“Με την αλεπού στο κοτέτσι θέλουν να γλυτώσουν τον μπελά”

Υπενθυμίζεται ότι ο θεωρητικός του ΑΚΡ και μέχρι την εκπαραθύρωσή του, Αχμέτ Νταβούτογλου το δεξί χέρι του Ερντογάν, περιέγραφε στο βιβλίο του “Στρατηγικό Βάθος” τον στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία ρόλο της Κύπρου. Υποστήριζε πως «ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα Κυπριακό ζήτημα» καθώς «καμιά χώρα δεν μπορεί να μένει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου».

Οι θεωρίες του πρώην Πρωθυπουργού της Τουρκίας που αποτέλεσαν τη βάση για σχεδιασμούς είναι γνωστές, πολυσυζητημένες και ισχύουν και σήμερα. Σε αυτές στηρίζονται όλες οι ενέργειες της κατοχικής πλευράς. Το μείζον αυτή τη στιγμή είναι το τι συμβαίνει στη Συρία και πώς εκεί υλοποιείται η ιμπεριαλιστική, επεκτατική πολιτική της κατοχικής δύναμης. Προφανώς και η Συρία δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί μεμονωμένα, αλλά εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό της Άγκυρας για την περιοχή.

Στην περίπτωση της Συρίας, στην οποία η κατάσταση είναι ρευστή και ως εκ τούτου και ο ρόλος και η επιρροή της Τουρκίας, η Άγκυρα πρόβαλε και την παράμετρο της θρησκείας. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις. Όπως και στην περίπτωση των Παλαιστινίων, που το θράσος του Ερντογάν δεν έχει όρια. Μια κατοχική δύναμη κάνει μαθήματα και υπερασπίζεται, δήθεν, έναν υπό κατοχή λαό.

Είναι ξεκάθαρο ότι όλες οι κινήσεις της Άγκυρας γίνονται στη βάση της θεωρίας Νταβούτογλου, αυτής του ζωτικού χώρου. Εξ ου και ο Ερντογάν κάνει λόγο για σύνορα που είναι πέραν από τα σημερινά της χώρας του. Η αναθεωρητική πολιτική Ερντογάν, κινείται για να οικοδομήσει τη νέο-οθωμανική Τουρκία, προωθεί ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο, το οποίο στηρίζεται στη θεωρία του “ζωτικού χώρου”, των επεκτατικών πολέμων, παραπέμποντας στους Ναζί, στον Χίτλερ (Lebensraum). Δεν είναι υπερβολή να αναφερθεί καθώς οι συγκρίσεις επιβεβαιώνουν σε πολλές περιπτώσεις πως ο Τούρκος Πρόεδρος ακολουθεί τη θεωρία της ναζιστικής Γερμανίας.

Επικίνδυνη ανοχή

Η παρουσία της Τουρκίας στη Συρία, λοιπόν, έχει σχέση με τους ευρύτερους σχεδιασμούς της Άγκυρας, οι οποίες όπως ειπώθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν φτάνουν μέχρι και την Ιερουσαλήμ! Πρωτίστως, σε αυτήν τη φάση, συνδέεται ωστόσο με τους Κούρδους. Ο Ερντογάν έχει στείλει το μήνυμα: Είτε οι Κούρδοι θα θάψουν τα όπλα τους είτε θα θάψει αυτούς η Τουρκία στρατιωτικά. Ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν πιο συγκεκριμένος από τον υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν ο οποίος μίλησε για “εξόντωση”. Ο Ερντογάν εξήγησε και το πώς θα γίνει τούτο!

Η κατοχική Τουρκία μπήκε στο παιχνίδι της Συρίας προ πολλού με την κατοχή εδαφών, με τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας και τις επιθέσεις κατά των Κούρδων. Στην τελική φάση, την ώρα της κατάρρευσης του καθεστώτος Άσαντ, κατάφερε να… “ανέβει στο τρένο” προς τη Δαμασκό. Ήταν και είναι σε ψηλότερο επίπεδο, η πρώτη χώρα που είχε επαφές με το νέο καθεστώς (μαζί με το Κατάρ). Και παρά το γεγονός ότι είναι προφανείς οι σκοποί της Άγκυρας, οι επιδιώξεις της, ωστόσο, σπεύδουν όλοι να της αναγνωρίσουν ρόλο: Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που πήγε στην Άγκυρα, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ που μίλησε με τον Φιντάν, οι Αμερικανοί κ.ά.

Αναγνωρίζεται ρόλος σε ένα καθεστώς που έχει προδήλως επεκτατικές βλέψεις και είναι μέρος του προβλήματος. Αναγνωρίζεται ρόλος σε μια κατοχική δύναμη, όταν δηλώνει πως θα επιβληθεί στρατιωτικά και διά αντιπροσώπων σε άλλα, εκτός συνόρων της, εδάφη. Είναι προφανές πως με ευθύνη όλων των βασικών παικτών, με την ανοχή τους, αφήνεται ο Ερντογάν να ελέγξει ένα καθεστώς με απώτερο στόχο να εξοντώσει τους Κούρδους, κάθε εχθρό” και να καταστεί περιφερειακός παίκτης. Με την ανοχή, σχεδόν, όλων.