O Μητσοτάκης αντιμέτωπος με τις κινεζικές τακτικές του Ερντογάν

Την ώρα που η Ελλάδα φλέγεται από τις πυρκαγιές, η Τουρκία προωθεί μεθοδικά το σχέδιο της για τη “Γαλάζια Πατρίδα”, ενώ η δική μας γαλάζια πατρίδα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ο πρωθυπουργός επιβάλλεται να ασχοληθεί επειγόντως με την ΑΟΖ πριν είναι πολύ αργά. Ενώ φάνηκε στην αρχή ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση ήξερε που πατάει, σήμερα οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει πορεία. Έτσι, δεν θέλησε να μπλέξει με την Τουρκία, παραπέμποντας το ζήτημα για αργότερα. Αυτό, όμως, είναι ένα τραγικό λάθος. Ο Ταγίπ Ερντογάν προετοιμάζεται να δοκιμάσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση και δεν γνωρίζω εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την πρόκληση.

Όπως έχω επανειλημμένα γράψει, οι Τούρκοι αντιγράφουν τους Κινέζους στην Μεσόγειο και πολύ φοβούμαι ότι δεν υπάρχει κανείς στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που να παρακολουθεί συστηματικά την παραβατική συμπεριφορά της Κίνας. Φαίνεται ότι μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την Κίνα και τους Τούρκους, που την ακολουθούν κατά πόδας, αντιγράφοντας τις μεθόδους της.

Οι Κινέζοι συνεχίζουν να παραβιάζουν τις ΑΟΖ πέντε γειτονικών τους κρατών και πολλές φορές έχουν φτάσει να παραβιάζουν και τα χωρικά τους ύδατα. Οι Τούρκοι μελετούν τις κινεζικές κινήσεις και παρακολουθούν κυρίως τις αντιδράσεις των ΗΠΑ. Τα σκοτεινά σύννεφα συνεχίζουν να συσσωρεύονται πάνω από τον ορίζοντα της Σινικής Θάλασσας εξαιτίας των προκλητικών ενεργειών της Κίνας απέναντι στις υπεράκτιες επιχειρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, που δραστηριοποιούνται στις ΑΟΖ των γειτονικών κρατών.

Η παραβίαση της UNCLOS από το Πεκίνο, η αδιαφορία του για την αρνητική απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου στη Χάγη πριν από τρία χρόνια, η στρατιωτικοποίηση των νησιών Spratly, οι απαγορεύσεις αλιείας σε αμφισβητούμενα ύδατα και η αχαλίνωτη οικολογική καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων καθιστούν απολύτως σαφές ότι ο απώτερος στόχος του Πεκίνου είναι ο πλήρης έλεγχος της θάλασσας. Αυτά βλέπει ο Ερντογάν και ζηλεύει. Οι Αμερικανοί υπεύθυνοι για τη χάραξη στρατηγικής βλέπουν μια γεωπολιτική καταιγίδα που εκτείνεται σε όλη τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Ο στρουθοκαμηλισμός της Ουάσινγκτον

Ανεξάρτητα από το πόσες ζωές Βιετναμέζων και Φιλιππινέζων αλιέων χάνονται στην θάλασσα ως αποτέλεσμα των επιθέσεων εναντίον παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών από κινέζικα παραστρατιωτικά σκάφη, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται να νοιάζεται. Κρίνει ότι η παρέμβαση της δεν είναι προς το εθνικό της συμφέρον, σύμφωνα και με το δόγμα Τραμπ “η Αμερική πρώτα”.

Αυτό αποδεικνύεται από την αποτυχία της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας να επιβάλει κυρώσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα στο νομοσχέδιο των γερουσιαστών Marco Rubio (R-Fla.) και Ben Cardin (D-Md.), που προβλέπει την τιμωρία του κινεζικού καθεστώτος για τις “παράνομες” ενέργειές του στην διεκδίκηση θαλασσών που δεν του ανήκουν.

Η Κύπρος συνεχίζει να “ματώνει”, αλλά οι σύμμαχοί μας δεν ενδιαφέρονται να τιμωρήσουν την παράνομη επεκτατική πολιτική και τεράστια παραβίαση της UNCLOS από την Τουρκία. Είναι ξεκάθαρο ότι οι ΗΠΑ του προέδρου Τραμπ δεν θέλουν να στενοχωρήσουν τους Κινέζους και Τούρκους φίλους τους. Στην Ανατολική Μεσόγειο σταδιακά αυξάνεται η ένταση λόγω της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου της περιοχής, καθώς η Τουρκία ζυγίζει τις αντιδράσεις της Αιγύπτου, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ σε μια ενδεχομένως επικίνδυνη διαμάχη για τα πιθανά πλούτη των βυθών.

Το διακύβευμα είναι τεράστιο. Η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία εκτιμά ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου στην περιοχή θα ανέλθουν σε 223 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Αυτό αρκεί για να μετατρέψει την περιοχή σε μία από τις σημαντικότερες πηγές φυσικού αερίου στον κόσμο δίνοντας στις χώρες παραγωγής μια σημαντική οικονομική ώθηση για αρκετές δεκαετίες.

Τι θα κάνει ο Κυριάκος;

Όταν θα έρθει η ώρα να συζητήσουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Ταγίπ Ερντογάν, πρέπει ο Έλληνας πρωθυπουργός να επισημάνει στον Τούρκο πρόεδρο ότι, βάσει UNCLOS, αυτή είναι η ΑΟΖ της Τουρκίας, όπως φαίνεται στον διπλανό χάρτη.

Ενώ ο επόμενος χάρτης 2 απεικονίζει την παράνομη “Γαλάζια Πατρίδα” που αντιγράφει το κινεζικό μοντέλο.
Η Άγκυρα πιστεύει πως τώρα παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία για να δημιουργήσει τετελεσμένα στην ΑΟΖ της Κύπρου και είναι διατεθειμένη να χοντρύνει το παιχνίδι. Περιφρονεί τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και υποστηρίζει ότι διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.

Ο μόνος τρόπος να στηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό είναι να επιμένει ότι η Ελλάδα δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Το οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ, όμως, δείχνει ξεκάθαρα ότι η Κύπρος διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα. Επομένως η Τουρκία δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, ούτε βέβαια με την Λιβύη.

Το φάντασμα της ΑΟΖ συνεχίζει να καταδιώκει την Τουρκία. Είναι γνωστό σε όλους ότι η Τουρκία θεωρεί την έννοια της ΑΟΖ τον μεγαλύτερο εχθρό της στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά ξαφνικά συζητά την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Λιβύη, που θα αποτελέσει ένα τεράστιο πλήγμα για την Ελλάδα και την Κύπρο, εάν όντως πραγματοποιηθεί. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να προλάβουμε την ανεπανόρθωτη ζημιά και αυτός είναι να ενημερώσουμε τις ΗΠΑ και την ΕΕ ότι θα οριοθετήσουμε την ελληνική ΑΟΖ με την ΑΟΖ της Κύπρου.

Το πρόβλημά μας όμως είναι ότι οι σύμμαχοί μας, και ιδιαίτερα οι Αμερικανοί, θέλουν να λύσουν την ελληνοτουρκική διαφορά με συνεκμετάλλευση (συνδιαχείριση) του ορυκτού μας πλούτου με την Τουρκία. Ιδού μία άλλη καυτή πατάτα, που θα κληθεί να διαχειρισθεί η νέα ελληνική κυβέρνηση.