Ο Ερντογάν και η κουφόνους ελληνική δημοσιογραφία

του Νίκου Μιχαηλίδη  –

Ένα δημοψήφισμα παρωδία για την αλλαγή του πολιτειακού καθεστώτος σε προεδρικό έγινε πριν μερικούς μήνες στη γειτονική Τουρκία. Μετά την ολοκλήρωση του δημοψηφίσματος, ο Ερντογάν παρουσίασε εαυτόν ως θριαμβευτή σε μια προπαγανδιστική ομιλία που διήρκεσε για περισσότερο από τριάντα λεπτά. Όλα τα τουρκικά κανάλια μετέδωσαν ζωντανά την ομιλία εκείνη. Άλλωστε, δεν θα μπορούσαν να πράξουν και διαφορετικά.

Αυτό το οποίο όμως προκάλεσε αλγεινή εντύπωση και ερωτήματα είναι ότι την ομιλία αναμετέδωσε ζωντανά και η ΕΤ1, με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά. Δηλαδή, για να το πούμε απλά, οι πολίτες της Ελλάδας, ωσάν να επρόκειτο για υπηκόους Τουρκίας, εκτέθηκαν σε κρατική τουρκική προπαγάνδα στα ελληνικά, διαμέσου της ελληνικής δημόσιας τηλεόρασης, την οποία πληρώνουν με τους φόρους τους!

Κανένα άλλο ευρωπαϊκό τηλεοπτικό δίκτυο δεν διέπραξε τέτοιο επικοινωνιακό και πολιτικό ατόπημα! Τα ξένα δίκτυα μετέδωσαν το γεγονός του δημοψηφίσματος με σύντομα ρεπορτάζ και δικό τους σχολιασμό. Ενώ, από την άλλη, οι Έλληνες πολίτες έγιναν δέκτες μιας ιδιότυπης ψυχολογικής επιχείρησης από τον αρχηγό του τουρκικού κράτους με τη διαμεσολάβηση της ελληνικής τηλεόρασης, για περισσότερο από μισή ώρα.

Επικίνδυνη προσέγγιση

Κάποιοι ίσως να πιστεύουν ότι αυτό συνέβη στο πλαίσιο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και της υποστήριξης της «δημοκρατίας» στην Τουρκία. Πρόκειται, όμως, για αφελή έως και επικίνδυνη προσέγγιση και για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας, αλλά και για τη δημοκρατία στη γειτονική χώρα. Η επικοινωνιακή διαχείριση ενός τέτοιου πολιτικού γεγονότος δεν μπορεί να γίνεται με ελαφρότητα και ερασιτεχνισμό, χωρίς σαφείς στοχεύσεις και προετοιμασία.

Και εδώ, βέβαια, ο ελληνικός δημοσιογραφικός κόσμος, αλλά και το ΥΠΕΞ έχουν τεράστιες ευθύνες. Η άκριτη αναμετάδοση στην Ελλάδα της ομιλίας του Τούρκου προέδρου εκείνη την νύχτα, έδωσε την εικόνα μιας χώρας που λειτουργεί με όρους μπανανίας, και όχι ως ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Γνωρίζοντας την αυταρχική φυσιογνωμία του τουρκοσουνιτικού καθεστώτος, τις επιθετικές πρακτικές του έναντι της χώρας μας και γενικότερα τις αναθεωρητικές και επεκτατικές του πολιτικές, θα πρέπει να σκεφτούμε διπλά την επικοινωνιακή διαχείριση της επικείμενης επίσκεψης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα. Εκτίμηση του γράφοντος είναι πως η επίσκεψη αυτή θα πρέπει να υποβαθμιστεί επικοινωνιακά. Σε αυτή την συγκυρία, δεν θα παράξουν θετικό αποτέλεσμα οι τυμπανοκρουσίες, τα μεγάλα λόγια, τα πλατιά χαμόγελα και, πολύ περισσότερο, οι δημόσιες κολακείες.

Όπως και να έχει, τα τουρκικά μέσα θα παρουσιάσουν την επίσκεψη με τρόπο που εξυπηρετεί τα τουρκικά κρατικά συμφέροντα. Άλλωστε, τη γνωρίζουν καλά τη δουλειά. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως τα ελληνικά ΜΜΕ αυτή την φορά δεν θα αναπαράξουν άκριτα την τουρκική προπαγάνδα. Θα ήταν, άλλωστε, κωμικοτραγικό να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια περίοδο κατά την οποία έγκριτα διεθνή μέσα, όπως, για παράδειγμα, το Foreign Affairs, διερωτώνται σε αναλύσεις τους αν η Τουρκία είναι κράτος-μαφία και ο Ερντογάν ο αρχηγός της!