Ο Τούρκος “παραυλακιστής” και η ελληνική Δικαιοσύνη

Στην Κριτσά της Κρήτης υπάρχει μια εκκλησία, η Παναγιά η Κερά. Έχει θαυμάσιες αγιογραφίες του 14ου αιώνος. Σε κάποιες από αυτές απεικονίζονται οι αμαρτωλοί που θα πάνε στην κόλαση. Σε αυτούς περιλαμβάνονται ο ζωοκλέφτης, εκείνος που κλέβει την εκκλησία και ο παραυλακιστής. Με τον τελευταίο όρο εννοείται εκείνος που μετακινεί τα όρια των χωραφιών όταν οργώνει (κάνει αυλάκι δηλαδή). Στο τέλος του οργώματος κάνει ένα παραπάνω αυλάκι στο χωράφι του διπλανού του.

Ο ξεχασμένος αυτός ο όρος ήρθε στην επιφάνεια με την ιστορία του Τούρκου δημοτικού υπαλλήλου που με το σκαπτικό μηχάνημα του δήμου Αδριανουπόλεως προσπαθούσε να ανοίξει αυλάκια σε ελληνικό έδαφος. Πολλές φορές ο εθνικιστικός οίστρος είναι ακαταμάχητος. Εάν ολοκλήρωνε το έργο του, είναι πολύ πιθανόν τα επόμενα βράδια ο παραυλακιστής δημοτικός υπάλληλος να υπερηφανευόταν στους φίλους του ότι μεγάλωσε την Τουρκία κατά 10-20 τετραγωνικά μέτρα. Υπό μίαν έννοια είναι μία παραλλαγή του όρκου των αθηναίων εφήβων «καὶ τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδώσω»…

Ο Τούρκος παραυλακιστής εντός 24 ωρών καταδικάστηκε από δικαστήριο σε ποινή φυλακίσεως πέντε μηνών με τριετή αναστολή και παράλληλη χρηματική ποινή 1.500 ευρώ. Στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως διαπιστώνεται μία έντονη ενόχληση για την ταχύτητα που ενήργησε η ελληνική δικαιοσύνη. Πίσω από την ενόχληση κρύβεται η αγανάκτηση των πολιτών όλης της χώρας για τη συνεχιζόμενη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις τουρκικές φυλακές.

Μάθημα από την ελληνική Δικαιοσύνη

Στην πραγματικότητα, όμως, το ελληνικό δικαστικό σύστημα, χαρακτηριστικά αργό σε πολλές περιπτώσεις, λειτούργησε ορθώς, δείχνοντας πως πρέπει να δρα η ανεξάρτητη δικαιοσύνη σε ένα ευρωπαϊκό κράτος:

• Αφ’ ης στιγμής ο δράστης συνελήφθη οδηγήθηκε αμέσως ενώπιον του εισαγγελέα. Η κατηγορία εναντίον του απαγγέλθηκε εντός ολίγων ωρών από τον εισαγγελέα. Αντιθέτως, οι δύο έλληνες στρατιωτικοί περιμένουν δύο μήνες τώρα να μάθουν για ποιο αδίκημα κατηγορούνται.
• Η επ’ αυτοφώρω σύλληψη είχε ως συνέπεια ο παραυλακιστής να δικαστεί αμέσως από το αρμόδιο δικαστήριο. Στην περίπτωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δεν επελέγη η αντίστοιχη διαδικασία του αυτοφώρου.
• Ενώπιον της δικαστικής κρίσεως ήταν μόνον η παράνομη πράξη του Τούρκου παραυλακιστή. Τυχόν συμψηφισμοί με την κράτηση των δύο στρατιωτικών αποτελούν πολιτική αντιμετώπιση του θέματος και είναι ξένοι προς την έννοια της δικαιοσύνης. Ορθώς το δικαστήριο δεν ασχολήθηκε με άσχετα της κατηγορίας θέματα.

Το πιο σημαντικό πίσω από όλα αυτά είναι ότι το δικαστήριο μίας παραμεθόριας ελληνικής πόλεως, της Ορεστιάδας, έδειξε τη μεγάλη διαφορά μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Αντί να ενοχλούμαστε, πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το μάθημα που έδωσε η ελληνική Δικαιοσύνη.

Υ.Γ. Στις 14 Απριλίου 2018 οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν έναν πολίτη με διπλή γερμανική και τουρκική ιθαγένεια. Μετά και αυτή τη σύλληψη, ο συνολικός αριθμός των Γερμανών πολιτών που κρατούνται στην Τουρκία ανέρχεται πλέον σε πέντε. Το χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων ξένων υπηκόων που παραμένουν κρατούμενοι στην Τουρκία είναι ότι δεν τους έχουν απαγγελθεί ακόμη κατηγορίες. Αντί να περιμένουμε από την ελληνική Δικαιοσύνη να εκδικηθεί, θα ήταν καλύτερο να ζητήσουμε την έκδοση πανευρωπαϊκής συστάσεως προς όλους τους Ευρωπαίους ότι, ταξιδεύοντας στην Τουρκία, κινδυνεύουν να συλληφθούν και να κρατηθούν αυθαιρέτως από τις τουρκικές αρχές.