Ο Βαρουφάκης άφησε τη συνεκμετάλλευση και το γύρισε στην οικολογία

Ο Γιάνης, το 2015, με την πολιτική του χρέωσε την Ελλάδα πολλά δισ. ευρώ. Μετά ζήτησε να μοιραστούμε τους υδρογονάνθρακές μας με την Τουρκία. Αλλά τώρα, σε ένα νέο άρθρο του, θέλει να σταματήσουμε, παντελώς, την εξερεύνηση υδρογονανθράκων! Συγκεκριμένα αναφέρει: «Το μόνο ελληνικό κόμμα που τολμά να πει οι υδρογονάνθρακες να μείνουν παντοτινά στα έγκατα της γης είναι το ΜΕΡΑ25. Τιμή μας το μένος των εκπροσώπων της ολιγαρχίας που τρέχουν τα σάλια τους με την ιδέα των εξορύξεων».

Αυτό το προεκλογικό σλόγκαν του ΜΕΡΑ25 αγγίζει τα όρια της ιδεοληψίας, για να χρησιμοποιήσω έναν ήπιο χαρακτηρισμό. Παρακάτω εμφανίζεται ο χάρτης των θαλασσών μας που ήθελε ο Γιάνης να μοιραστούμε με τους Τούρκους, ενώ, τώρα θέλει να σταματήσουμε για πάντα την έρευνα για υδρογονάνθρακες. Αυτό το επικίνδυνο παιγνίδι το είχε ξεκινήσει ο πατέρας του Γιώργος Ιω. Βαρουφάκης, όταν έγραψε ένα άρθρο στην ‘Ελευθεροτυπία’ στις 29 Φεβρουαρίου 2013 με τίτλο «Το Αιγαίο, το πετρέλαιο και η κοινή εκμετάλλευση». Στο άρθρο αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων ότι:

«Στην ηγεσία της γείτονος υπάρχει ένας προοδευτικός ηγέτης, ο Ταγίπ Ερντογάν. Το Αιγαίο κρύβει στα σπλάχνα του πλούσια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που η εκμετάλλευσή τους θα έλυνε μελλοντικά τα οικονομικά μας προβλήματα και θα συνέβαλλε σημαντικά στην άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου. Το ερώτημα είναι: Γιατί δεν προχωρούμε σε κάποια πρωτοβουλία εκμετάλλευσης του θαλάσσιου αυτού πλούτου; Απλούστατα γιατί α) οι ξένες δυνάμεις, που ουσιαστικά μας κυβερνούν όπως πάντα, δεν το εγκρίνουν, και β) γιατί θα νιώσουμε δυνατοί, κάτι που δεν το θέλουν.

»Ένα δεύτερο ερώτημα είναι για το τι θα μπορούσαμε να πράξουμε αν είχαμε ανεξάρτητη πολιτική και λειτουργούσαμε για το συμφέρον μας και μόνον. Απλούστατα θα συνεργαζόμασταν ακόμη και με το διάβολο, προκειμένου να διασφαλίσουμε ένα μεγάλο μερίδιο από την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου μας. Είναι βέβαιο ότι αν προτείναμε στη γείτονα χώρα να συμπράξουμε στην εκμετάλλευση αυτού του πλούτου, και μάλιστα υπό τη σημερινή ηγεσία του προοδευτικού Ταγίπ Ερντογάν, θα λύναμε τα εξής σημαντικά ζητήματα: 1) μια παντοτινή ειρήνη στο Αιγαίο (το πιο βασικό από όλα), 2) τη συνεργασία με ένα κράτος που διαθέτει μια πολύ καλή διοικητική οργάνωση, 3) μια άνευ προηγουμένου μείωση των εξοπλισμών και 4) μια πολιτική και οικονομική ευημερία για το λαό μας».

Θα προσπεράσω τον χαρακτηρισμό του Ερντογάν ως «προοδευτικού ηγέτη» και θα σταθώ στην εισήγηση του πατρός Βαρουφάκη για συνεκμετάλλευση  των «τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που διαθέτουμε στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος», μια και έχει δει τις γεωφυσικές αναλύσεις που πιστοποιούν αυτό τον τεράστιο πλούτο. Ο πατήρ Βαρουφάκης, ως ειδικός στους υδρογονάνθρακες, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος διαθέτουμε, σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία, μικρές ποσότητες υδρογονανθράκων.

Ένα βήμα παραπέρα ο Βαρουφάκης

Ο Γιάνης, βέβαια, προχωρεί ένα βήμα παραπέρα, αφού ως γνωστός οικονομολόγος γνωρίζει καλά τον τεράστιο πλούτο μας σε υδρογονάνθρακες. Σε δικό του άρθρο με το παράξενο τίτλο ‘Τα θύματα της Γάζας καταδεικνύουν μια άλλη εξωτερική και ενεργειακή πολιτική’, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 19 Μαΐου 2018, ξεπερνά και τον πατέρα του. Συγκεκριμένα στη μέση του άρθρου του, με ύφος ειδικού στο Δίκαιο της Θάλασσας, αναφέρει:

«Όταν τη δεκαετία του 1970 ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, μεταξύ Σκοτίας και Νορβηγίας, οι δύο χώρες δεν κατέφυγαν στη Χάγη, ούτε και επιδόθηκαν σε τραμπουκισμούς για το πώς θα μοιράσουν τον νέο πλούτο μεταξύ τους. Με συνοπτικές διαδικασίες συμφώνησαν να τα μοιράσουν 50-50. Θα πουν κάποιοι (σωστά) ότι ήταν πολιτισμένες χώρες και γι’ αυτό έλυσαν το ζήτημα με πολιτισμένο τρόπο».

Ο Βαρουφάκης μάλλον αγνοούσε ότι τα δύο κράτη μοιράστηκαν τον ορυκτό τους πλούτο εκεί που συνορεύουν και όχι σε όλες τις θάλασσές τους. Αυτό ακριβώς έχουν πράξει η Κύπρος και το Ισραήλ στο οικόπεδο ‘Αφροδίτη’, που βρίσκεται επάνω στην οριοθετημένη ΑΟΖ των δύο κρατών. Και τώρα, ένα χρόνο αργότερα, αλλάζει την τακτική του. Δεν ζητά συνεκμετάλλευση με τους Τούρκους, αλλά εξαπολύει μια νέα βαρουφακειάδα, προτείνοντας να σταματήσουν για πάντα οι έρευνες για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων μας.

Πρέπει ο Γιάννης να γνωρίζει ότι οι Αμερικανοί φίλοι του διαφωνούν κάθετα με την αλλαγή της στάσης του. Συνεχίζουν να προτιμούν το πρώτο σχέδιο του πατρός και υιού, δηλαδή τη συνεκμετάλλευση ή συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου. Όλα δείχνουν, μάλιστα, ότι θα επανέλθουν δριμύτεροι όταν αναλάβει την εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης.