Όχημα για τον τουρκικό έλεγχο της Κύπρου η Πενταμερής

Η κατοχική Τουρκία επιχειρεί να εδραιώσει το αφήγημα της, ενόψει της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, επαναλαμβάνοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιχειρεί να επιβάλλει τις συζητήσεις. Όχι τυχαία, τόσο στην Άγκυρα όσο και στα Κατεχόμενα, προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα σκηνικό αναδεικνύοντας τις γραμμές πάνω στις οποίες θέλουν να πορευθεί το τρένο της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης.

Ο εγκάθετος της Τουρκίας στα Κατεχόμενα Ερσίν Τατάρ, απαντώντας στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση εκτός της ομοσπονδίας, επανέλαβε την τουρκική θέση: «Υποστηρίζουμε ένα μοντέλο λύσης στη βάση της συνεργασίας δύο κυρίαρχων κρατών που ζουν πλάι-πλάι και έχουν ίσα δικαιώματα».

Είπε δε ότι αυτή την θέση θα εκφράσουν στην άτυπη Πενταμερή και δεν πρόκειται να υποχωρήσουν από αυτήν. Σαφώς κι αυτή η προσέγγιση παραπέμπει σε ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, το οποίο περνά μέσα από την αναγνώριση από την ελληνική πλευρά της τουρκικής αξίωσης για «κυριαρχική ισότητα». Κι αυτό δεν είναι διαπραγματευτική θέση της Άγκυρας, αλλά η τελική της και θα προσπαθήσει με κάθε μέσω να την επιβάλλει.

Οι τουρκικοί σχεδιασμοί στο Κυπριακό

Παράλληλα με τα όσα διατυπώνονται δημόσια, η κατοχική δύναμη διά του εγκάθετου της, επιμένει στη συνέχιση των παράνομων και επεκτατικών της σχεδιασμών σε βάρος της Κύπρου. Ο Τατάρ υποστηρίζει πως:

• Οι παράμετροι των Ηνωμένων Εθνών θα αλλάξουν.
• Οι εργασίες στην περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου θα συνεχιστούν.
• Οι παράνομες έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ δεν θα τερματιστούν.

Οτιδήποτε από τα πιο πάνω δεν γίνουν αποδεκτά τότε το κατοχικό στάτους κβο θα συνεχιστεί, επισημαίνει η τουρκική πλευρά, στέλνοντας μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. Κοντολογίς, είτε θα γίνουν αποδεκτοί οι όροι της, είτε δεν θα υπάρξει συμφωνία. Αυτό, όπως τίθεται, δεν είναι δίλημμα αλλά διά της ισχύος και των ακραίων αξιώσεων επιβολή των σχεδιασμών της κατοχικής δύναμης.

Το επικίνδυνο είναι να θεωρούνται από κάποιους οι θέσεις αυτές ως αφετηριακές, διαπραγματευτικό άνοιγμα. Δεν είναι, καθώς ο βασικός στόχος της κατοχικής δύναμης είναι μια συμφωνία συνομοσπονδιακού μοντέλου, που θα της επιτρέπει να ελέγχει ολόκληρο το νησί. Ο Τατάρ και ο κάθε Τατάρ, εκφράζουν τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης, η οποία θέτει κάθε φορά νέες αξιώσεις, οι οποίες βαθμηδόν γίνονται αποδεκτές. Αυτή η τακτική, δυστυχώς, κέρδισε έδαφος και έχει οδηγήσει το Κυπριακό σε μια πορεία διολίσθησης.