Νέα Σούδα η Αλεξανδρούπολη…

Από την Κομοτηνή στην Αλεξανδρούπολη είναι δεν είναι μία ώρα με το αυτοκίνητο, αλλά η σύγκριση της πόλεως είναι ημέρα με την νύχτα: Η Αλεξανδρούπολη σφύζει από ζωή. Η οικοδομική δραστηριότης μεγάλη, νέα κτίρια κοσμούν την πόλη – μεταξύ αυτών η Λέσχη Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Στην κεντρική οδό Δημοκρατίας κοσμοβριθείς καφετέριες, “τραπεζάκια έξω”, τα μαγαζιά υπερπλήρη…

Πάνω απ’ όλα, το λιμάνι της πόλεως, που συγκεντρώνει την προσοχή των εν Αθήναις πέντε πρέσβεων: Αμερικής, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Μολδαβίας και Ουκρανίας, στον δρόμο που αναβαθμίζει την γεωπολιτική υπεραξία της Ελλάδος. Μέχρι κι ο διευθυντής της CIA ,ο Γουίλιαμς Μπερνς, πρώην διπλωμάτης, επισκέφτηκε τον λιμένα της πόλης και τον φράκτη επί του ποταμού Έβρου στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Προ ολίγων ετών, ο σιδηροδρομικός κόμβος Ελλάδος-Βουλγαρίας-Τουρκίας, το πρώην Δεδέαγατς που απελευθερώθηκε απ’ τον ελληνικό στρατό το 1914, δεν διέφερε από μία νυσταγμένη επαρχιακή πόλη της βορείου Ελλάδος, μέχρις ότου συγκέντρωσε την προσοχή του προηγουμένου Αμερικανού πρεσβευτού στην Αθήνα, Τζέφρι Πάϊατ, ο οποίος κυριολεκτικώς αφύπνισε την Αλεξανδρούπολη με αλλεπάλληλες επισκέψεις – προφανώς καθ’ υπόδειξη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του αμερικανικού Πενταγώνου, εν όψει του πολέμου για την Κριμαία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία “σαν έτοιμος από καιρό” κι η συνθήκη του Μοντρέ του 1932, που δεν επιτρέπει την χρήση των Στενών του Ελλησπόντου για την μεταφορά πολεμικού υλικού από εμπολέμους ήταν η αιτία. Μέχρι τότε, το λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως ήταν αφημένο στην τύχη του, καθώς μία βυθοκόρος ήταν βυθισμένη στον πυθμένα, αποτρέποντας την χρήση του από μεγάλα πλοία. Μετά βίας ήταν αγκυροβόλι επιβατηγών πλοίων για την Σαμοθράκη!

H κάθοδος των Αμερικανών

Η ενεργοποίηση του αμερικανικού παράγοντα καθάρισε και επεξέτεινε το ζωτικό λιμάνι, για την παράκαμψη των Στενών του Ελλησπόντου και σήμερα πλοία 25.000 τόνων και βάλε αποβιβάζουν πολεμικό materiel (υλικό) στην Αλεξανδρούπολη, με προορισμό την Ουκρανία που πολεμάει με την Ρωσία. Απόπειρα του Πούτιν να αναλάβει το λιμάνι, μέσω παρένθετου προσώπου, απετράπη την τελευταία στιγμή κι η εκποίηση του από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων της ΕΕ ενεγράφη εις τας “Ελληνικάς καλένδας” (*).

Σήμερα, η παρουσία των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη είναι ισάξια μ’ εκείνη της Σούδας κι όταν συντόμως κατασκευασθεί η σιδηροδρομική σύνδεση έως το Κίεβο κι επέκεινα, τότε ένας κάθετος συγκοινωνιακός άξονας θα συνδέει το Αιγαίον πέλαγος με την Βαλτική θάλασσα.
Ο αντίκτυπος της διεθνοποιήσεως στην της Αλεξανδρουπόλεως γίνεται αισθητός από τον επισκέπτη.

Έχει τον αέρα υπερχώριου κόμβου συγκοινωνιών στα Βαλκάνια, όπως λχ. η Κωνσταντινούπολη, για να μην πούμε η Τεργέστη που θα ήταν υπερβολή, χωρίς όμως ν’ αποκλείεται στο μέλλον. Διεθνή κεφάλαια, ενεργειακές επενδύσεις, εγχώριες και διεθνείς, όπως ο σταθμός LNG, μετασχηματίζουν την άλλοτε κοιμωμένη πόλη και συνεγείρουν τους κατοίκους της.

Μία ατμόσφαιρα “αισιοδοξίας” διακατέχει τους κατοίκους της και απαντάται στις ευρείς οδούς της – προ 100 ετών τούρκικους μαχαλάδες. Η ευημερία των κατοίκων είναι “βήχας που δεν κρύβεται”. Κι όχι μόνον… σύγχρονος αυτοκινητόδρομος, η “Εγνατία Οδός” που συνδέει την βόρειο Ελλάδα (δηλ. την Ευρώπη) με τη γειτονική Τουρκία, παρέχει μία πρώτης τάξεως εμπειρία για τους πολυπληθείς Τούρκους επισκέπτες, ν’ αναπνεύσουν ολίγον… ευρωπαϊκό αέρα μετά τη κατήφεια της Ερντινέ, της πρώην Αδριανουπόλεως, στο θύλακο του Καραγάτς.

Δείχνει επίσης η Αλεξανδρούπολη την αξία της ελληνοτουρκικής συνεργασίας, εφ’ όσον οι πασάδες της Αγκύρας εγκαταλείψουν τον μεγαλοϊδεατισμό, που όπως είπε ο νεοσουλτάνος στην ορκωμοσία του, δεν τους φτάνουν τα σημερινά όρια της Τουρκίας και θέλουν επεκτάσεις!
Εν τω μεταξύ η τουρκική λίρα κατρακύλησε 15% στις 24 ανά δολάριο, μετά την εκλογή του Ταγίπ Ερντογάν ως προέδρου της χώρας…

---

(*) Ως γνωστόν, οι Αρχαίοι Έλληνες μετρούσαν τον χρόνο από της πρώτης Ολυμπιάδας το 774 π.Χ. κι εστερούντο ημερολογίου, οπότε οι συστηματικοί Ρωμαίοι τους ειρωνεύοντο ότι αναβαλλόμενα γεγονότα γράφονταν στις ανύπαρκτες “ad Calendae Grecae”.