλοντα χώρο του καφενείου που μάζεψαν οι άνθρωποι του δημαρχείου (ούτε αυτά δεν εκχωρούνται στους Ελληνοκύπριους) και πρόβαλλαν τον ισχυρισμό πως οι εργασίες συνιστούν παραβίαση (ενώ η κατοχική παρουσία στο νησί δεν είναι)!

Δεν περνάει ο λόγος του Ακιντζί

Γι’ αυτό και όσα λέγονται δημοσίως τώρα στα κατεχόμενα ενόψει ψευδοεκλογών, θα πρέπει να τοποθετούνται μέσα στο πλαίσιο της προεκλογικής ρητορικής. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, όταν διένυε τις πρώτες ημέρες της θητείας του ανέφερε πως το καθεστώς των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και της αυτοαποκαλούμενης “Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου” πρέπει να αλλάξει.

Πριν… πέσει η άποψη του στη δημόσια σφαίρα έφθασε στα κατεχόμενα συστημένη απάντηση από τον Ερντογάν: «Τα αφτιά του ακούνε αυτά που λέγει», είχε πει ο Ερντογάν σχολιάζοντας τη δήλωση Ακιντζί (27/4/2015). Και έκτοτε επιβλήθηκε σιωπητήριο. Μέχρι πρόσφατα, βέβαια, που επανήλθε στην ίδια ρητορική. Μπορεί να τα πιστεύει, γιατί διαχρονικά είχε εκφράσει παρόμοιες απόψεις.

Στην πράξη, όμως, τι σημαίνουν όλα αυτά; Τι μπορεί να αλλάξει εάν η Τουρκία παραμένει κυρίαρχη δύναμη; Εάν συνεχισθεί η πλήρης εξάρτηση από την Τουρκία, πολιτική και στρατιωτική, οικονομική; Σημειώνεται πως όταν ξανά άνοιξε το θέμα του εποικισμού της Αμμοχώστου, τις επισκέψεις-ξεναγήσεις από Οζερσάι, ο Ακιντζί φάνηκε να αιφνιδιάζεται.

Θεατές τα Ηνωμένα Έθνη

Στα πρόσφατα γεγονότα, στην Πύλη Πάφου, απουσιάζουν (και πάλι) τα Ηνωμένα Έθνη. Είναι θεατές. Όχι επειδή θέλουν να κρατούν «ίσες αποστάσεις», αλλά γιατί επιλέγουν να μην σταθούν ποτέ απέναντι από την κατοχική Τουρκία, που προκαλεί εντάσεις και προβλήματα.

Το θέμα τούτο δεν συνδέεται μόνο με μια διαχρονική νοοτροπία των Οηέδων, αλλά και μια άκρως ενοχλητική πρακτική που υιοθετεί η αντιπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού στο νησί, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η οποία προδήλως δεν λειτουργεί στη βάση των όρων εντολής της. Υπενθυμίζεται πως και στην περίπτωση των Στροβιλιών, ο κατοχικός στρατός προέλασε και ενημέρωσαν την ΟΥΝΦΙΚΥΠ ότι δεν μπορούν πλέον να περιπολούν.

Και το ζητούμενο είναι πώς ανατρέπεται αυτή η κατάσταση. Με την πλήρη ανατροπή των κατοχικών δεδομένων, που σημαίνει όχι παρουσία της Τουρκίας και μετά τη συμφωνία. Και αυτό σημαίνει και πλήρης απεξάρτηση των Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία. Οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να εγκαταλείψουν το διπλοπόρτι και να επιλέξουν μεταξύ της κατοχικής Τουρκίας, της απομόνωσης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι και δικό τους κράτος.