Ναι ο Ερντογάν στην Αθήνα, όχι στη Θράκη

Της Νεφέλης Λυγερού H επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Άγκυρα αποτελεί κίνηση που εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία της ελληνικής διπλωματικής στρατηγικής. Ο όλος χειρισμός του Μακεδονικού επικυρώνει τις όποιες ανησυχίες. Δεδομένης μάλιστα της όξυνσης των τουρκικών αναθεωρητικών απειλών και καθημερινών προκλήσεων, είναι τουλάχιστον ακατανόητο γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός δέχτηκε να μεταβεί στην Άγκυρα. Ειδικά και αφότου, ώρες πριν τη συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν, η Τουρκία αποφάσισε να επικηρύξει με 700.000 ευρώ κάθε έναν από τους οκτώ στρατιωτικούς που έχουν λάβει πολιτικό άσυλο στη χώρα μας. Η Αθήνα είχε υποχρέωση να θέσει σαφείς και ρητούς όρους για τις προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο και εάν η Τουρκία δεν συμμορφωνόταν, έστω και την τελευταία στιγμή, να ακύρωνε την επίσκεψή του. Μιλώντας κανείς με κυβερνητικούς παράγοντες που συμμετέχουν ενεργά στην επίσκεψη αυτή, εξάγει το συμπέρασμα πως στόχος της είναι ο κατευνασμός. Η επαναφορά των χαμηλών θερμοκρασιών στις σχέσεις Αθήνας-Άγκυρας. Το καλύτερο δηλαδή σενάριο για τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι η επιστροφή των ελληνοτουρκικών στην λεγόμενη θετική ατζέντα. Σε διπλωματική «μετάφραση» αυτό σημαίνει δίχως υψηλές προσδοκίες. Στην πραγματικότητα, όμως, για να φτάσει εκεί ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να ακολουθήσει έναν ιδιαίτερα δυσχερή οδικό χάρτη. Ο Ταγίπ Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι στο τραπέζι θα πέσουν όλα τα ακανθώδη ζητήματα. Μεταξύ αυτών και η επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, για το οποίο απαιτούνται ιδιαιτέρως λεπτοί χειρισμοί. Η Τουρκία αναμένεται να συνδέσει το κυπριακό με τις ενεργειακές - γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ επιμένει στη λύση της συνομοσπονδίας, αφήνοντας πίσω τον κοινό τόπο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Επιπλέον, το ταξίδι αυτό αποδεικνύει την για μία ακόμα φορά υποτίμηση του λαϊκού κοινού αισθήματος. Ο πρωθυπουργού επιλέγει να κάνει μία ακόμα ριψοκίνδυνη κίνηση, σε μία ιδιαίτερη συγκυρία. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών όχι μόνο στέκονται απέναντι στην Συμφωνία των Πρεσπών. Κυρίως βιώνουν αισθήματα ταπείνωσης και αποδυνάμωσης, όταν όλα γίνονται για αυτούς, αλλά χωρίς αυτούς. Ως προς το Κυπριακό, η Ελλάδα θα δώσει το μήνυμα ότι η μόνη λύση για το Κυπριακό είναι η επανένωση της Κύπρου στη βάση των Αποφάσεων του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Θα υπογραμμίσει ότι δίκαιη και βιώσιμη λύση μπορεί να υπάρξει μόνο με κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθεί η προώθηση προπαρασκευαστικών επαφών σε επίπεδο Υπουργείων Εξωτερικών, για την διερεύνηση των προϋποθέσεων επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό. Το πρωθυπουργικό επιτελείο πάντως επενδύει πολλά στην επίσημη επίσκεψη της Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου ο Τσίπρας θα ξεναγηθεί και θα συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αγία Σοφία. Με αυτές το Μέγαρο Μαξίμου ελπίζει ότι θα ενδυναμώσει το ηγετικό προφίλ του Αλέξη Τσίπρα, Νεφέλη Λυγερού

του Άγγελου Συρίγου  – 

Σε μερικές ημέρες ο Ερντογάν θα βρίσκεται στην Αθήνα. Η επίσκεψή του διευθετήθηκε όταν ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Άγκυρα. Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποια ζητήματα και πως θα τεθούν στο τραπέζι των συνομιλιών. Ο διάλογος με την Τουρκία δεν ήταν ποτέ απλή υπόθεση, δεδομένης της εκ μέρους της αμφισβητήσεως του νομικού καθεστώτος στο Αιγαίο.

Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε δρομολογήσει τον διμερή διάλογο αφενός για να κρατήσει χαμηλά τη θερμοκρασία, αφετέρου για να διερευνήσει τις δυνατότητες επίλυσης προβλημάτων. Στην περίοδο 1981-86, η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε παγώσει τον διάλογο. Θέση της ήταν ότι η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Τα υπόλοιπα προβλήματα δημιουργήθηκαν από τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της Άγκυρας.

