Μάσησε τα λόγια του ο Κυριάκος στη Διάσκεψη για την ελευθερία των θαλασσών

Κι όμως η ελευθερία της ανοικτής θαλάσσης απειλείται από άνομες παραβιάσεις παρακτίων κρατών και υπόπτους κανονισμούς υπερεθνικών οργανισμών, που περιορίζουν την διεθνή ναυσιπλοΐα. Στα πρώτα κράτη ανήκει, κατ’ εξοχήν, η Τουρκία, η οποία εμποδίζει την πόντιση ηλεκτροφόρων καλωδίων, για την μεταφορά της Ευρωπαϊκής ενεργείας στην Κύπρο και το Ισραήλ, μέσω της Ελλάδος.

Η διασύνδεση των δικτύων της Ελλάδος δεν επιτράπηκε από την Άγκυρα, με την απειλή χρήσεως βίας στην ΑΟΖ της Καρπάθου – ακόμη και μέσα στα χωρικά ύδατα της Κάσου – κατά παράβασιν του διεθνούς δικαίου της θαλάσσης, που επιτρέπει ανεμπόδιστη χρήση του βυθού των θαλασσών για την πόντιση δικτύων τηλεπικοινωνιών και μεταφοράς ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, εξ εκείνων μάλιστα που σε άλλες περιοχές κατέχει ανεμπόδιστη η Τουρκία.

Εξ άλλου, την δυσχέρανση της ναυσιπλοΐας στους ωκεανούς θα προκαλέσει η χρήση ειδικών καυσίμων που δεν παράγονται ακόμη από τα διυλιστήρια πετρελαίου για την ποντοπόρο ναυτιλία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί ασφυκτικώς από τον ΙΜΟ (Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας) την χρήση καυσίμων με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακος από τα ποντοπόρα φορτηγά πλοία. Η πλήρης Απανθράκωση των μεταφορών – διότι περί αυτής εν τέλει πρόκειται – θα επιβαρύνει σημαντικά το κόστος των χύδην φορτίων, αλλά και των εμπορευματοκιβωτίων ετοίμων προϊόντων, συνολικού βάρους 2 εκατ. τόνων ετησίως, με αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση των τιμών καταναλωτή.

Η τοποθέτηση Μητσοτάκη για την ελευθερία των θαλασσών

Τα “πράσινα καύσιμα” είναι πανάκριβα – αν πράγματι υπάρχουν – κι ο ανεφοδιασμός των πλοίων προβληματικός, καθώς ελλείπουν οι παραθαλάσσιοι σταθμοί ανεφοδιασμού. Η υποχρεωτική εφαρμογή της Απανθρακώσεως κρίνεται άδικη και παράλογη. Εφαρμόζεται στην ναυτιλία, όπου το αποτύπωμα άνθρακος ανά τόνο φορτίου είναι μηδαμινό, ενώ απαλλάσσονται οι αεροπορικές μεταφορές και ο Τουρισμός, που είναι ιδιαιτέρως ρυπογόνες πηγές εισοδήματος και με περιβαλλοντικές externalities λίαν υψηλές ανά τουριστικό “υποκείμενο”.

Γίνεται όθεν ύποπτη η μονομέρεια των κρατών και διεθνών οργανισμών, που δεσμεύουν την ελευθερία των θαλασσών. Δεν είναι, συνεπώς, μόνον η πειρατεία, η τρομοκρατία κι οι επιβαρύνσεις των “εφοδιαστικών αλυσίδων”, στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στην Νέα Υόρκη, ως πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά η ευθεία στόχευση κατά της μεγάλης Ελληνικής ποντοπόρου ναυτιλίας υπό της αθαλάσσωτης Τουρκίας και των Ευρωπαίων εφοπλιστών, που υφίστανται τον ανταγωνισμό του Ελληνικού εφοπλισμού, τον οποίο επιθυμούν να εξοντώσουν.

Και οι μεν μεγάλες χώρες αγνοούν τους κανονισμούς και τις καταχρήσεις εις βάρος των στόλων τους (π.χ. οι ΗΠΑ), αλλά οι μικροί πλοιοκτήτες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο αφανισμού από το συνεπαγόμενο υψηλό κόστος των νέων καυσίμων. Ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε να αναφερθεί διεξοδικώς στο Συμβούλιο Ασφαλείας στα εμπόδια της ελευθερίας των θαλασσών, μη τυχόν κακοκαρδίσει την Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που εμμένει στην καταστρεπτική “πράσινη ανάπτυξη”, πυροβολώντας όχι τα πόδια των γραφειοκρατών της ή των Τούρκων, αλλά τον Ελληνικό εμπορικό στόλο, τον μεγαλύτερο του κόσμου με 20% σε χωρητικότητα και 50% στην Ευρωπαϊκή “διαίρεση”.