Μάλλον τσάμπα στείλαμε τόσα όπλα στην Ουκρανία…

Το τελευταίο διάστημα, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ενημερώνει την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για αγορά νέων οπλικών συστημάτων και για τα τρία όπλα για το Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στην προχθεσινή συνεδρίαση, εγκρίθηκε ένα πακέτο εξοπλισμών, που ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Μεταξύ αυτών, είναι η προμήθεια μεταχειρισμένων αμφίβιων τεθωρακισμένων οχημάτων, από τα αποθέματα του αμερικανικού στρατού και μεταχειρισμένων, μη επανδρωμένων αεροχημάτων MQ-9 Reaper από την αμερικανική αεροπορία, καθώς και μία μεγάλη παραγγελία ΤΟΜΑ και ΤΟΜΠ μεταχειρισμένα από τις ΗΠΑ. Επίσης τα Υπουργεία Άμυνας Ελλάδας και Γερμανίας έχουν συμφωνήσει στο πρόγραμμα αναβάθμισης 183 αρμάτων μάχης “Leopard-2A4” του ελληνικού στρατού, σε επίπεδο “Leopard-2A7”.

Και αυτά, θα πρέπει να προστεθούν στα ήδη εγκεκριμένα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα, όπως οι φρεγάτες Belh@rra, οι κορβέτες, τα μαχητικά Rafale, τα αναβαθμισμένα αεροσκάφη F-16 σε VIPER, η αναβάθμιση των Mirage 2000 και η νέα παραγγελία των αμερικανικών μαχητικών F-35 Stealth, που συνολικά όλα μάζα, πιθανόν να ξεπερνούν και τα 10-11 δισεκατομμύρια ευρώ.

Βέβαια, η κυβέρνηση, εκτιμά ότι η Τουρκία, θα κλιμακώσει τις απαιτήσεις της σε βάρος της εθνικής-εδαφικής κυριαρχίας. Και επομένως, η ουσιαστική αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο κορυφαίος ίσως παράγοντας αποτροπής των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων σε βάρος του Ελληνισμού.

Συνεχίζει τις προκλήσεις η Τουρκία

Προσφάτως η Τουρκία, συνεχίζοντας την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, προχώρησε στην παράνομη δέσμευση περιοχής ανάμεσα σε Σκύρο και Ψαρά για ασκήσεις της τουρκικής πολεμικής της αεροπορίας και ναυτικού από τις 4 Ιουλίου έως και τις 31 Αυγούστου. Μία παράνομη δέσμευση, αφού η Τουρκία δεν έχει καμία δικαιοδοσία εντός του FIR Αθηνών. Επίσης τουρκικά γεωτρύπανα ετοιμάζονται για έρευνες μεταξύ Κρήτης και Καρπάθου και στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Το σημαντικότερο είναι ότι η Τουρκία, δεν υποχωρεί, στην παράλογη απαίτηση της, για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, την οποία μάλιστα συνδέει και με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας. Το δε μπαράζ των δηλώσεων Τούρκων πολιτικών και κυβερνητικών αξιωματούχων, με τελευταίες τις κατηγορίες του Τούρκου προέδρου για την πολιτική της χώρας μας στο μεταναστευτικό, (ενώπιον του πρωθυπουργού της Ιταλίας) δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια στην διπλωματία και στον διάλογο, καθιστώντας εκ των πραγμάτων, αναγκαία την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.

Μια απολύτως δαπανηρή διαδικασία, αναγκαία για την Εθνική Άμυνα, αλλά με κοινωνικό κόστος, αν συνυπολογιστούν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, με τα ελληνικά νοικοκυριά να δίνουν καθημερινό αγώνα με το κύμα της ακρίβειας, που περιλαμβάνει και προϊόντα πρώτης ανάγκης.

Οι εξαγωγές στην Ουκρανία

Στα εξοπλιστικά, έχουμε δωρεάν εξαγωγή ελληνικών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία. Σύμφωνα με ένα πίνακα που κατάρτισε το Γερμανικό Ινστιτούτο του Kiel για την παγκόσμια οικονομία, η Ελλάδα έστειλε οπλικά συστήματα στην Ουκρανία, σε διπλάσια αξία, από την Γαλλία και την η Ιταλία. Εκκρεμεί η ανταλλαγή των ελληνικών Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) BMP1, από την Ελλάδα στην Ουκρανία, με ισάριθμα “Marder II” από τη Γερμανία προς την Ελλάδα, αλλά ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί πόσο θα επιβαρυνθεί ο ελληνικός κρατικός προϋπολογισμός για τον εκσυγχρονισμό αυτόν των τεθωρακισμένων και κυρίως αν για κάθε ένα BMP1 που θα αποσύρεται από τα νησιά, θα αντικαθίσταται, αυθωρεί και παραχρήμα, από Marder II.

Υπάρχει και μία ακόμη εκκρεμότητα. Αυτή είναι η ενημέρωση της Βουλής από την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Να ενημερωθεί η Βουλή, ποια οπλικά συστήματα και από ποιες Μονάδες του Ελληνικού Στρατού έφυγαν για την Ουκρανία και μέχρι τώρα και δεν έχουν αντικατασταθεί. Και ακόμη, παραμένει ανοιχτή η συζήτηση για την μεταφορά στην Ουκρανία, των ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικών S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη, εφόσον η Αθήνα, εξασφαλίσει ανταλλάγματα, όπως νέα Αντιαεροπορικά από τη Δύση.

Μαίνεται ο πόλεμος

Στην Ουκρανία μαίνεται ο πόλεμος. Χιλιάδες στρατιώτες έχουν σκοτωθεί, δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια έχουν σπαταληθεί και ολόκληρες πόλεις έχουν μετατραπεί σε σωρούς ερειπίων και ανάμεσα τους κυκλοφορούν ανθρώπινα ράκη, οι κάτοικοι αυτών των πόλεων.

Σε επίπεδο πολεμικών επιχειρήσεων, η Ρωσία φαίνεται να έχει την πολιτική- στρατηγική και επιχειρησιακή πρωτοβουλία. Αργά, αλλά σταθερά, τα ρωσικά στρατεύματα επελαύνουν στην Ανατολική Ουκρανία και κοντοζυγώνουν την Οδησσό, που αποτελεί στρατηγικό στόχο των Ρώσων.

Ο στρατός της Ουκρανίας, αξιοποιεί την στρατιωτική βοήθεια από την Δύση. Αντιδρά και επιβραδύνει τα ρωσικά στρατεύματα, χωρίς όμως να ανακόπτει την κίνησή τους. Ενώ κάποια διπλωματική πρωτοβουλία, για άμεση κατάπαυση του πυρός, δεν διαφαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, στον ορίζοντα των γεγονότων….

Η έκβαση του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, θα κρίνει αν η Ελλάδα βρίσκεται στην “σωστή της ιστορίας”, συνυπολογισμένων και των ρωσικών επιλογών στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, που όπως αναμένεται, θα είναι “διαφορετικές” από εκείνες, πριν η ελληνική κυβέρνηση επιλέξει να ακολουθήσει τη Δύση και να ενισχύσει με ελληνικά όπλα τον στρατό της Ουκρανίας.