Όταν το Νοέμβριο του 1983 ανακηρύχθηκε το ψευδοκράτος στη βόρειο Κύπρο, η Αθήνα πρόσθεσε στους όρους για τη διεξαγωγή διαλόγου και την αποκήρυξη του ψευδοκράτους και την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Δύο χρόνια αργότερα, η Αθήνα επανατοποθετήθηκε, θέτοντας ως όρο την αναγνώριση του νομικού καθεστώτος στο Αιγαίο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε στροφή αμέσως μετά την κρίση του Μαρτίου 1987. Σε μεγάλο βαθμό, η κρίση προέκυψε από την έλλειψη διαύλου επικοινωνίας, η οποία άφησε χώρο δράσεως σε ακραίους κύκλους της Τουρκίας.

Η κρίση, λοιπόν, εξώθησε τον τότε πρωθυπουργό να αποδεχθεί πως με την Άγκυρα είναι χρήσιμο να υπάρχει διάλογος. Η Τουρκία συνιστά απειλή στρατηγικού χαρακτήρα για τον Ελληνισμό. Οφείλουμε, λοιπόν, να έχουμε ανοικτούς διαύλους, ώστε να γνωρίζουμε πώς σκέπτεται και τι κάθε φορά επιδιώκει η ηγεσία της. Όχι, βεβαίως, για να προσαρμοσθούμε στις απαιτήσεις της, αλλά για να χειριστούμε καλύτερα τις εντάσεις που προκαλεί. Η διεξαγωγή διαλόγου εντάσσεται σε μία εθνική πολιτική και ως εκ τούτου δεν πρέπει να είναι συνάρτηση ούτε του ποιος κυβερνάει την Τουρκία, ούτε της στάσεως που η Δύση τηρεί έναντι της Άγκυρας.

Ο διάλογος και τα όρια

Κατόπιν των παραπάνω, θεωρώ σωστή την πρόσκληση για να επισκεφθεί ο Τούρκος πρόεδρος την Αθήνα. Είναι προφανές πως αυτός επεδίωξε αυτή την επίσκεψη για να καταδείξει ότι δεν είναι απομονωμένος. Η ελληνική πλευρά έχει λόγους να επιδιώκει μία απευθείας συνομιλία. Το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, αλλά πρωτίστως είναι δικό μας. Ως εκ τούτου, είναι λάθος να αφήνουμε τη Γερμανίδα καγκελάριο να το διαχειρίζεται και για λογαριασμό μας. Επίσης, στο τραπέζι των συνομιλιών πρέπει να τεθούν και οι κλιμακούμενες το τελευταίο διάστημα τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο.

Αν, λοιπόν, ο ελληνοτουρκικός διάλογος είναι εθνικά αναγκαίος, πολύ περισσότερο εθνικά αναγκαίο είναι να κινείται εντός ορίων και κυρίως να τεθούν συγκεκριμένα όρια στον τρόπο που Τούρκοι αξιωματούχοι συμπεριφέρονται όταν επισκέπτονται τη Θράκη. Είναι αδιανόητο να αμφισβητούν την ελληνική έννομη τάξη, να επισκέπτονται και να εκφωνούν λόγους σε μη νόμιμους συλλόγους, να ασκούν δημοσίως κριτική στην πολιτική του ελληνικού κράτους και βεβαίως να ενθαρρύνουν αλυτρωτικές τάσεις που η Άγκυρα καλλιεργεί εντός της μουσουλμανικής μειονότητας.

Δεν πρόκειται για υποθέσεις. Όλα τα παραπάνω συνέβησαν πριν λίγο καιρό, κατά τη διάρκεια της περιοδείας του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβερνήσεως Χακάν Τσαβούσογλου στη Θράκη. Η συμπεριφορά του εκεί ήταν μία αλυσίδα προκλήσεων. Με δεδομένο αυτό το περιστατικό θα πρέπει να αποτραπεί επίσκεψη του Ερντογάν στη Θράκη. Οι προκλήσεις που προηγήθηκαν προσφέρουν το αναγκαίο επιχείρημα στην ελληνική πλευρά. Το δις εξαμαρτείν, άλλωστε, ουκ ανδρός σοφού…

Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του SLpress.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του SLpress.gr. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των 2-3 πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο SLpress.gr. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.

Ακολουθήστε το SLpress.gr στο Google News και μείνετε ενημερωμένοι

Kαταθέστε το σχολιό σας. Eνημερώνουμε ότι τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται.

0 ΣΧΟΛΙΑ
Παλιότερα
Νεότερα Με τις περισσότερες ψήφους
Σχόλια εντός κειμένου
Δες όλα τα σχόλια
0
Kαταθέστε το σχολιό σαςx